When I Fall In Love

Chapter 16

Nakasalampak si Kathryn sa gutter sa labas ng kanilang bahay. Nang dumating sila ay wala na siyang ginawa kundi ang umiyak. Si Julia naman, pinapakalma pa rin siya hanggang ngayon.

"Bakit niya ako iniwan? Akala ko ba mahal niya ako?" tanong niya kay Juia.

"Ano ka ba, Kath? Hindi porke't iniwan ka lang, ibig sabihin ay hindi ka na niya mahal. Siguro lang may dapat siyang asikasuhin kaya umalis. Hindi naman siguro siya aalis for good. Babalik pa naman siguro siya, di ba?"

Oo nga, no? Bakit hindi niya naisip iyon? Babalik pa si Daniel. Napatigil siya sa kanyang pag-iyak. At least, tumahan na rin siya kahit papaano. Baka maubusan pa siya ng luha kung sakaling ipagpatuloy pa niya ang kanyang pagda-drama.

"Tama ka naman, Julia. Pero bakit kailangan ganoon siya umalis? Hindi man lang nagpapaalam?"

"Siguro talagang urgent kaya napasugod agad. Alam mo naman iyon, talagang kapag family matters na, wala nang dalawang-isip."

Napatango nalang siya. Tama na naman ito. Talaga bang ang kikitid ng mga taong in love? Bakit hindi niya naisip iyon?

Biglang may dumating na sasakyan at nag-park sa harapan ng bahay nila Daniel.

"Kath, hindi ba sasakyan iyan ni Daniel?"

"Oo nga. Baka iyong driver nila ang gumamit. Inihatid sila Daniel sa airport."

Tumango lang ito. 

Pero nagulat silang dalawa nang nakita kung sino ang lumabas ng sasakyan.

"Daniel!" sabay silang napasigaw.

__________

Napasugod agad si Kath kay Daniel. Niyakap niya ito ng mahigpit. Mukhang nagulat ito kasi natigilan ito sa ginawa niya.

"Kath?"

"Buti naman bumalik ka. Akala ko iiwan mo na ako. Pero kung aalis ka nga, ba't hindi ka man lang nagpaalam? Hindi ko masasabi sa iyo ang dapat kong sabihin."

"Huh?" nagtataka pa ring tanong nito.

"DJ, okay lang na umalis ka. Hindi kita pipigilan. Pero sana, hear me out. You need to know how I feel about you."

Tahimik pa rin ito.

"DJ, hindi ko alam kung paano or kung kailan ko naramdaman ito. Akala ko si Enrique na ang mahal ko. Pero these past few days, nalilito na ako. Kasi nagising nalang ako isang araw at hindi na si Enrique ang mahal ko. Ikaw, DJ. Ikaw na ang mahal ko."

"Kath..."

"DJ, I know you've always been there for me, as my friend. Inaamin ko, natatakot ako sa kalalabasan ng lahat ng ito. Ayokong masira ang pagkakaibigan natin nang dahil dito. Pero hindi ko rin kayang mawala ka sa buhay ko. At ngayon ko lang na-realize, na hindi ko naman talaga minahal si Enrique. Humahanga lang ako sa kanya kasi perfect epitome na siya ng isang prince charming. Pero ikaw, ikaw ang laging nandiyan sa tabi ko. Dahil lagi ka naman andiyan, hindi ko na namalayang minamahal na pala kita."

Napangiti si Daniel.

"Oo, DJ. Mahal kita. Mahal na mahal. Mula noon hanggang ngayon. Hindi ko lang siguro naa-acknowledge kasi natatakot akong mawala ka sa buhay ko."

Lumapit ito sa kanya at tinitigan siya.

"Wala ka bang sasabihin?" tanong niya dito. Tahimik lang kasi ito.

Ngumiti lang ito sa kanya at walang dalawang salitang niyakap sa mga bisig nito at hinalikan siya sa labi. It was a kiss full of passion and longing.

Kaytagal na ng panahon na magkasama sila at hindi man lang niya namalayang ang totoong minahal niya ay walang iba kundi ang lalaking nakapalibot ang bisig sa kanya.