When I Fall In Love

Chapter 11

Pinaunlakan ni Daniel ang pakiusap ni Julia. Naaawa kasi siya dito. Parang naging affected na din ito sa lahat ng nangyari sa kanila. Nasa hallway sila ng Commerce building. Wala naman masyadong klase sa araw na iyon kaya ay mangilan-ngilan lang ang mga tao sa hall. Kaya naman okay lang silang mag-usap doon ni Julia. Nag-text nalang siya kay Kath na kung makakapaghintay ito ay hintayin lang siya kasi may importante siyang lakad. Sa wakas ay nag-reply naman ito at sinabing hihintayin daw siya nito.

"Daniel, wala na ba talagang pag-asa?" panimula nito.

"Ano ba iyang pinagsasabi mo, Julia?"

"Itong atin? Wala na ba talaga?"

Humugot muna siya ng malalim na hininga. Hindi niya alam kung saan siya mag-uumpisa.

"Ahm, paano ko ba sasabihin sa iyo ito, Julia?"

"Daniel, nagsisisi na ako sa lahat ng ginawa ko. Please? Akin ka nalang? Tayo nalang ulit?" Umiiyak na si Julia. Lalo siyang nagdadalawang-isip kung sasabihin ba niya dito ang dapat sabihin.

"Julia..."

Bigla siyang niyakap nito. Hindi naman siya pumalag pero hindi rin niya ito niyakap pabalik. Hinayaan lang niya itong yakapin siya at umiyak sa dibdib niya. Pero dahil naaawa na siya dito ay hindi niya napigilang yakapin ito. Pinapatahan niya ito sa pag-iyak pero lalo lang humigpit ang pagkakayakap nito sa kanya.

__________

Napag-isipan ni Kath na umalis na sa pool area. Hinihintay niya si Daniel kasi may importanteng lakad daw ito. Hindi na niya tinanong pa kung anong lakad iyon. Basta hihintayin nalang niya ito. Para kahit na pinoproblema niya ito, magiging masaya naman siya dahil makakasama niya ito.

Kasama ni Kath si Miles sa Commerce building kasi naiwan daw nito ang libro nito sa isang classroom doon. Sinamahan nalang niya ito kasi ayaw niyang mapag-isa at baka ay makakapagmuni-muni na naman siya sa kanyang mga problema. Mabuti pa kung libangin nalang niya ang kanyang sarili.

"Oh, ano, Miles? Nandiyan ba?" tanong niya kay Miles.

"Wala nga, eh. Paano na iyan? May exam pa naman kami bukas," lungkot na sabi nito.

"Teka, baka may nakakita. Tara, punta tayo sa students' office. Baka nandoon sa lost and found section."

"Mabuti pa nga. Tara na?"

Pinuntahan nila ang students' office. Nasa kabilang hallway ang students' office kaya kailangang lumibot pa sila para makarating sa kabila. Nang marating nila ang students' office ay pumunta agad sila sa lost and found section. Natagpuan naman ni Miles ang kanyang libro.

"Hay salamat! Hindi naman pala nawala," natutuwang sabi nito.

"Sabi ko sa iyo, eh," ngiting sabi niya dito.

"Salamat sa pagsama, Kath. Halika na. Kain tayo sa canteen," yaya nito.

"Tapos na akong kumain, eh. Samahan nalang kita."

"Sige," sang-ayon nito.

Lumakad na sila papuntang canteen. Magkaibang daanan ang daanan galing kabilang hallway at papuntang canteen. Masaya silang nag-uusap ni Miles nang may napansin siyang babae at lalakeng nagyayakapan yata. Hindi nalang niya inintindi iyon pero nagulat siya nang makita kung sino ang babae, lalong-lalo na ang lalake.

"Kath, si Julia at Daniel iyon, di ba?" tanong ni Miles sa kanya.

Hindi na siya nakasagot dahil naguunahan na ng pagpatak ang kanyang mga luha.

Bakit nagyayakapan sila Daniel at Julia? Sila na ba? Anong ibig sabihin nito?

Mas nagulat siya nang biglang naghalikan sila Julia at Daniel. Nakikita niya ang mukha ni Julia kaya alam niyang umiyak ito. Pero hindi niya makita ang mukha ni Daniel dahil nakatalikod ito sa kanya.