“Sarah is my bestfriend . Don’t jump in your own conclusions, please po. Bakit ayaw mong maniwala Ma?”
“I guess I know you better than yourself son. Okay, okay! Bestfriend na kung bestfriend. Imbitahin mo sya dito at may ibibigay ako sa kanya.”
“Palagi ka na lang may regalo sa kanya, tapos si Tita, ganoon din sa akin. Pwede na kaming magpalit ng nanay.”
Kahit na magbest-friend kami ni Sarah, hindi naman kami kagaya ng mga ina namin na halos araw-araw ay magkasama. May sari-sarili rin naman kaming buhay pero we still keep in touch. Kapag natitripan naming mag-usap, isang tawag lang sa kanya, sasagot na naman agad. Puro tungkol naman sa aso, kotse, perfumes at sa mga model at artista na crush nya yung topic. Kapag ako naman yung magsasuggest, palagi namang ‘boring’ daw pag-usapan.
I still don’t know kung bakit ganoon ang mga babae. Sa karamihan ng mga sinasabi, nadadala na kaming mga lalaki. Kapag naman kami yung maraming salita, sasabihing ‘bakla’ raw kami. What the hell! >.<
Tuwing may party, palagi na lang kaming magkadate at kapag may mga racing events at exhibitions ng mga World Racers, kami pa rin yung magkasama. Halos lahat na lang ng tao ay napapagkamalan na girlfriend ko sya o kaya naman ay nililigawan ko sya. Pero ang alam ko lang ay ginagawa ko ang lahat ng dapat gawin para sa isang kaibigang babae. I’m always a gentleman simula noon pa at hindi ko lang yun ipinapakita sa mga naging karelasyon ko. Ganoon ako lagi sa kahit na sinong babae na mahalaga sa akin, sa mga pinsan, tita, at lalung lalo na kay Mama.
Everyone misunderstands our status. Should I stop taking care of her like what I’m doing now? Bawasan ko kaya yung pagiging gentleman!Man! I don’t know what to do! tsk.
----------------------------------------------------------
I was ignoring her this time at siguradong napapansin nya iyon. I always give her short response whenever she’s talking to me. Napagod na siguro sya kaya pumunta na lang sya sa loob ng opisina at hindi na ako kinulit pa. Pero napasunod ako agad-agad dahil may narinig akong malalakas na halakhakan na nanggaling sa kanila doon.
“Wow! Asher, ang lakas talaga ng appeal mo sa mga lalaki ano? Patay ka ngayon!” That’s what I heard nang makarating na ako sa may pintuan. Dahil hindi ko inabutan kung ano yung mga pinagtatawanan nila, lumapit na lang ako para mag-usisa.
“Anong nangyari? Did I miss something?” I asked them but all what I got are their smirks and laughs.
Ano ba kasing nakakatawa? :/
“Kasi Matteo, itong si Asher nakatanggap ng grand invitation sa party ng mga most famous na bachelors ng bansa. Pero sa halip na matuwa sya, yan, tingnan mo, parang nangangasim ang mukha. Hahahaha” Tinuro sa akin ni Ivan yung kinatatayuan ni Sarah at nakita ko lang sya na di maipinta yung mukha habang binabasa nya yung card na hawak nya.
Pinuntahan ko sya at pasimple kong sinulyapan yung card pero umiwas sya. “ Hey, Sars, anong problema?”
“Matt-Matt, iniiwasan mo ba ako? Sabihin mo muna kung may mali akong nagawa sayo.”
BINABASA MO ANG
My Rival, My Angel (ON HOLD)
FanficThis is a Sarah Geronimo & Matteo Guidicelli Fan Fiction or should I call it "Ang Diary ni Matteo" ^_______^ Love Love Love! :)