คุณเคยคิดว่าเพื่อนในวัยเด็กของคุณจะกลายมาเป็นสามีคุณในอนาคตไหม?ไม่หรอก ไม่มีใครคิดได้แบบนั้น ผมเองก็เหมือนกัน
เพราะฉะนั้นคำถามสำหรับผมที่ว่า "นายชอบอะไรในตัวฉันกันแน่?" ถึงได้มีความหมายกับผมมาก แต่จองกุกกลับไม่เคยตอบคำถามนั้นอย่างจริงจังสักที จนเหมือนว่ามันจะกลายเป็นเรื่องตลกยามเช้าไปซะแล้ว
ทุกครั้งที่ผมเอ่ยถามเขา "นายจะตอบฉันได้หรือยัง นายชอบอะไรในตัวฉัน?" เขาก็จะหัวเราะออกมาน้อยๆ ขณะที่หยิบแก้วกาแฟขึ้นมาดื่มก่อนจะเดินมาหาผมที่ยืนอยู่ด้านหน้าเคาน์เตอร์ครัว กายใหญ่ของเขาดันตัวเองให้แนบชิดกับผมก่อนจะยื่นใบหน้าเข้ามาหา แล้วจุมพิตลงเบาๆ ที่ริมฝีปากของผม
รสชาติขมๆ ที่ติดอยู่ปลายลิ้นกับลมหายใจอุ่นๆ ที่มีกลิ่นเมล็ดกาแฟ จองกุกไม่เคยบอกว่าเขาชอบอะไรในตัวผมก็จริง แต่ในทางกลับกันถ้าเป็นผม ผมคงจะตอบได้อย่างไม่ลังเลเลยว่าผมชอบเขามากเหลือเกิน มันไม่มีเหตุผลอะไรไปมากกว่านี้แล้ว
เขาผละริมฝีปากออกไป ยังคงมีรอยยิ้มติดอยู่ที่มุมปาก ผมคิดว่าตอนนั้นผมเองก็อาจจะส่งยิ้มกลับไปให้เขาเหมือนกัน จองกุกยกแก้วกาแฟขึ้นมาจรดริมฝีปากอีกครั้ง ก่อนจะหมุนตัวเดินจากไปก็ยังมิวายส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้กับผม
"ฉันคิดว่าเราก็น่าจะคิดเหมือนกันแล้วนะตอนนี้"
ถึงมันจะไม่ใช่คำตอบที่ผมหวังไว้ก็เถอะ แต่มันก็ไม่แย่เท่าไหร่หนิ..จริงมั้ย?
"เห็นด้วย! นายมันไอ้ตูดหมึก"
Jimin
26/1/2018
YOU ARE READING
Jimin's Diary [kookmin]
Fanfictionย้ายผลงานไปลงใน readawrite ในชื่อเรื่องเดียวกันค่ะ