Jimin's Diary [kookmin]

[2] High School

หลังจากบอกลาตำแหน่งผู้เล่นคนสำคัญในทีมบาสโรงเรียนจอนจองกุกก็กลายเป็นนักเรียนธรรมดาๆ คนหนึ่ง ใช้ชีวิตอย่างน่าเบื่อด้วยการไปเรียนในตอนเช้าแล้วก็ไปเรียนพิเศษจนถึงดึกดื่นจากนั้นก็อ่านหนังสือมากเท่าที่เวลาว่างจะมีได้ เขากลายเป็นเด็กนักเรียนทั่วไป เหมือนกับคนอื่น...

แต่ก็ต้องยอมรับเลยว่าผมชอบจอนจองกุกคนน่าเบื่อมากกว่านิดหน่อย เขาเดินไปส่งผมที่ห้องในตอนเช้า เขาไม่ต้องใช้เวลาหลังเลิกเรียนไปกับบาสเก็ตบอลที่ก็น่าเบื่อพอๆ กับการเรียน เขาไม่ใช่หนุ่มฮอทที่เดินไปที่ไหนก็มีแต่คนเหลียวมอง ต้องยอมรับเลยว่าผมไม่เคยชอบสายตาของประธานเชียร์ลีดเดอร์ปีสามอย่างคิมกยูริเวลามองมาที่จองกุกเลยสักครั้ง ซึ่งก็ดีที่พอเขาออกจากทีมเธอก็ไม่ชายตามองจองกุกอีกต่อไป

"นั่นมันน่าเศร้าออก"​ เขาเอ่ยระหว่างที่เราเดินอยู่ที่โถงทางเดิน ส่วนคิมกยูริและผองเพื่อนเชียร์ลีดเดอร์เพิ่งเดินผ่านไปเมื่อครู่ทำเหมือนพวกเราไม่มีตัวตน ผมยักไหล่ หัวเราะออกมาเบาๆ "นายมันตกกระป๋องแล้ว"​

"บาย"​ ผมเอ่ยลาเขาขณะเดินเข้าห้อง จองกุกยืนพิงขอบประตูพยักหน้าทักทายคิมแทฮยองที่นั่งอยู่ในห้องด้วย

"ตั้งใจเรียนล่ะ" หลังจากเอ่ยก็ผละตัวแล้วเดินจากไป ห้องเรียนของเขาอยู่ชั้นบนเป็นห้องที่อยู่ติดกับบันไดทางด้านซ้ายของอาคารเรียน ส่วนห้องของผมอยู่ชั้นสองและเป็นห้องที่อยู่ติดกับบันไดทางด้านขวา ซึ่งเมื่อมองทางด้านตรงจากด้านหน้าของอาคาร ห้องเรียนของเราจะอยู่กันคนละฝั่ง ราวกับไม่มีทางที่จะจะบรรจบกันได้ แต่จองกุกก็ไม่เคยใช้สิ่งนั้นเป็นข้ออ้างที่จะไม่เดินมาส่งผมที่ห้องเลย ถึงแม้ผมจะไม่เคยขอให้เขาทำแบบนั้นก็ตาม

"น่ารักดีนะ หมอนั่น"​ แทฮยองเอ่ย หลังจากผมวางกระเป๋าและนั่งลงที่โต๊ะของตัวเองด้านหลังเขา ตอนนั้นพวกเราขึ้นปีสองแล้วและคำพูดของจองกุกยังคงเวียนว่ายอยู่ในหัวผมอยู่เลย ตอนที่เขาเอ่ยเบาๆ ว่า 'ฉันเลือกนาย' ถึงแม้จะไม่เข้าใจในความหมายนั้น แต่ผมก็รู้สึกดีที่เขาไม่กลับไปเป็นนักกีฬาหนุ่มสุดฮอทกับผิวแทนสุดเซ็กซี่นั่นอีก