Strange Forces Orphanage ф yoonkook

Dailyф

"Anla çocuk,biz birbirimize yasağız. O yüzden.. benden uzak dur!"

Ф

Bahçeden gittikten sonra bende bu soğukta daha çok kalmamak için aceleyle içeri girdim ve beni sardığı battaniyeye daha çok sarıldım. Kokusu hala burnumdaydı.

Odama girip yatağıma uzandım ve battaniyeyi üstüme örttüm. Fakat kulağıma gelen kalem sesiyle uyumak imkansızdı.

"Tae sen misin?" Diye sordum arkamı dönmeden. Sadece çalışma masasının olduğu yer aydınlıktı ama ben kim olduğuna bakmak için çok üşeniyordum.

"Benim Jungkook. Defterime bir şeyler yazmam gerekiyor sadece." Boğuk çıkan sesinden dolayı biraz işkillenmiş olsamda çok üstüne gitmedim. Zaten ne zaman defterini eline alsa böyle oluyordu.

Uykuya dalmadan önce ise hala onun sesi kafamda yankılanıyordu.

"Anla çocuk,biz birbirimize yasağız!"

Tae ф

Saat 04:57

Uykumdan kan,ter içinde uyandığım bir sabah daha.
Ve aynı zamanda içimde yaşadığım korku hissi...
Bir kez daha geleceğin ne kadar kötü olduğu gerçeği,
Bir kez daha mutlu olma hayallerimin suya düşüşü,
Ve bir kez daha kalbimin sessizliği..

Biliyorum,birbirimize yasağız.
Biliyorum,yasak olmasakta beni sevmeyeceğini.
Ve Maalesef biliyorum ki geleceğimizin bir hiçten ibaret olduğunu.

Kaç defa bu özel gücüme lanet ettiğimi biliyor musun?
Geçen her gün,her saat,her dakika,her saniye..

İnsanlar geleceği görüp hayatını şekillendirmek ve daha mutlu olmak isterken ben neden mutlu olamıyorum? Neden hayatımı kendim yazdığım bir senaryoya çeviremiyorum.

Keşke böyle olmasaydı Park Jimin.

Keşke seni sevmeseydim.

Keşke geleceğin bu kadar acımasız olduğunu bilmeseydim.

Onların bir çıkış yolu var. Ama bizim yok Jimin.

Biz asla birlikte olamayacağız.

Kalemi masanın üstüne bırakıp defterimi kapattım. Ardından çekmeceme koyarak sıcak olan yatağıma uzandım.

Aklımdan çıkmayan gözleri,gülümsemesi bir kez daha geldi gözlerimin önüne. Bir kez daha yok oldum karanlıkta.

Geleceği bilmek kalbimi bu kadar acıtmamalıydı.

Onu gördüğüm ilk zaman anlamıştım. Zihnimi ele geçirmişti birden. Oysaki tek yaptığı şey beni kollarında taşıyarak bu yetimhaneye getirmekti. Yoongi gibi kötü değildi. Hiç yasak gibi gelmemişti bana. Ama sonradan bazı şeyleri anlamamı sağladı. Burdaki herkes birbirine yasaktı. Aynı Yoongi ve Jungkook gibi.

Fakat onlar başkaydı. Ne yaşayacaklarını biliyordum.

Gözlerimi kapattım ve Jimin'in bana o gün söylediği sözleri hatırladım.

"Seni sevmeme izin verme Taehyung. Seni öpmeme karşı çık. Yoksa seni asla bir daha göremem."

Bu bölümden bir şey anlamadınız farkındayım. Size kısaca özitliyim.

Tae ve Jimin birbirlerine karşı bir şeyler hissediyolar ama yetimhanede bir yasak var.

Bu kadar slslslsşdş