Chapter 8

96 0 0
                                    

Chapter 8

Karen's POV

From Ate

Magkita tayo.

?

"Sino nagtext?"

"Si Ate."

"Ano problema nun?"

"Ewan ko."

*Ate calling*

"Di mo ba sasagutin?"

"Galit ka pa ba sakanya?"

*Ate calling*

"HUY BES ANO BA!"

"Hello?"

"Nasaan ka?"

"Nasa school."

"Wala kang pasok di ba?"

"Meron. Wala lang klase."

"Susunduin kita."

"May problema ba?"

*call ended*

Jessica: Anong sabi?

Karen: Magkita daw kami. Susunduin niya daw ako.

J: WHAT! Pero pano yung double d-- GALA natin nina Eric?

K: Siguro kayo nalang ang makakaalis ngayon. Seryoso si Ate e.

Eric: Yoooow. What's up?

J: Karen will not be joining us anymore.

Derrick: What?

J: Go ask her- Oh wait. You can read minds naman pala. Read her mind nalang.

K: Jessicaaa.

J: Oops.

K: Anyway, I have to go. My sister's coming.

J: I'll drop you to the gate.

K: No, I'm fine. Bye. Have fun.

J: BYEEEEEE!

Ano naman kaya- Dalawang linggo din kami hindi nagkita ni Ate.

"K! WAIT UP!"

Huh? Derrick?

"Bakit?"

"Ihahatid kita." sinabi niya ng mahingal hingal pa.

Bakit ba ang cute cute niya kahit na haggard look na siya? :>

WAIT. Did I just say that?

D: Tara.

K: Sooo. Pinasunod ka ba nila sakin?

D: No. Na oOP ako sakanila. So I decided na sundan kita kasi baka hindi ka pa naman nakakalayo kaya YUN.

K: Ahhh.

D: So what's your sister's like?

K: Hmm. She's nice. Beautiful. Nice. Beautiful. What else? Oh! Smart.

She stole my boyfriend. How did she do thaaat?

K: SO. When you read minds, what can you see?

D: I just read them. Thoughts become words.

K: Was is intentional? I mean. Pwedeng pigilan?

D: Dati kasi halos mabaliw na kami ni Eric nung bata pa kami. Nadaan lang sa gamot.

Ah.

"KAREEEN! OVER HERE!"

D: Ate mo?

K: Yup. So. Bye :)

LIVE WITH ITTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon