PARANOYAK

medya; Yağmur Kaya(1.Bölüm)

Korkular insanın bilinç altına yerleşmiş, kötü hatıralardır.
Ve her insanın bir korkusu vardır.
Bazıları korkularının en başından beri farkındayken ,
bazılarınında kötü şeyler yaşayıp anlaması gerekir.

Benim korkularım beni ele geçirmiş , hayatımı kısıtlamış ve Beni yavaş yavaş yok etmeye başlamıştı.
Ben,artık eski ben olamıyordum.
Artık sadece cesur görünebiliyordum ,
cesur olamıyordum.
Canım yanıyor, ama hisedemiyordum aradan uzun zaman geçmesine rağmen ,
çektiğim acıları,unutamuyor ,bütün bu düşünceler içinde, bir yaprak misali salınıyormuş gibi hissediyordum.

Kulağıma kastı varmışçasına, çalan alarmın sesiyle bütün bu kötü anılar ve suçluluk duygusundan sıyrılıp, kendime geldim.
Uyandığımda; ellerimle gözlerimin içini ovup ,başucumdaki masada duran lelefonuma uzandım ,ve saatte baktım .Saat daha çok erkendi ve alarmımı da ben kurmamıştım

"off anneee "diye mızmızlanıp tekrar yatış pozisyonumu alacakken kapı çalındı ve annem içeri girdi şaşırtıcı bir derecede sakindi normalde beni hala yatakta görünce çok kızardı anneme baktığımda, yüzünde büyük bir gülümseme vardı içimden hayırdır inşallah derken "Günaydın meleğim"dediğiyle "aha yine başlıyoruz"diyip, içimden derin bir off çektim çünkü annemin söyleyeceklerini ezberlemiştim genelde kızım, beni birşeye zorlamaya niyetlenince meleğim kelimesini kullanırdı." Gününaydin canım annem bugün çok güzel görünüyorsun" dedim sevecen bir tavırla resmen yağ çekmekte uzmanlaşmıştım. Annem tek kaşını kaldırıp beni iyice süzüp güldü ne yapmaya çalıştığımı anlamış bir tavırla" eminim sana aldıklarımı giyince sana da çok yakışacak meleğim" annem bunu dediğinde aklıma elbiseler, ayakkabılar, şortlar ,mini etekler....gelirken yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu bu saydıklarımdan fazlasıyla dolabımda var ama yinede istemem diyemiyor insan heleki bu insan kızsa ondan da olsun bundan da olsun tercih yapmaktan çoğu kız hoşlanmaz zaten ,derken annem konuşmaya başladı.
_kızım sen daha hazırlanmadın mı? Dediğiyle şaşırdım daha yatmaktaydım çünkü ,yani ordan bakınca hazırlanmış ,gibimi duruyordum .Kaldıki neye hazılanmam gerektiğini de bilmiyordum. Annemin aklında sürekli dolanan şu tilkileri bir elime geçirirsem... Yok ya kötü bir şey yapmayacağım sadece biraz dertleşeceğiz. Aslında annemin neyi kast ettiğini bilsemde şansımı denemek istedim.
_ Neye hazırlanmam gerekiyordu ki anneciğim. Yoksa babam ben ve sen bir yere mi gideceğiz kahvaltı yapmak için" dedim. Şirin görünmeye çalışıp gülümsedim.
_" Bence neyi kast ettiğimi gayet iyi anladın. Değil mi benim zeki kızım hadi kalk! ve yeni okulun için hazırlan bu kadar tatil sana yeter!" demesiyle aklındaki bütün şeytani düşünceler aklımdan uçtu, gitti .Oysaki onlara çok ihtiyacım vardı. En gerekli anlarımda beni yalnız bırakıyorlar ben içimden şeytani düşüncelerime saydırırken , gözlerim anneme kaydı Annem yeşil gözleri sarı saçları dolgun dolgun dudakları beyez teni ve kendisinine çok yakışan kıyafet tarzı ile çok güzel görünüyor bir yanda da çatık kaşları ile beni süzerken sert bir ses tonuyla konuşmaya başladı." Kızım kalk hadi bugün yeni okuluna gideceksin ." demesiyle ,anlaşıldı yine bu konu " diye içimden düşünmeye başladım ve artık susmayacaktım .
_Anne söyledim sana! okula falan gitmeyeceğim "Dediğimle annem zaten çatık olan kaşlarını dahada çatarak.
_Yağmur uzatma kızım bunları daha öncede konuştuk unuttun mu? bana bi söz vermiştin bu korkunu yenmek için uğraşacaktın , neden böyle yapıyorsun. Neden böylesin sen bu kadar güçsüz değilsin , olamazsın! Şimdi kalk ve hazırlan.
_Yaaa; anne nasıl unuturum ki bana zorla verdirttiğin sözü !Hem bir şey unutan varsa oda sensin. Unuttun mu?benim bir okulum yok artık.Ben okuldan kendi hakımda ATILDIM"derken içimden gülüyordum.Çünkü okuldan atılmak için elimden gelen herşeyi yapıp, en sonunda başarmıştım içimdeki sinsi gülümseme yüzüme vurmuş olacaktı annem bana bakıp kısık gözlerle beni iyice süzüp hiçbir şey demeden elindeki paketleri uzatığında bir anneme birde elindeki paketlere bakıp bu ne dermiş gibi bakıp göz kırptığımda ,annem sadece "aç" demekle yetindi içimden "yâsabır" çekip paketleri açmak için işe koyulup hızlıca paketleri açtım ki açmaz olaydım paketlerden çıkardığım kıyafetleri iki elimle alıp havaya kaldırdım gördüğüm şeyle hayal kırıklığına uğradım, resmen nefesim kesilmişti , aklıma eski kötü hatıralar gelirken gözlerim dolmaya başlamıştı bir süre ifadesizce bir anneme bide elimdekilere baktığımda annem açıklama gereği duyup: "yeni okulunun forması " dediğinde anneme bakıp bir sure tepkisiz kaldım olmaz. Olamaz! tekrar aynı şeyleri yaşamak istemiyordum bunu kabul edemezdim." anne sana söyledim ben okula falan gitmicem daha öncede söyledim bunları ama takmadın sonuç ;yine ben kazandım ,bu okuldan da atılmak için herşeyi yaparım biliyorsun bence ikimizde yorulmayalım ." dediğimde annem çatık olan kaşlarını düzeltip onun yerine tehtitkar bir bakış atıp ardından küçük ama insanı tedirgin edecek bir kahkaha attığında ben şaşkın bir ve anlamaz olan bir yüz ifadesiyle ona bakarken başımı "ne oldu" anlamında saladığımda annem sakin bir ses tonuyla konuşmaya başladı: