PARANOYAK

Medya;Yağmur kaya 5. Bölüm

Dilini mi? Yuttun

İki gündür anneme hasta numarası yapıp, okula gitmiyordum. Ama annem doktor olduğu için, bu yalanım fazla uzun sürmedi.Annem zaten baştan beri inamamıştı. Ama inanmış gibi yaptı.Bu hareketi beni çok şaşırtmıştı.
Çünkü normalde asla yapmazdı Annem sürekli ona benzeme mi istiyordu. Ama ben onun kadar savaşçı olamam başkalarıyla savaşabiliyordum.Ama Ruhumla ve korkularımla savaşmayı bırak yüzleşemiyordum bile. Derken annem kapıyı çalıp ,"Girebilir miyim ?meleğim" Dediğinde.Sesinde yine beni okula gitmek için zorlayacağı belliydi.

Bende hemen çarşafın altına girip uyuyormuş gibi yaptım.Annem bir kez daha kapıyı çalıp, içeri girdi. Ayak sesleri yaklaşıp bir süre sonra ses kesilince ,şuan başım da dikilip beni izlediğine emindim.

"Uyumadığını biliyorum yağmur hadi kalk!" . Dediğinde dudaklarımı dişledim çok mu belli oluyordu acaba?yoksa annem benim okuldan kaçış tekniklerimi mi ?ezberlemişti.
Ama yok bu tekniklerimi değiştirip yeni teknikler bulmam gerekiyordu. Çünkü herseferinde yakalanıyordum. Bir süre kendimi azarladıktan sonra.
_"yağmur hadi kızım okula geç kalacaksın! uyumadığını biliyorum kalk hadi!" .Dediğiyle sesi çok sinirli gelince ,artık konuşmam gerektiğini anladım. Çarşafın altından çıkmadan konuşmaya başladım.

" Anne , kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Hastayım ben." Dedim. Sesimin bitkin çıkmasına özen göstererek." Hmm öyle mi?o zaman kalk hastaneye gidiyoruz kan tahlili yaptıralım sana" Dediğinde , " Nee! kan tahlili mi? yok artık anne sadece halsizim bir kaç gün dinlensem geçer." Dedim.Çarşafı aniden üstümden atarak, çok bilmiş bir tavırla. Ama annemin doktor olması işimi zorlaşıyordu çoğu zaman.

"yağmur dün babanla konuştum. Çocukça tavırlarını değiştirdiğini, artık okula düzenli gittiğini söyledim. Baban bu duruma çok sevindi.
Ne olurdu ki? Sadece kendini düşünüp bizi üzmek yerine birazda bizi düşünsen?
Hadi meleğim,sende yaşıtların gibi ,kalk.ve okula git. "

Kafamı yukarı kaldırıp, tavana boş boş baktım. Anneme baktığımda annem zafer kazanmışça bana gelişmediğinde sinirim bozulmuştu. Daha fazla dayanamayarak, konuşmaya başladım
"Hiç vazgeçsin değilim mi ?,anne beni hiç düşünmüyorsun varsa yoksa prensiplerin ,kızının neler yaşadığını umrunda bile değil."Dedim.Gerçekten çok yorulmuştum. Yine aynı şeyleri yaşamaktan , yaşatmaktan gerçekten çok korkuyordum. İlayda'dan başka hiç bir arkadaşım kalmamıştı. Sevdiklerimi ,beni sevenleri ,herşeyi herkesi kaybetmiştim.

"Yağmur ;geçti kızım o günler doktor artık yeni arkadaşlar
edinmeli ,yaşamına devam etmeli dedi. Meleğim, benim senden ve babandan başka düşündüğüm kimse yok. Zaten benim sizden başka kimsem de yok. Hem İlayda'yla da konuştum. Oda senin okuluna gelecek.
Ve sana arkadaşlık edecek. Hadi kızım bunları senin iyiliğin için yapıyorum kalk ve üstünü giyin."dediğiyle ağlayacak,
aşamaya geldim. Annem kalkıp odadan çıktığında ise korkularım daha da arttı.

İlayda da gelecek dedi. Peki ya ilayda acaba bana hala kızgın mıydı? Bana kızgın olmadığını söylemişti .Benim sucum olmadığını, olayların benim dışımda gerçekleştiğini, ama gözlerinden anlayabilmiştim. Beni uyarmıştı ama onu dinlememiştim.Hep burnumun dikine gitmiştim. Bunların bedelini de en ağır bir şekilde döneme rağmen hala ödemem gereken bir bedel olduğunu düşünüyordum. Peki ya geri dönerse? O zaman ne yapacaktım? Aklımdaki kötü düşünceleri kovdum ve Yatakta oturur pozisyonda durdum.

İstemsizce kalkıp banyoya gittim ılık bir duş alıp , okul formalarımı giyecekken aklıma geldi de "okuldan atılmak için uymamak gereken kurallar listemi elime alıp inceledim.

"Hmm kural iki ; okul forması giyme! Bunu sevdim zaten çok ta meraklı degildim.Normal bir şeyler giydim

Aynada kendime bakıp,uzun ve düz olan saçlarımı tarayıp ,ders programı yapmadan çantamı alıp odadan çıkıtım.