Chasing The ONE

Prologue

2015-Present

Ang ganda naman ng lugar na 'to. Puti at pino ang buhangin. Kita mo ang asul na dagat. At mukhang malayo sa mga tao. May cottage pa na kompleto ang gamit at ang daming pagkain.

>>Picture on the right side>>>>

Yes! Paradise. Tama lang ang lugar na ito para makalimot. Makalimot sa mga taong nang-iwan at nanakit sa akin. Magulang ko, si Daniel, si Kurt at si Nico.. Nararamdaman ko ang tulo ng luha sa aking pisngi...Tama na nga. Nandito ako para mag-enjoy hindi para magmukmok at malungkot.

I inhaled the fresh breeze. Nakakagaan ng pakiramdam. Dumako ang aking paningin sa asul at malawak na karagatan, hmmm. nang-aakit ang tubig. Makaligo na nga.

"Amethyst."-- Napalingon ako sa nagsalita.

"Nicolo? Ba't ka nandito?!" Nakakabwisit naman. Ano bang ginagawa niya dito.?

"Ams patawarin mo ako. Hindi ko naman sinasadyang mahulog sa iyo. At hindi ko intensyong magsinungaling tungkol sa tunay mong pagkatao." Nagmamakaawa siya. Lumapit siya palapit sa akin. I stepped backward.

"Lumayo ka! Wag kang lalapit." Damn! Why is he here? I hate him!  "Pinagkatiwalaan kita Nicolo. Lahat ng tungkol sa akin alam mo. Pero niloko mo ako!  I treated you like a brother--" 

"Higit pa sa kapatid ang gusto kong maramdaman mo sa akin Amethyst! Mahal kita!" Ayaw kong marinig ang mga sinasabi niya. I run. Away from him. Niloko niya ako. Tinago niya ang lahat-lahat tungkol sa pagkatao ko. Ang pagmamahal na sinasabi niya, di ko alam kong totoo.

I was still running nang biglang may humila sa braso ko. "Wait!"

"Kurt?" Paanong..

"Babe, please forgive me. Please take me back. I'm sorry. I was totally deceived by my mom . I thought you left,  that you didn't care. That's why I hated you. And I was wrong. Please be with me again! I love you." Ano bang nangyayari? Ba't nandito rin siya? Kahit naguguluhan ako, di ko maiwasang lungkot sa nakakaawa niyang mukha.  Pero sinaktan din niya ako. Kinalimutan. Niloko.  

" You don't love me Kurt. '  cause if you did,   you would trust me. But you didn't!  You don't know how much I suffered when I thought you died! I was devastated. I even asked God to take me so I can be with you." I paused. "And I'm thankful He didn't, 'cause you're not worth it."--Hinila ko ang aking kamay sabay takbo.

Nang makalayo, umupo ako sa buhangin.  Ang hirap ng ganito. Ba't ba sila nandito? Paano nila nalamang nandito ako.  Napapagod na ang katawan at puso ko.

Yumuko ako at umiyak. Ang sakit. Ang sakit malamang niloko ka ng taong pinagkatiwalaan mo. At ang kaalamang di ka pinagkatiwalaan ng taong mahal mo.

"Manang"--may nagsalita sa likod ko. Manang? Isang tao lang ang tumatawag sa akin ng ganun. Wag naman sana.

Lumingon ako. I see a man with an angel face..no he's more like a Greek God not an angel. But looks  can be very deceiving. Experienced it first hand. 

Si Daniel, ang lalaking una kong minahal at ang unang lalaking dumurog sa puso ko.

"Isa ka pa. Ayaw ko na. Nakakapagod na. Layuan mo na ako." Ayaw ko siyang harapin.

"Please, forgive me. I have reasons why I left."  Liar. 

"Iniwan? More on Pinalitan. Pinagtaksilan."--mahina na boses ko. Tumayo ako. Patuloy lang ang pagdaloy ng luha sa aking mukha.  Nakakadrain ng energy ang nangyayaring ito.

"Just let me explain. Give me another chance. It's always been you Amethyst. Just you. Just please, love me again." Nakaluhod siya. Umiiyak.

"You lost your chance Daniel,  the moment you broke my heart."  Nilampasan ko siya at patuloy na naglakad palayo. 

"Amethyst please! Amethyst! Amethyst!

 ----------------------------------------

Author's note:

May technical problema yata sa wattpad.. Nacucut kasi prologue. Half-part di nakikita, kaya hinati ko na lang.   Ito na ang sunod--Prologue-Awake