Chapter Thirteen
"This is it!”
Raven Kim’s POV:
“Sino’ng pipiliin mo ngayon? Ako o ang lalakeng ‘to?” -_____-
Ack! Pwedeng both? T^T
“J-Hope naman.”
Gyaaah! Ano ba naman eto????
“Raven tara na. ililibre pa kitang bubble tea, diba?” ^O^
Tingin sa left hand. Hawak ni Kuya D.O
Tingin sa right hand. Hawak ni J-Hope my love.
>____<
Owaaa! Pa’no akong makakapag-facepalm niyan ngayon?! >3<
“Ano na?!” =____=
“E-ep… J-Hope. Pa’no yung baubble tea?”
“Sasam ka saken o hindi?”
Bubble tea ba o si J-Hope?
“Oo na nga. Aish!”
Pa’no ba naman akong makakatanggi sa kanya. Tsk.
“Kuya D.O, siguro mamaya nalang tayo mag-bubble tea. After ng practice!” ^O^
Hindi o alam kong nakita kong lumungkot ang mga mata niya, or guni-guni ko lang. ngumiti din kase siya agad eh.
“Okay! Kita nalang tayo mamaya.” ^____^
And he left us… without looking back.
Tsk. Sana di ko nalang piniling ma-solo si J-Hope my love.
“Tara na nga.”
J-Hope was tagging my hand.
*blush*
Holding hands? Ahemmp! Ahemmp!
“Uh… J-Hope, sa’n tayo pupunt?”
“sa’n pa ba?! Oy! May last subject pa tayo before lunch. Alangan namang mag-skip tayo, diba?” -___-
Argh! Ayoko pumasok eh. >___<
“Tara na.”
*pout*
Hinayaan ko nalang siyang hilahin ako papunta sa room. Tsk. Moment na ‘to ‘no. xP
T^T
PE class! Amboring!!!
Huhuhu…
Nasa gym kami ngayon. Nakakaasar nga eh. Ayaw na ayaw ko pa naman pagpawisan. Huhuhu…
“Yiieeee! Exciting~!”
Sigaw nung isang kaklase, na di ko matandaan ang pangalan.
Nakapangalumbaba lang ako, habang nakaupo sa may bleacher. Katabi ko sina Eunjiat Hyorin. Ngiting-ngiti yung dalawa. Kinikilig eh.
“Babe~ wala akong partner. Gusto mong pares tayo?” ^____^
Tsk. Sasayaw daw kami ngayon. By pair. Huhuhu… ballroom sucks! Di ako marunong nun! T___T
“Sige…”
Sagot k okay V.
I lazily place my palms against my face and slap iit gently.
Nakaka-asar kase. Kong di lang dahil kay J-Hope, di ako a-attend sa klaseng ‘to eh. For about more than 5 minutes, nakaganun lang ako. Psh. I love idling na kaya?
BINABASA MO ANG
Long Lost...
RandomThere are things we believe to be lost... And as time goes by we keep on searching... But what we don't know... We have it already... We just keep on ignoring...