Chapter Twenty
“Invulnerable”
J-Hope’s POV:
“Psst! Jung Ho Seok!”
Inginuso ni Jimin yung babaeng nakaharap sa painting sa at nakatalikod sa’men.
Sigh.
“Oh?”
=____=
“Anong ginagawa niyan dito?” –Jimin.
=___=
Di ko alam.
Napailing nalang ako, saka siya nilapitan.
Kasama ko ngayon ang BTS at si ahemppp---! Ji Eun. Nag aya kase siyang pumunta dito.
Napasulyap pa nga ako sa kanya eh. As usual, walang expression yung mukha niya. Pero para siyang natatakot. Siguro, dahil na rin kay Raven, na di ko inaasahang pupunta rin pala dun. -_____-
“Hoy! Anong ginagawa mo dito?! Ilang araw kang absent uh. Anong nangyayare sa’yo? Na-a-abnoy ka ba?”
Di niya ako sinagot, at nanatiling nakatitig pa rin siya sa painting.
Sigh.
Tinu-topak nga naman. Promise.
“Pag nakatingin ka sa painting na ‘to. Sino naaalala mo?” tanong niya.
=___=
Sh*t!
Pang-ilang ulet na ba niyang naitanong sa’ken yan?
“Si Death. O ano? Masaya ka na?”
*smirk*
Ngumiti lang siya.
“Hindi mo talaga siya makalimutan ano?”
“Oo naman. Ba’t ko makakalimutan yun? Eh mahal ko yun.”
“M-mabuti kong ganun. S-si Onee-chan.. gusto ko sana siyang makausap.”
Mabuti nama sana kong makipag-ayos na siya ano. Tsk. Tsk.
They just gestured at each other, then left.
Aish. Buti naman at nagkakainitindihan sila sa tinginan lang ano.
_._
=____=
Ba’t antagal naman yata niyang bumalik?
Kanina pa sila nag-uusap uh. Bati na kaya sila? Tsk.
“Pusta niyo mga bro?” –Suga.
-_____-
Hay… naiinip na ako. Ano ba yan?
After 30 minutes…
Tick.tock.tick.tock.
Gaaaaaahh~! Wala pa rin sila!
BINABASA MO ANG
Long Lost...
RandomThere are things we believe to be lost... And as time goes by we keep on searching... But what we don't know... We have it already... We just keep on ignoring...
