Spowiedź cierpiącego człowieka |Ukończone|

Niepokój

Czujesz jak drżą Ci ręce?

Jak serce przyśpiesza bicie?

To ja zbliżam się do Ciebie

Tak, że nawet mnie nie zauważasz

Ściskam Cię mocno na powitanie

Nie lubisz, gdy to robię

Wolisz się nie angażować

I tak jest od zawsze

Lecz w końcu pozwalasz mi zostać

Siedzę więc z tobą i mogę Cię poznać

Lepiej Ci z krótkimi paznokciami,

A włosów i tak miałaś zbyt wiele

I tak pięknie wyglądasz

Ty mój ziemski aniele

Chyba Cię pokochałem

Chyba zbyt mi zależy

Nie dam już rady bez Ciebie

Lecz to Cię wcale nie cieszy