Ta historia jest o tym kiedy trzy letnie małżeństwo Verdasów, musi się rozdzielić. On musi wyjechać w sprawach służbowych, nie będzie go 9 miesięcy..Wtedy świat Violetty zmieni się od wyjazdu Leona..Dwudziestego czwartego grudnia, Leona spotka niesp...
Mój mąż już wczoraj wyjechał, tak za nim tęsknie..do tego bardzo się źle czuje..Od wczorajszego wieczora wymiotuje..Jeszcze ma do mnie przyjść Lu..Muszę się ogarnąć..Miałam na sobie szare dresy i bordową bluzę..Włosy miałam związane w niechlujnego koka, do tego bez makijażu.Nagle usłyszałam odgłos, pochodzący z mojego laptopa, szybko podbiegłam do niego. Okazało się , że ktoś do mnie dzwoni był to Leon odebrałam
-To co się nie pomalowałam to już jest coś nie tak ze mną..?! - nie wiedziałam dlaczego tak najechałam na Leona
-Dobra, zadzwonię później, jak się uspokoisz..- rozłączył się..Co ja zrobiłam..?Naskoczyłam na niego, jak ten się o mnie martwił..Ale ze mnie idiotka..Nagle usłyszałam pukanie do drzwi, pomyślałam że pewnie to jest Lu. Poszłam otworzyć..i wcale się nie myliłam..
-Violu ty płaczesz..?-spytała.
-Nie..tylko..wstydzę się na wrzeszczałam bez powodu, na Leona..Tylko dlatego, że spytał się czy wszystko jest okey..-zaczęłam płakać, przytulona do Lu..
-Oj Violu..on Cię kocha..na pewno nie ma ci za złe..
-Dzięki..może miałabyś ochotę na naleśniki..?- spytałam, po nagłej zmianie nastroju
-Jasne..twoje naleśniki są najlepsze..- powiedziała, siadając na stołku stojącym przy blacie..Zaczęłam wyjmować mąkę, jajka, mleko itp. Podczas smażenia, otworzyłam słoik z ogórkami i zajadałam się nimi..a Lu zaczęła mi opowiadać o moim siostrzeńcu..
-Ma taki sam charakterek ..jak Fede..jak byliśmy mali ,schował mojego misia..Nie mogłam go znaleźć, dopiero kiedy pomagałam w przemeblowaniu moim rodzicom to było jakieś 2 lata temu, znalazłam go w jednej z kanap..- zaczęłam się śmiać
-No..czysty tatulek..ciekawe czy nie roznieśli domu..?- zaśmiała się-Może byśmy mogły byśmy iść do fryzjera..?- zaproponowała po chwili
-Oki...to może jak zjemy..to pójdziemy..
-Dobra...
*5 minut później
Jemy naleśniki, przez ten cały czas Ludmila się na mnie dziwnie gapiła
-Yyy..umazałam się..?- spytałam jedząc już piątego naleśnika z nutellą i bananami..
-Nie..- odparła..Nie rozumiem..
-Dobra ja już pójdę się ogarnąć..- stwierdziłam odchodząc.. Włosy uczesałam w kitka i ubrałam się w to:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Gdy byłam już gotowa pojechałyśmy.
*godzinę później
Właśnie jesteśmy w drodze do domu Lu..Moje włosy wyglądają tak:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Mam nadzieję, że Leonowi się spodobają..Kiedy już wchodziliśmy do domu, tam zobaczyliśmy mojego brata, biegającego po salonie za swoim synem..
-Zostawmy ich..chodźmy do kuchni- odparła załamana poziomem mojego brata blondynka..Usiadłam przy stole, zaraz po tym położyła przede mną herbatę i ciasto..
-Violu..czy ty przypadkiem w ciąży nie jesteś..?- spytała, tak prosto z mostu
-Skąd Ci się to wzięło..? Nie..na pewno nie..- odparłam bez zastanowienia..choć..nie to byłoby nie możliwe..Ja wszystko mogłabym dać Leonowi, ale nie to..
