The brat bitch
Aisha
After we eat Ashley volunteer herself to tour us (me and Mirah ) in campus for our 30 minutes remaining before our next class. As I expected, UA is really huge and beautiful from it's facilities and outside.
Dahil konting oras lang ang meron kami ay hindi naman masyado nalibot ang campus pero hindi parin namin mapigilan ni Mirah na mamangha lalo na ng dalhin kami ni Ashley sa green house kung saan may iba't-ibang bulaklak at green plants na alam mong alagang-alaga. Pati narin ang malaking fountain sa harap ng gate papasok ng school.
We also learn from Ashley that our school have three libraries and five canteens para hindi na daw mahirapan pa ang estudyante sa pagpunta kung kaya't tatlo ang ginawang library at limang canteen na may pereho laki at disenyo pati narin ang laman.
Naglalakad na kaming tatlo pabalik ng room nang mapansin namin na tila nagkakagulo ang ilang estudyante hanggang sa iba ay nag-unahan tumakbo pababa (nasa 2nd floor kasi kami) ang iba naman ay lumapit sa railing ng hallway at tila may tinitignan sa baba.
"Oh gosh! Nandyan na sila."
"What! O.M.G! talo na naman ang beauty natin kung ganon."
"Oo nga alam naman kung gaano sila kaganda at kasikat sa boys eh"
"Well hindi naman lahat noh."
"Kahit na pero most of the boys."
"Sa bagay you're right. "
"Damn, pare bilisan mo baka hindi natin sila maabutan."
"Kahit naman makita natin sila hindi ka naman nun papansinin."
"Pipicturan ko lang pare para naman maipagmayabang ko sa tropa ko sa labas na may sikat tayong kaklase."
Ilan lang yan sa mga narinig namin na estudyanteng nagkakagulo. Nagkatinginan kaming tatlo parehong bakas sa mukha namin ni Mirah ang kaguluhan samantalang si Ashley ay tila may alam sa nangyayari.
"I think I know what they are talking about."-tukoy nya sa mga estudyanteng pinag-uusapan kung sino ang nasa baba.
"Sino?"- tanong ni Mirah.Instead of answering her question Ashley grab our wrist (me and Mirah) and walk towards the railing. As we stand there and look under this second floor I saw two girls and one boy. There's also few reporters around them that I think are interviewing them.
Just when I look at them clearly I now remember who are they.
The famous models of this school.
"The famous models of our school."
Sabay na sabi namin ni Ashley.
They are wearing school uniform of AU. The other girl with red hair and the boy are the only smiling and talking to the reporters while the other girl with wavy hair is just busy with her phone.
" let's go guys, hayaan nyo nayan malapit ng mag bell for our next class." Nakangiting saad ni Ashley after a minute looking at them.
Tumango na lang kami ni Mirah at nagpatuloy sa paglalakad.
Sa aming paglalakad papuntang classroom ay naikwento ni Ashley na sila nga ang mga sikat na artist model galing sa AU. Dahil iisa lang ng school,trabaho at manager ay hindi nakakapagtakang lagi silang magkasamang tatlo. Ilan lang sila sa dahilan kung bakit mas lalong sumikat ang AU. Minsan narin kasi nilang ginamit ang school sa pagmomodel.
Sa tingin ko nga ay close talaga silang tatlo nung minsan mapanood ko ang isa sa mga interviews nila and they even have YouTube channel that called 'Trio MOR'. Trio because they are three and the MOR are came from there names (Monique, Owel and Reign).
-----
[Classroom]Pagdating namin sa room ay agad na kaming nagsi-upo sa kanya-kanyang upuan namin dahil ilang minuto na lang ay dadating na ang aming professor.
Tama nga ako dahil isang minuto palang ang lumulipas ay dumating na sya.
"Okay class before we start our discussion I want you to inform you your new classmate. Miss Young, you can now get inside."
After our teacher say that isang matangkad at magandang babae ang pumasok sa room namin at hindi ko mapigilan humanga ng makita sya sa personal dahil talaga napakaganda nya lalo ng ngumiti sya. Hindi kataka-taka ang naging reaksyon ng mga classmates ko lalo na ang boys.
******
Mirah
Hindi ko man kilala ang tinukoy nila Aisha at Aisha dahil nga sa hindi naman ako mahilig manood ng TV o kahit na anong social media at wala rin naman kaming magazine sa bahay dahil nga puro pag-aaral lang at pagtulong kay nay at tay ang pinagkakabalahan ko kaya siguro wala rin akong naging kaibigan sa dati kong school kaya nga nakaramdam ako ng saya ng lapitan ako ni Ashley at tinawag na kaibigan pati narin si Aisha.
Pero nang pumasok na ang itinutukoy ng professor namin na new classmate at si Monique Young nga ito. Kita ko kung paano mamangha ang karamihan sa kaklase namin nang pumasok sya lalo ng may mapansin pa akong ilan sakanila na pasimpleng kinukunan sya ng litrato.
Hindi rin naman ako magtataka kung bakit ganyan sila dahil nga ang ganda nya at napaka tangkad sa bata nyang edad na tingin ko kasing edad ko lang din.
Muli akong napatingin sa harap ng marinig ko syang magsalita.
"Hi classmates, we all know naman kung bakit ngayon lang ako nakapasok because some of you already saw it my IG post also in my twitter,right? "
Sumang-ayon naman ang mga kaklase namin.
"Thank you for understanding classmates." -She said without even smiling and she flip her hair before she look at our professor as if she's saying that she's done and wants to sit already.
" Okay, you may find your seat Miss Monique."
Inilibot ni ang kanyang paningin samin para maghanap ng mauupuan hanggang sa nagtagpo ang aming mata at hindi ko alam kung bakit bigla syang natigilan at nang nagkatitigan kami ay may dumaan na kung anong emosyon sa kanyang mga mata na hindi ko mapangalanan pero agad din itong nawala at bigla itong nawalan ng emosyon bago inilibot muli ang kanyang mata para ituloy ang paghahanap ng upuan.
Ilang sandali pa'y naglakad sya papunta sa lugar ko at huminto samin bago tumingin sa kabilang side kung saan nakaupo ang lalakeng estudyante at tila nagulat pa ito ng tignan sya ni Monique at ngisihan.
"I want to sit to your place, can I?"
The boy stunned and just stare at Monique with an admiration in his eyes but when Monique look at her like saying that he had no choice but to move and stand that's when the boy quickly stand and pick his bag to look for a new seat.
Umupo narin si Monique sa kanyang napiling upuan at huminga ng malalim na para bang naiinip kahit na hindi pa man nagsisimula ang klase. Her eyes move in me and she stare at me again and I don't know why I can't take my eyes to her and stare at her also.
There's this emotion in her eyes that I really can't name and why she's looking at me like that?
At hindi ko rin alam kung bakit meron akong kung anong nararamdaman na masakit sa tuwing tinitignan nya ako ng ganon.
YOU ARE READING
Chill Princesses (On-going)
Teen FictionFriendship needs no promises, no demand, and no expectation. It just needs sincerity and trust. ------------------------------------------ This is a work of fiction. Names, characters, business, places,events and incidents are either the product of...