Chapter seventeen

46 1 2
                                    

Gulo sa Canteen

I stop when someone spoke and when I raise my head to see that person.The girl that I bump. She's looking at me with disgust on her face.

"I'm s-sorry miss, hindi ko talaga sinasadya"

At tinuloy muli ang pagpulot sa nakakalat sa sahig at hindi ko maiwasan manghinayang dahil sa pagkain. Mahal pa naman ang mga pagkain dito.

"Gosh!!..." nagulat ako at napa-angat ng tingin when the she  hissed "are you deaf or what!?  I said stop. You just look like a pathetic bitch and can't you see? Dapat mas inaasikaso mo ang uniform ko na nadumihan dahil sa katangahan mo."

I feel ashamed of what she said because it's true because of what happen her uniform also got dirt. Lalo na at spaghetti pa naman 'yon at juice.

"Look, now how can you fix this? " turo nya sa uniform nya at makikita mo ang pandidiri sa mga mata nya. "My gosh it's so nakakadiri. Eeww I hate this day now at dahil 'yun sa tangang babae kagaya mo!"

She shouted at me while pointing me. Naramdaman ko ang panlalabo ng mata ko dahil sa sinabi nya. Alam ko naman kasi na kasalanan ko pero hindi naman ata tama na sigaw-sigawan at hiyain nya ako sa maraming taong nandito lalo na harap nila Aisha at Ashley.

I wipe the single tear  before it fall and try to stand up pero pakiramdam ko nanghina ang tuhod ko at hindi magawang makatayo mula sa pagkakaluhod. I tried again but failed until I felt an arm around my waist and help me to stand up.

Nang makatayo ako ay tinignan ko kung sino ang tumulong sakin pero nakatuon ang pansin nya sa babaeng nabangga ko at nakikita ang pagdilim ng mata at pagtiim bagang nya.

Hindi ko alam kung bakit parang pati ako ay natakot sa paraan ng pagtingin nya sa babae.

Narinig ko ang pagsinghap ng mga tao sa paligid namin at mga bulungan nila habang nakamasid sila sa nangyayari ngayon.

Biglang nagsalita si Ashley at hinarap ang babae.

"Hoy babae, sumusobra ka naman ata. Hindi mo ba narinig?  hindi sinasadya ng kaibigan ko at nag-sorry na nga sya diba? So anong ina-arte arte mo dyan, huh"

"Oh, God!  Talagang pinagtatanggol mo pa yang kaibigan mong pathetic. Kung hindi ba naman kasi tatanga-tanga hindi madudumihan ang uniform ko."

"Eh ikaw ata ang tanga at bingi eh. She already said sorry so why don't you just accept it and stop making it big deal."

"What the... ako pa talaga ang nagpapalaki ng issue na 'to eh yang kaibigan mo ang bumangga sakin!"

Maririnig mo sa tapang ng boses nila na tila walang gustong magpatalo sa sagutan ng dalawa  at dun palang kinabahan na ako dahil alam kong lalaki ang gulo na ako ang may gawa at ayaw kong madamay ang mga kaibigan ko dito kaya naman nilakasan ko ang loob ko kahit na sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko dahil sa kaba.

I pulled the arm of Ashley and stop her from arguing to the girl.

"Ashley, tama na. Ako naman talaga ang may kasalanan eh."

"What, but —" hindi na natuloy ang sasabihin nya nang umiling ako at hinarap ang babae na masama ang tingin samin.

"I'm really sorry miss for what happen. G-ganito na lang m-may P. E uniform ako sa locker ko you can used it while I'll wash your uniform if that- "

"Who the hell are you to make me used your uniform? Baka mamaya mangati pa ako kapag sinuot ko ang P.E uniform mo."

She said and looked at me from head to toe like I'm a garbage. Nakaramdam na naman ako ng hiya sa sinabi nya.

Chill Princesses (On-going)Where stories live. Discover now