Ο Πλανήτης Των Δεινοσαύρων

Κεφάλαιο 10

Όλοι αντιμετώπιζαν την Έλοντι σαν να ήταν σοβαρά άρρωστη και αυτό την εξόργιζε. Δεν της άρεσε να την λυπούνται. Οι μέρες περνούσαν και φάνταζαν αιώνες για την κοκκινομάλλα. Τα μάτια της διαρκώς πονούσαν και το κόκκινο χρώμα δεν έλεγε να εξαφανιστεί απο αυτά. Έτσουζαν μα πιο πολύ πονούσε το κεφάλι της.

Είχε μέρες να λιποθυμήσει αλλά διαρκώς είχε τάσεις λιποθυμίας. Πολλές φορές την νύχτα άκουγε δυνατές φωνές, που έπαιρναν διαστάσεις λογομαχίας. Μπορούσε να καταλάβει ότι ήταν της Έρλις και ενός απο τους οπλοφορεμένους άνδρες, αλλά ήταν υπερβολικά κουρασμένη για να επεξεργαστεί τα λόγια τους. Συχνά άκουγε το όνομα της αλλά η κούραση που ένιωθε δεν την άφηνε να κατανοήσει τι λένε. Τελευταία ένιωθε συνέχεια εξαντλημένη σωματικά και ψυχικά. Το μυαλό της θόλωνε, της μιλούσαν και δεν καταλάβαινε τι της έλεγαν.

Το ταξίδι στο δάσος ήταν τόσο κουραστικό. Η Έρλις έλεγε ότι κατευθύνονταν προς ένα μικρό χωριό, οι κάτοικοι του οποίου θα μπορούσαν να περιθάλψουν την Έλοντι. Απέκλεισαν την πιθανότητα να πάνε σε νοσοκομείο μεγάλης πόλης γιατί θα τους έβρισκε η κυβέρνηση αλλά αυτό το ήξεραν μόνο η Έρλις και οι οπλοφορεμένοι άνδρες. Τα παιδιά απλώς υποψιάζονταν.

  Έφτασαν στο χωριό για το οποίο έλεγε η Έρλις. Ήταν κρυμμένο στο πυκνό δάσος, σαν μυστικό και βρισκόταν στην μέση του πουθενά. Ο αέρας ξαφνικά έγινε πιο ψυχρός και σε συνδυασμό με το απομονωμένο χωριό, δημιουργούσε ένα αλλόκοτο, τρομακτικό κλίμα. Ο ήλιος άρχισε σιγά σιγά να εξαφανίζεται και τα όμορφα χρώματα της δύσης του ηλίου άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους.

"Αυτό είναι το χωριό. Φαίνεται τρομακτικό αλλά οι κάτοικοί του είναι φιλικοί. Θα τους ενημερώσω για την κατάσταση σου και θα δούμε τι μπορούν να κάνουν".

"Πως λέγεται το χωριό;" ρώτησε η Έλοντι.

"Δεν έχει σημασία". απάντησε η Έρλις.

"Γιατί δεν μας λες;"

"Έλοντι.. Το όνομα μπορεί να σου προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερο φόβο αλλά το χωριό είναι μια χαρά, πίστεψε με. Λογικά λόγω του σκοτεινού τοπίου ονομάστηκε έτσι".

"Και εγώ θέλω να μάθω. Μου κίνησες την περιέργεια". είπε ο Όλιβερ.

"Ντεντλιχάμλετ. Είναι μία λέξη".

"Το οποίο αν το χωρίσεις σε δύο λέξεις σημαίνει θανατηφόρο χωριό. Και θέλεις αυτοί οι άνθρωποι να με γιατρέψουν;" ρώτησε η Έλοντι με ανασηκωμένα φρύδια.