Ο Πλανήτης Των Δεινοσαύρων

Κεφάλαιο 9

Σιωπή. Τα γαλανά μάτια της παρατηρούσαν για μια ακόμη φορά το τοπίο. Το σιωπηλό τοπίο. Σαν να ήταν η πρώτη φορά. Δροσερός αέρας ανέμιζε τα κόκκινα μαλλιά της, τα πορτοκαλοκόκκινα συγκεκριμένα. Ανατρίχιασε απο μια ριπή αέρα. Και απο φόβο. Για το μέλλον. Δεν ήξερε γιατί έφευγαν, φοβόταν να μάθει.

Κοίταξε τον λαμπερό ήλιο. Τα μάτια της έτσουξαν απο την λάμψη και δάκρυσε. Συνέχισε όμως να κοιτάζει. Στην γη όταν ένιωθε άσχημα κοίταζε τον ήλιο, αναζητώντας την ελπίδα. Η ζεστασιά των ακτίνων του, την διαπερνούσε, την έκανε να νιώθει ευφορία. Ο Ήλιος της Ελπίδας, όπως τον ονόμαζε.

Όμως τότε δεν ένιωσε τίποτα. Καμία ευφορία, καμία ελπίδα. Δάκρυα κυλούσαν στα μάγουλά της και τα μάτια της πονούσαν, είχαν κοκκινίσει.

"Έλοντι;"
Η Βάλερι την σκούντηξε.
Καμία απάντηση.

"Είσαι καλά;" Η φωνή της Βάλερι ήχησε στα αυτιά της Έλοντι, χωρίς όμως να μπορεί να αποκρυπτογραφήσει τις λέξεις της.

"Έλοντι!" Η Βάλερι φώναξε και η Έλοντι την κοίταξε τρομαγμένη. Όπως και οι άλλοι που ξαφνιάστηκαν απο τον τόνο της φωνής της.

"Ε.. Καλημέρα Βαλ. Συγγνώμη είχα απορροφηθεί".

"Έκλαιγες;"

"Όχι. Κοίταζα τον ήλιο και.."

"Μα τα μάτια σου είναι κατακόκκινα! Καταρχάς δεν κάνει να κοιτάζουμε τον ήλιο πολύ ώρα, επίσης δεν ξέρουμε πόσο ισχυρές είναι οι ακτίνες του ήλιου που διαπερνούν αυτόν τον πλανήτη και μπορεί να καταστρέψουν τον αμφιβληστροειδή μας".

Η Έλοντι ένευσε. Ο Όλιβερ που άκουσε την συζήτηση συνοφρυώθηκε ενώ η Έρλις την αγνόησε εντελώς και συνέχισε τις ετοιμασίες για το ταξίδι.

        
                                         〰

"Τα μάτια σου είναι ασορτί με τα μαλλιά σου". είπε πειραχτικά ο Τζέις στην Έλοντι. Εκείνη του έριξε ένα σοβαρό βλέμμα και αυτός απλώς ανασήκωσε τους ώμους του.

Είχαν αρχίσει το ταξίδι τους, αφήνοντας πίσω την σπηλιά. Επέστρεψαν ξανά σε ένα πυκνό δάσος. Οι αναμνήσεις απο το συμβάν στο δάσος του Ένσγουιτς, τους προκάλεσαν ταραχή. Τα δύο τοπία έμοιαζαν αρκετά.

Όσο περνούσαν οι ώρες, ο ήλιος έκαιγε ακόμη περισσότερο. Ίσως πιο πολύ απο αυτό που οι τέσσερις έφηβοι είχαν συνηθίσει. Ιδρώτας έλουζε τα κεφάλια τους και είχαν αρχίσει να αισθάνονται ζαλάδα.