Hani kopar ya dilinizen kelimeler kifayetsiz umursuz saçma sapan. İşte öyle günler geçirdi gönlüm, nefsim, benliğim son bir iki haftadır.
Bazen istediklerimiz hiç bize yaklaşmaz. Bakarsın, göz göze gelirsin ama kaçırırsın gözlerini. Kırarım diye üzülür, korkarsın.
En son bir gayretle tutarsın kendini, sıkarsın ellerini, insancıl duygulara yenik düşersin. İşte o anda Allah sana sağlam bir tokat çarpar. Lisan-ı hali ile evvela bilmeli insan kendini birde tanımalı yaradanı der.
Yorgun, bitkin bedenine bir titreme gelir, o bir kelime kendine getirir. Ne demiş üstad Bismillah her hayrın başıdır. Evvela ya Bismillah.
Bismillah ya Allah. Sabır veren, güç veren sensin. Ruhum, bedenim senindir. Kula yenik düşürme, nefsimden sen koru.
Evvela Allah de. Sonrası ya kerim.
