kidnapped by my father the Mafia boss

10

Pov: Evelina

Ik schrik wakker. Ik zie op mijn wekker dat het 5 uur s'ochtens is. Op de gang hoor ik geschreeuw. Ik stap uit bed en loop naar de deur om te luisteren waar ze het over hebben.  Waarom ben je weg gegaan !! Schreeuw niet zo Tessa zegt pap. Ik schreeuw wanneer ik wil !! Dat doe je niet !! Zegt pap. Waarom dan niet? Omdat er hier mensen slapen Tessa. Wie is eigenlijk Tessa denk ik. Op eens schiet het me tebinnen. De vrouw van mijn vader. Ik luister weer verder. Het boeit mij alleen als Bella of Jesse waker wordt. Die andere twee kunnen van mij apart zelfs gewoon dood vallen !! zegt Tessa. Ik hoor een deur open gaan en daarna dicht vallen.  Tessa doe die deur open nu !!! Ik wil slapen en dat kan niet als jij die deur op slot houd. En als je Thomas of Evelina iets aan doet doe ik je wat !!! Scheeuwd pap. Niet veel later hoor ik een klap. Waarschijnlijk omdat pap tegen de deur aan slaat. Net als ik terug naar bed wil gaan struikel ik. Ik val hard op de grond. En schreeuw hard au !! En grijp ondertussen naar mijn pols die dubbel klapte bij mijn val. Ik probeer niet te huilen ook al doet het heel erg pijn. Iemand klopt op de deur. Als ik niks zeg. Scheeuwd die genen hard. Evelina doe die deur open!! Nu !! Het is pap. Ik sta voorzichtig op. Loop naar de deur en doe hem met de goede hand open. Pap staart boos voor zich uit. Hoi zeg ik voorzichtig. Afluisteren is niet netjes Evelina!! Weet ik maar ik was gewoon nieuwsgierig en jullie schreeuwde zo hard dus ik werd wakker. Je bent net zo nieuwsgierig als je moeder Evelina maar waar heb je je pijn gedaan Evelina want je schreeuwde heel hart au vraagt mijn vader. Nergens zeg ik. Niet liegen Evelina !! Oké sorry aan mijn arm. Hij klapte dubbel zeg ik snel. Laat mij kijken. Ik steek mijn zeren arm naar mijn vader uit. Mijn vader voelt aan mijn pols. Hij draai hem een beetje. Ik kreun omdat het zo veel pijn doet. Ik probeer niet te huilen maar het is wel lastig omdat het zo veel pijn doet. Mijn vader kijkt me aan. Dan zegt hij we gaan nu naar de dokter Evelina. Niet naar de dokter het komt wel goed met mijn pols zeg ik snel. Je gaat naar de dokter !! Nu Evelina !! Zegt mijn vader bozig. Oké ik ga al zeg ik. Pas als ik op de gang sta besef ik dat ik de weg niet ken. Mijn vader kijkt me aan en zegt kom ik blijf bij je en laat meteen je de weg zien naar de dokter.  Mijn vader loopt weg. En ik volg hem snel

Na een tijdje staan we stil voor een deur. Mijn vader klopt en loopt daarna naar binnen. Ik volg hem naar  binnen. Als ik binnen ben zie ik meteen dat een zoeken zal is. Er liggen een paar gewonden mensen. Ze zien er zwaar gewond uit. Een zuster komt naar hons toe. Wat kan ik voor u doen baas? Vraagt ze. Waar is dokter Tom? Evelina is gevallen en heeft heel veel pijn in haar pols? Zegt mijn vader. In zijn kantoor baas zegt de zuster. Oké. Mijn vader loopt nu naar een kamer toe. Hij klopt aan en stapt naar binnen. Hallo baas wat kan ik voor u doen? Vraagt dokter Tom. Evelina is gevallen en heeft pijn aan haar pols. De dokter staat op en loopt naar mij toe. Hij vraagt om mijn zeren pols uit te steken. Ik doe het aarzelend. De dokter doet een paar testjes. Het doet ontiegelijk veel pijn. En mijn gezicht vertrekt elke keer. Maar ik probeer niet te huilen. Uiteindelijk zegt de dokter dat hij runtger foto's wil maken. Ik knik alleen maar.

Ik volg hem naar een kamer. Hij legt mijn arm in een houding en loopt weg. Na een tijdje komt hij terug. En zegt dat ik hem moet volgen. Ik doe dat gehoorzaam.

We zijn weer terug in de kamer. Mijn vader zit op een stoel voor zich uit te kijken. Hij kijkt op en vraagt meteen wat er met mijn pols aan de hand is. Gebroken baas zegt dokter Tom. Mijn vader zucht en ik schrik. Waarom breek ik nou mijn pols? Ondertussen pakt de dokter wat spullen. Hij loopt naar mij toe en vraagt of ik mijn pols even wil uitsteken. Ik doe het gehoorzaam. Hij doet wat doekje om mijn pols die snel hard worden. Ik vraag me af wat het is. Als hij klaar is vraag hij welke kleur ik wil. We hebben roze, geel, oranje, blauw of zwart zegt de dokter. Doe maar zwart zeg ik. Valt het minsten op denk ik bij mezelf. De dokter doet het er om heen. En zegt dat ik niet teveel met mijn arm moet doen en dat het gips niet in het water mag. Na dat gezegd lopen we naar buiten. Terug naar honsen kamer.

Als we bij honsen kamers zijn zegt pap weer iets. Wel handig van je Evelina om te vallen zegt mijn vader lachend. Jah ik ben niet altijd handig ik weet het zeg ik ook lachend. Probeer maar weer te gaan slapen zegt pap. Zal ik proberen. Mijn vader geeft mijn nog een kus op mijn voor hoofd en loopt daarna zijn kamer in. En ik de mijne. Ik kruip meteen mijn bed in. En denk alleen nog. Handig van je Evelina om te vallen. Met die gedachte val ik weer in slaap

H10
Ik vind dit deel niet heel goed maar ik wist niet wat ik anders moest.
Ik hoop dat jullie hem toch leuk vinden. De komende week zal er waarschijnlijk geen nieuw deel komen omdat ik weg ben. Als ik tijd heb komt er natuurlijk wel een :)

Xxx emmmatjes