ABKB: The Past (Book 2)

Try Hard

It's been a while na nag-stay kami sa New York para sa Christmas vacation. I admit na naging masaya ako for a couple of days. Despite sa broken heart ko, that place made me happy for a bit. And I'm proud of myself.

Aalis na kami ngayon pabalik ng Pinas para dun na kami mag celebrate ng New Year. We're now heading back to JFK International Airport, it's still 4 in the morning and nagbit-bit na ako ng mga bags ko kasi by 6 am, aalis na yung plane namin.

"Inaantok kapa ba Cci?" Tanong sa'kin ni Brent. Well of course, sino bang di aantukin ng gantong oras.

"A hundred percent, Brent." Natawa lang siya at sumunod na kay Ahia Prince sa van na sasakyan namin papuntang airport.

While tinatanggal ko yung earphones ko sa pagkakatali, I overheard Charlotte and Kib talking. I'm not nosy, sadyang maingay lang talaga sila. Ehehe, sorry na.

"Kuya, sya ba yung sinasabi niyong naging boyfriend ko? Sino nga yun? Si Ricci Rivero ba?" Charlotte muttered. God, I miss hearing her voice saying my name.

"Oo, bakit? Natatandaan mo na ba?" My heart skipped a beat.

Please...

Please...

Please...

"Um, nope. Na curious lang kasi ako. I've responded to his tweet kagabi, well, it was a direct message, baka kasi umasa yung ibang fans niya." I let out a heavy sigh.

"Oh, tapos? Anong ginawa mo pagkatapos nun?" Kib seems a bit interested with it. Thank you talaga Kib, I owe you.

"I stalked his Twitter account. May mga tweets na nakita kong nagsasagutan kami. I don't really remember any of those eh. But I'm trying my best naman. Tapos, nakita ko sa Twitter ko, meron rin akong nakita na mga tweets regarding kay Ricci. But di ko talaga matandaan eh." She explained.

Parang nabasag ang puso ko sa mga salitang kanyang binitawan. But I promised myself na kahit umabot man ito ng limang taon, I won't lose hope because I know that the time will come and she'll remember me.

"Gusto mo ba siyang matandaan, shobe?" Ani Kib.

"Well..." She paused.

"Well?"

"There's a part of me na gustong malaman kung anong namagitan sa'ming dalawa ni Ricci sa past." I saw Kib smiled and hugged his younger sister.

May luhang tumakas sa mata ko. I thank God na binigyan niya pa ako ng chance na muling makapiling si Charlotte. I know na darating rin ang time na matatandaan niya ako. I'll just wait for the perfect time and continue hoping for it to come.

"Ccing.." May tumawag sa pangalan ko sa may bandang likod. Oh, si Kib pala. Kinabahan ako ng kaunti.

Lumingon ako sa kanila at ngumiti. *insert face ni Cci sa header na pic sa taas*

"Yes, captain?" Tumawa si Charlotte ng mahinhin. Oh my Goddddd, napatawa ko sya shettttt.

"Oh parang napatulala ka dyan? Eto na nga yung unan mo oh! Pinapabigay ni Prince. Matulog kana muna, lalaki eyebags mo nyan hahaha!"

"Uy, ang hard mo naman sa eyebags ko! Sige na nga, matutulog na." Humiga ako sa second seat ng van. No one dared to sit beside me kasi alam nilang pag natutulog ako sa biyahe, naapakan ko yung mga katabi ko. Kaya magmula nun, I always get a seat exclusive only for me. Mehehehe.

I looked at the time and it's only 4:15 in the morning. Bumabagsak na talaga mga mata ko. Pero before ako natulog, I messaged her muna.

Me: Hi, I appreciate your effort na gusto mong malaman ang past natin, I miss you :((

Bby 💕: Si Ricci ba'to?

Me: Yep

Bby💕: Oh, okay. I didn't recognized the number. Sorry, hehe. I'll put it in my contacts tho. :))

Me: So dinelete mo yung number ko? Eto pa nga yung contact name ko sa phone mo noon. *insert pic na Riccing nakalagay*

Bby💕: Idk, pagbukas ko sa phone ko, wala na eh. I'll name it in my contacts nalang.

Me: Thank you, Cha.

Bby💕: welcome, sige tulog kana. Baka mapagod kapa eh.

Me: Natatandaan mo na ba ako? :((

Bby💕: Nope, but I'll try my very best.

Me: Thank you! Try hard, okay? Miss you so much.

Bby💕: Okay, I'll try hard :))

Thank God she's communicating with me. This is the best Christmas present ever. Thank you, Lord. I owe my life to you, ever.