CHAPTER 5: The Walis Tambo and Dustpan FIGHT!

965 113 40
                                    

Debbie’s POV

Nandito nga kami sa Classroom dahil walang teacher. Sila ang mga sweet, nakaka-inggit. Huhu! Paano ba naman wala dito si Chard! Tinawag siya nung babae kanina. Eto namang katabi ko, Tsk! Wala nang ginawa kung 'di matulog. Makulit nga siya, pero mukhang badtrip. Bahala na!

Actually nakatalikod siya. Psh! Ayaw talaga ata ako neto kausap e. Mapapanis na ang laway ko! Nagsoundtrip na ako nagsulat ng kung ano ano. Wala. Nabo-bored na ako.

“Uy! Seven, gising.” Inalog alog ko pa yan pero walang epekto.

 “Seveeeen. Gising na. Wala akong kausap e. Gumising kana please?” Ulit ko't kinalabit siya.

“Seveeeeeen! Bilis na!” Mas lumapit ako sa tenga niya nagulat naman ata.

Lumingon siya sa akin, at! HUWAAAAAAAAAAAAAA! Ang lapit ng mukha niya sa akiiin! Umalis ka! Ang gwapo pa rin nya kahit na bagong gising!

“Bakit ba, natutulog ako eh?!” Sabi niya. Ayaw pa din niya dumistansya yung totoo.

“A-ah k-kasi a-ano, w-wala akong kausap e, tignan mo sila. 'Di ka ba naaawa sa seatmate mo?” Sabi ko.

“Psh. Whatever. Ma-inggit ka. Bahala ka diyan. Badtrip ako.” at nagtakip na naman siya ng mukha.

“Seven naman e. >3< Andaya mo. Di ba napapanis yang laway mo?” Sabi ko't nag-pout malay niyo effective! Kay Chard ng umeepekto e!

“Wag kang mag-pout 'di ka cute. Oo na! Ano bang gagawin?” Seven. Papayag din pala mang-lalait pa e no? Psh.

“YEY! Thankyouuuuu seven! Mag-isip ka ng laro.”

“BATA KA BA?! Anong laro ka diyan?!” Sigaw niya, sumasakit na ang tenga ko sa kakasigaw niya.

“Eh, wala naman akong magawa e. Bilisan mo na!” Pagpupumilit ko.

“Uhmm... Shit. Let’s play Ketchup!” Sabi niya't nag-gulo ng buhok.

“What’s that?! We don’t have ketchup here helloooo!” Sabi ko. Aba malay ko ba ngayon ko lang narinig yun 'di niyo ako masisisi!

“Psh. Ganito * EXPLAINING * Ayan ganun. Gets mo?”

“YEA! Let’s play it. Yari ka sa akin.”

*BATO! BATO! PIK!*

Ako – Papel

Siya – Bato.

“TALO KA! WOOH! ANG GALING KO TALAGA. Ay sorry guys.” Napatingin kasi silang lahat sa akin. Ansaya kaya! First time ko to e.

Ngumiti naman ko ng nakaloloko. Ngu-mgumiti siya?! Yes!

“Uy alam mo mas maganda kapag ngumingiti ka. Swear!” Sabi ko. Balik na naman siya sa normal niyng mukha. Pakshet naman to. -_-

Sabi niya papaluin daw yung sa taas ng elbow. Basta yun na yun, ang hirap naman i-explain e.

*PAAAAAAKKKKK!*

“Di ka man lang aaray?!” Tanong ko.

“Di naman kasi masakit. Ba’t naman ako aaray?” Walang emosyong sabi nya.

“Ano ba naman yan! Da’t umarte ka man lang! Sayang efforts ko dun! Psh.” Sabi ko.

*Bato! Bato! PIK!*

Ako - Gunting

Siya – Papel

YES! Nanalo ako ulit! Woooooh!” Oo ako na ang OA. Ang saya kaya!

Mutual Understanding [MAJOR REVISING]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon