Taming The Devil's Heart

Kabanata 3

Kabanata 3

Cousin

I stood on my room's veranda. The warm air is softly brushing through my skin, making my hair dance along with it.

I sighed heavily as I stare at the scorching sunset. The orange shade of the sun is making all of the things seems relaxing.

"Miss Anna?" Dalawang magkasunod na katok ang narinig ko mula sa aking pinto.

I almost glared at the door. Sa huli ay kinalma ko muna ang sarili bago magpasyang buksan ang pinto. Bumungad sa akin ang isang balingkinitang babae na nakasuot ng damit pangkasambahay.

A small smile formed to the corner of my lips. She's cute. Mukha siyang tauhan sa Anime. I never saw cosplayers in person but I watched some over the internet. Because I wasn't allowed to go out, I only saw the world through the screen. Nung una ay okay lang sa akin ang ganoong nakasanayan pero kalaunan ay nakukuryuso na ako sa mga bagay na pangkaraniwan sa nakararami. I even asked Manang to buy me make-ups because I've watched make-up tutorial.

"Ipinapatawag na po kayo para sa hapunan."

"Oh." Nakangiti ako ng magtama ang paningin namin. "Anong pangalan mo?"

Mabilis siyang nag-iwas tingin sa akin. "Hindi niyo na po kailangang malaman, Miss Anna."

Dismayado akong napabuntong hininga. That was the same reason everyone here in his house was saying. I know that he ordered that to them. Ayaw niyang makisawsaw ako sa kanyang mga tauhan.

"Pakisabi nalang na wala akong ganang kumain." Saad ko saka isinara ang pinto.

Hindi ko na inantay pa ang sagot ng kasambahay. I even locked my door just to make sure no one's going to bother me.

Hindi ko alam kung anong rason niya kung bakit hindi natuloy ang sinasabi niyang dinner namin sa labas. Pagkauwi namin rito ay ibinilin niya lang na hindi kami matutuloy at inutusan niya lang akong pumasok sa aking silid.

I decided to watch a movie. Tapos na ako sa paglilinis ng katawan ko kaya naman nagpapahinga nalang ako rito sa aking kama. Parang bigla akong nagsisi na hindi ako kumain. Nagugutom na ako at kumakalam na talaga ang sikmura ko. I have to endure it. Ayokong makasabay sa pagkain ang lalaking iyon.

"Anna Eleanor."

I almost jumped from my bed when I heard Sancho's commanding voice on the door. He knocked continuously then called my name again.

"Anna. Open the door." He ordered.

Nanatili akong tahimik.

"Open the damn door, will you?" He asked in an annoyed tone.

Umismid ako. Binuksan ko ang aking veranda at doon naupo. I closed the glass door to blocked out his voice and noise.

Pero nagkamali akong titigilan niya na ako kapag hindi ako sumagot. He slammed the door open. Ang glass window ng veranda ko ay binuksan niya ng pabagsak. I glanced at the door which is opened and the key on his hand.

"What are you doing?" Gulat kong tanong at napatayo na.

"You chose to stay here and not to answer my knocking?" He asked, irritated.

"You are invading my privacy!" I accused.

He scoffed at me. "This is my house. There's no such thing for you."

"What?! I have my rights to have my privacy! Hindi mo ba maintindihan na kapag hindi pinagbuksan ay ibig sabihin nun ay hindi ka gustong makausap!" Inis kong sigaw.

"You are here as a payment. I bought you from your father. I will decide for you. I own you now, little kid." He spoke, literally insulting me.

Sa lahat ng sinabi niya, lahat ng iyon ay ikina-bwisit ko. Ang kapal ng mukha niya para sabihin ang mga bagay na iyon! He blackmailed me and forced me into this situation!

"You'll do what I want you to do." He added.

I step closer to him. Sinundan niya ng tingin ang aking pagkilos. His eyebrow arched up as he stares.

"I am not an object." I gritted my teeth as I speak.

"I am a payment of my father's debts but that doesn't give you the right to make me your puppet!" I pushed his chest using my two palms.

Para akong nagtulak ng pader dahil hindi man lang siya natinag at nanatili siya sa pagkakatayo sa aking harap.

"Don't tell me how I will act because I won't ever follow you!" I said again, tears on the corner of my eyes.

Tumalikod ako saka pumasok sa aking bathroom. Right then, my tears started to fall. Nagtagal ako doon sa loob. Thankfully, Sancho stop bothering me.

Pasado alas-onse ng gabi ng magdisesyon akong bumaba at kumain.

Nakapatay na ang ilaw sa pasilyo. Nagtaka ako ng makitang bukas ang ilaw sa Living room. Faint feminine laugh is echoing in the corner of the room.

Nangunot ang noo ko habang dahang dahan na lumapit sa bukana ng sala.

"Of course! I always enjoy my time with you, Sancho. Who wouldn't be?"

A beautiful woman is sitting next to him. Mula sa malaking espasyo ng sofa ay nagsisiksikan silang dalawa. I can't stop myself but to scowl. Kanina lang parang tigre ang tingin sa akin niyang si Sancho ta's ngayon nandito na sa living room at may kalandian.

Kung may girlfriend naman pala siya bakit ako pa ang pinipilit niyang magpakasal sa kanya? Bakit hindi nalang iyang babae na halos kumandong na sa kanya?

"You're going to New york, right? Magkita nalang tayo doon." She said softly to him.

Sancho smirk to her. Napakurap kurap ako. How can he cheat like that? I never saw scenes like this personally and also I never thought it really happens in real life!

Dahil sa inis ko ay walang pakundangan akong dumaan sa harap nila saka pumasok sa daan patungo sa kusina.

I heard her voice stop and I can feel their gaze from the back of my head. Taas noo akong naglakad patungo sa kusina.

"Who's she?" I heard her ask before I entered the kitchen.

Hindi ko na narinig pa ang sinabi ni Sancho dahil tuluyan na akong nakapasok sa kusina at natatakpan na ng makapal na dingding ang pagitan namin.

Gumawa ako ng sandwich ko at saka nagtimpla ng gatas. Uupo na sana ako sa silya ng marinig ko ang boses nung babae.

"Hi! I'm Janine, you are?"

She's smiling and next to her is Sancho who's staring at me.

"I'm Anna. His cousin." Saad ko saka kumagat sa aking sandwich.

Gutom na gutom na ako.

I glance at Sancho. Alam kong ayaw niyang mabuking sa girlfriend niya kaya nagpalusot na muna akong pinsan niya.

At mas mabuti ng iyon ang malaman ng mga taokaysa sa instant fiancée niya ako.