Snow White And The Villain [BOOK 1]

Chapter 13

Azunnah Snow's POV

It's been One day and two nights na akong hindi umuwi sa bahay. Knowing them, they don't care about it. Alam nilang alam ko kung anong ginagawa ko.

The day after I left Eunice ay nagpunta ako sa sekretong Unit ko. Doon muna ako naglagi ng ilang araw. I was busy finding hints and clues that will lead me to unlock my questions. Buong gabi akong nag research about people who caught my attention at unang una dyan ang seatmate ni Ryle

Keifer Mervilla. Sabi ni Maam ay nag dropped out sya. Pero hindi ako naniwala. Alam kong may dahilan kung bakit sya umalis sa school.

Kahapon ay sinundan ko sya. I've been observing him mula paglabas nya ng bahay and pag uwi nya. Hindi mayaman sila Keifer. May kaya lang. At paano sya nakapasok sa paaralan ng mayayaman? Well, gaya ng sabi ko dati kasali sya sa top students therefore he's a scholar. Alam ko kung gaano ka importante sakanya ang edukasyon.

His mother is in hospital. Nalaman ko yun ng sinundan ko sya. Mukhang napakalaki ng problema ni Keifer. While his father is busy working para may ipampagamot ang nanay nya.

Yan ang buong akala ko kung bakit sya umalis ng school. Aalis na sana ako pero napatigil ako ng makita ko syang lumabas at parang may hinahanap. Then a man showed up. May dala itong enveloped. Mukhang nag uusap sila at hindi ko iyon marinig dahil malayo ako.

Flashback

Makalipas ang ilang minuto ay may inabot ang lalaki sakanya. Yung envelope. Binuksan ito ni Keifer at napangiti sya. I'm curious kung anong laman nun.

After that, umalis na ang lalaki. Agad akong tumakbo papalapit kay keifer at hinila sya sa patagong lugar. Papalag sana sya pero ng makita nya ako ay huminahon sya. Tinignan ko ang mga mata nya. Walang buhay at hindi mababakas ang dating masiyahing Keifer. Malamig syang tumingin sa akin.

Mabilis kong hinablot ang envelope pero hinila din nya iyo dahilan para mapunit iyon at nahulog ang laman.

Pera. Limpak limpak na pera ang laman. Napatingin ulit ako sakanya. Gulat sya sa nangyari pero mabilis ding nakabawi kaya pinulot nya ang mga perang nahulog. Tig iisang libo na naka bundle.

"Bakit?" I asked. Trying to maintain my temper. Ayokong masaktan ko sya.

"Alam kong alam mo ang sagot Snow." Sagot nya at tumayo mula sa pagpulot ng pera nya

"Alam mong mali.." Sabi ko. Nanginginig ang kamay ko. Hindi dahil sa takot kundi dahil sa galit. Oo galit ako sakanya. Paano nya nagagawang pumapatay ng inosenteng tao para lang kumita? Paano nya nagawang kalimutan ang lahat? Mga kaibigan at ang pinakamamahal nyang edukasyon. Bakit Keifer?

"Yes. Mamatay tao na ako. I killed them. Isang utos lang ni Boss at gagawin ko. I worked for them. At kailangan. BECAUSE I NEED MONEY SNOW!" Sigaw nya at nagsimula ng pumatak ang luha nya. The pain that he's enduring. Alam kong ayaw nya pero napipilitan sya para sa pera. "It hurts seeing my mom na nag aagaw buhay. Sya na lang ang meron ako Snow. Ano pang silbi ng pinakamamahal kong edukasyon kung mawawala naman ang ina ko? Hindi ko kayang mawala sya.." Napaluhod na sya habang umiiyak.

For the first time, I can feel his pain. Naramdaman ko na lang na dumadaloy na sa pisnge ko ang luha ko. Hindi ko na matandaan kung kailan ako muling umiyak. But right now, I can't hold my tears anymore.

"At alam mo ba? Iniuutos lang naman nilang patayin ka. And I Can't refuse. Dahil sa oras na tumanggi ako, papatayin nila ang pamilya ko---" hindi ko alam pero I Hugged him tight.

"Shh Keifer.." Putol ko sakanya. Alam ko kung gaano kabigat ang dinadala nya. Mas lumakas pa ang paghikbi nya.

"I'm sorry Snow.." He said at naramdaman ko na lang na may bumahon sa likod ko. He stabbed me. Mas lalo akong napaiyak ng tahimik. Hindi dahil sa sakit pero dahil sa ginawa nya.

"It's okay Keifer.." Sabi ko at pilit na tumayo. I'm wearing a white shirt kaya mababakas ang dugo sa likod ko.

"Shoot me.." Seryosong sabi ko. Nagtataka naman syang tumingin sa akin

"Nandyan sila sa paligid. They are watching us. Just shoot me or else they'll kill your family" I know wala syang baril kanina kaya inilagay ko ang baril ko sa likod nya when I hugged him.

"I'm really sorry snow.." Sabi nya bago itinutok ang baril sa akin.Nanginginig ang kamay nya. Alam kong mahirap ang gagawin nya. Naramdaman ko na lang ang pagbaon ng bala sa may balikat ko. Alam kong hindi agad ako mamatay pero nakakaramdam ako ng hilo. Dahil na rin siguro sa pagod at sa dami ng dugong nawala sa akin. I'm exhausted. Physically, Mentally and Emotionally tired

Bumagsak ako sa sahig. I know he's still our Keifer but hes blinded by money. Kitang kita ko ang pag alis ni Keifer. Pero bago ako mawalan ng malay ay nakita ko ang isang taong papalapit sa akin. I know I'll be safe.

And all went black

END OF FLASHBACK

"Paparating na sila dito.." He said. Damn nakalimutan kong masesermunan nanaman ako. Nasa hospital ako ngayon. Nung isang araw pa ako dito. I think three days na akong hinahanap? But Luckily dumating si Tres to help me. Or should I call him Third?

"Sabi ko mag ingat ka. Ayan tuloy. Mapapatay ako nito mamaya eh.." Pagpaparinig ni Third. He's currently slicing an apple na sya rin naman ang kakain.

"Ikaw na bahala.." Utos ko. Napailing na lang sya. Sya na ang bahalang gumawa ng kwento.

"What?! Niligtas na nga kita tapos ako pa mamomroblema kung paano maipapaliwanag ang pagkawala mo?! Ghad snow!" Frustrated na sabi nya. Napahikab na lang ako. Mas mabuti pang matulog para hindi ako masermunan.

"Andito kaya si Snow?"

"Kumatok kana Eunice"

"Sana walang nangyaring masama sakanya" shit. Andito na sila. Nasa labas ng pinto pero dinig na dinig ko ang pinag sasabi nila

I think masusubukan na ang acting skills ko. Magpanggap na natutulog.