LAZ KIZI (DÜZENLENİYOR)

BÖLÜM 1

İdil ben ve Defne ile gruptan mesajlaşıyorduk. Onlar kendi aralarında dedikodularını yaparlarken telefonu kapatıp odadan çıkıp "ANNEE!" diyerek merdivenlerden aşağıya koşturmaya başladım.

"Kız ne bağırıyon! Kulaklarım duymuyor artık! "

Annem mutfakta kurabiye hazırlıyordu. Akşam yemeğinden sonra biz hep bir tatlı yeriz neden mi çünkü annem aşçı.

"Anne ya! " diyerek cırladım.

Annem bu sefer mutfak taşında duran oklavayı eline aldı. Oklavayı görünce gözlerimi büyüterek kapının arkasına saklandım.

"Bana bak Çicek sultan! Yavaşça o elindeki oklavayı indir ve teslim ol bana! "

Sözlerimi duyan annem kahkaha atmaya başladı.

"Kız Allah canını almasın. "

Canım annem sen Bodrumlu'sun. Ne hallere düştün böyle. Ev hanımı oldun iyice.

"Anne siz babamla nasıl tanıştınız?" 

Annem derin bir iç çekerek bakışlarını yere çevirdi.

"Ah... Ah... Ne güzel günlerdi biliyor musun? "

Kusura bakma Çicek sultan ama seni bozmak istiyorum. Kollarımı birbirine bağlayarak anneme doğru yürüdüm.

"Bilmiyorum ya işte o yüzden sana soruyorum. "

Annem verdiğim cevapla kaşlarını çatarak bana döndü.

"Anlatmıyom kız, git işine! " diyerek kurabiyesine devam etti.

"Aman da aman benim annem bana trip mi atarmış?" 

Yanına gidip yanağından sulu sulu öptüm.

"Alya bak beni sinirlendirme."

"Tamam tamam hadi anlat. " diyerek geri çekildim.

"Yaz günü hava ama nasıl sıcak ter döküyorum. Ben lüks bir restorantta aşçıyım. İşte patron geldi 'Karadenizli işçilerimiz geldi. Onlara özel birşeyler hazırlayın lütfen. Çiçek hanım sizde yardımda bulunun. ' dedi. Patron bana çok güvenirdi. Ne zaman önemli müşterileri gelse benden diğer aşçıların başında olmamı isterdi. Ben böyle güzel güzel yemekler hazırladım falan. Garsonlara yardım etmeye başladım. Tabi o zamanlarda taş gibiydim. Tatlılarının yanında kahve götürüyordum. Babanı gördüm işte baban çok yakışıklıydı şimdi böyle göbekli olduğuna bakma. O zamanlar kaslıydı. Ben babana bakıyordum baban bana. Biz böyle bakışırken bir an elimdeki kahve babanın üstüne döküldü. Ben böyle başladım iyi misiniz? Yanıyor adam yardım edin?  diye. Beni susturup sorun olmadığını söyledi. İşte o günden beri babanla görüşmeye başladık. Şimdi ise o benim hayatım ben onun hayatıyım. "

Tezgahta ellerimi çenemi dayayarak anneme baktım.

"Çok tatlı."

"Hayatım çok güzel kokular geliyor ne pişiriyorsun?"

Babamın sesini duyar duymaz kendimi toparlayıp mutfağa girişini izledim. Beni görümce yüzündeki gülümseme anında sönmüştü.

"Alya sen neden annene yardım etmiyorsun?"

"Baba yardıma ihtiyacı olsaydı söylerdi."

"Gitme kızın üzerine hayatım. Hadi sen geç içeri kurabiyeler pişince getiririm."

Ters bakışlarını üzerimde gezdirip annemi dinleyerek yeniden mutfaktan çıkmıştı. Bakışlarımı anneme çevirip ellerimi arka cebine soktum.