Stalwart High " The Famous Quiny Valle""

Chapter Three

Yun lang ang sinabi nya at isinuksok pabalik ang baril sa secret pocket ng coat nya. Tumahimik na lang ako. Gusto ko man syang labanan ay Hindi pwede. Kailangan ko munang pigilan ang galit ko sa kanya upang buhay akong makabalik sa Stalwart High.

Tahimik lang kami da byahe hanggang sa binasag ng tiyan ko ang katahimikang iyon. Pero di ko na lang pinansin at nilibang na lang ang sarili sa pagtanaw sa labas. Naramdaman kong napatingin sya sa akin pero di ko na iyon binigyang pansin kahit kanina ko pa sya gustong tadyakan at suntukin.

I heard him sigh kaya napatingin ako sa kanya pero nakatingin lang sya sa daan kaya binalik ko ang tingin sa labas. Kumunot ang noo nang makitang iniliko nya ang sasakyan at huminto sa harap ng isang restaurant. Napangiti na lang ako at hinimas ang tiyan kong kanina pa nagwawala. Kunwari pa tong mentor ko, concern din pala.hehe

"Here's your order Ma'am, Sir. Enjoy!"
Hindi ko na pinansin ang waiter at agad nilantakan ang kakalapag na mga pagkain. I know by now that everyone in this place were staring at me like I was the only peculiar creature here on earth. Yes I know, I eat like a hungry pig but that doesn't make me different. Tao pa rin ako tulad nila. Di nga lang ako yung babaeng mahinhin kung kumain because honestly, I love to eat and I eat a lot. Good thing Hindi ako tumataba.

"Di ko alam na may mga babae talagang malakas kumain. Daig pa ang lalaki sa katakawan." komento ng mentor ko habang pinagmamasdan akong kumain. Ayaw nya kasing kumain eh. Akala ko pa naman sisitahin nya ako dahil sa katakawan ko pero it ends up na parang wala lang sa kanya ang mapangkutyang tingin ng mga kustumer dito.

"Ngayon alam mo na." Bored Kong sabi matapos isubo ang isang kutsarang kanin.

Minutes had passed and we're now inside his car. We are heading to who-knows-where since ayaw nyang sabihin sa akin kung saang lupalop ng Pilipinas kami magtutungo. But I'm not that stupid para Hindi malaman na konektado I to sa misyon na kailangan naming gawin. And that mission is no other than my ex-boyfriend Nikko Salazar. We need to protect him from the person behind the death threats he received. Even though I'm not yet ready to face him, I need to. For my own sake.

Inihinto ng mentor ko ang sasakyan s isang mapunong lugar na ikinakunot ng noo ko. Sa namin ay mga vines na medyo lumalabong na.

" Can you explain what's going on? What-"

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang makitang may device syang hawak at pinindot iyon. Nakarinig ako ng "crack" sound kaya nabaling ang atensyon ko sa harap.

My eyes widened because of what I saw. The vines parted which is a gate revealing a mysterious building. Even in afar I can see people in black suits in every corner.

Ipinasok ng mentor ko ang kotse at nakita Kong kusang sumara ang gate the moment na makapasok ang kotse nya. Now, can anyone out there can explain what's going on?
Ipinark nya ang kotse sa harap ng building saka pinatay ang makina nito. Kasabay ng paglabas nya ay sunod kong binuksan ang pinto sa tapat ko dahil alam ko namang walang ka gentleman gentleman sa katawan ang mentor ko.

Nakasunod lang ako sa kanya habang naglalakad papasok ng building. Pinagtitinginan ako ng mga lalaki pero diretso lang ang tingin ko sa malapad na likod ng mentor ko. Diretso syang pumasok sa isang kwarto kaya sumunod ako pero hindi ako tuluyang nakapasok dahil may naghila sa akin palayo sa pinto. Itinulak ako ng taong yun sa Dingding sa di kalayuan habang ang mga braso nya ay itinukod sa magkabilang gilid ko. Hmmm. I smell trouble.

Kunot noo Kong tiningnan ang lalaking NASA harap ko. Hindi ko sya kilala. I bet he's one of the man in black suits na nadaanan namin kanina. Pero anong kailangan nya sa akin?

"What do you need?" Diretso Kong tanong pero ngumisi lang sya na ikinaikot ng mata ko. He's annoying!

"Are you his girlfriend? I mean Agent J's girlfriend?" Kumunot lalo ang noo ko sa tanong nya.

"Agent J?"

"Yung kasama mo kanina."

"PSH! That person is just a name on the contract that makes him my mentor." ani ko at marahas syang itinulak para makawala sa kanya. I need to go para masimulan ko na ang misyon ko at makabalik sa stalwart high.

Naglakad na ako pabalik sa kwartong pinasukan ni Mr. Adolfo. Nakita ko syang nasa labas na nakahalukipkip habang nakatingin sa akin o sa likod ko. Ramdam ko pa ring sinusundan ako nung lalaki.

"Hey Wait! " napatigil ako sa paglalakad nang pigilan nung lalaki ang braso ko dahilan para mapaharap ako sa kanya .

"GUsto ko lang magpakilala. Sorry for being rude kanina. I'm Charles by the way. You are?" Nakangiting wika nya habang inilahad ang kamay nya sa harap ko.

Tatanggapin ko na sana ang kamay nya nang may humila sa akin palayo.

"And she's not interested." Malamig nyang sabi sabay bato ng matatalim na tingin Kay Charles. "Back off, Agent C. We have some important errands to discuss and you are just wasting our time."

Napangiwi na lang ako nang bigla niya akong hilahin papasok sa silid na pinanggalingan nya. Pagkatapos ay marahas na itinulak para makaupo.

"JERK!" Tiim- bagang Kong bulyaw. The nerve of this man! Wala syang karapatang tratuhin ako na parang isang maliit na kuting na basta-basta na lang tinutulak at sinasaktan kahit kailan nya gusto.

" What? You want to go back there and flirt with him? Ganyan ka ba kababa? Can you just focus on your mission? Saka ka na maglandi-"

Without a single word, my right hand found its way to his neck the moment he spoke the word that I have been trying to forget since the day it was spoken. It brought back all those pain ang heartaches. Tears started to fall from my eyes. It hurts! It hurts like hell! Bakit ganun ang tingin nila sa akin?

Kitang-kita ko ang magkahalong Gulat at sakit sa mga mata ni Mr. Adolfo. I know by now, I looked like a monster. A monster outside its cage. Eyes full of hatred and agony were shooting like daggers to the person in front of me.

In just a split second, my eyes widened and burned in anger. Because in front of me, I saw my former teacher four years ago. Hinigpitan ko pa lalo ang pagkakasakal sa kanya. I want to see his lifeless body. Severely tortured with gunshots and blades. He must die! Walang puwang sa mundo ang mga katulad nya.

Kasa ng baril ang nagpabalik sa akin sa reyalidad. Napakurap-kurap ako nang tuluyang mapagtanto ang nangyayari. Agad akong napabitaw at napaatras habang di makapaniwalang napatingin sa aking kamay. Did I just?

Umubo-ubo pa si Mr. Adolfo matapos Kong bitawan ang leeg nya. Lalapitan ko na sana sya nang biglang umalingawngaw sa kabuuan ng ang isang putok ng baril.

Napadaing ako sa sakit habang nakahawak sa duguan Kong kamay. What the! Agad Kong tiningnan ang ang hiyang bumaril sa akin.

" Learn to control your emotions, Miss Quin. We don't know, it'll cause your death."

Napalunok ako sa sinabi nya. Nanlaki ang mga mata ko . Hindi ako pwedeng magkamali. Kaharap ko ang founder ng agency na to. Nalamaskara sya pero ang ipinagtataka ko lang naman ay ang Boses nya. Pamilyar kasi.

Pero kahit sya ang founder , may karapatan akong mag explain. Na di ko naman kasalanan ang nangyari.

"Mawalang galang na po pero-"

"Speak a word and die."
Napatahimik ako at napayuko.

"Both of you. Sit and read the details of your mission." Napaangat ako ng tingin nang inihagis nya sa mesa ang dalawang folder. Napatingin ako Kay Mr. Adolfo na hanggang ngayon ay nakahawak pa rin sa leeg na nasakal ko. Lumapit ako sa kanya para tulungan syang umupo. Ngunit pagkahawak ko sa balikat nya ay agad tumilapon ang mga palad nya sa may bandang tiyan ko dahilan para mapasandal ako sa upuan. Tumama ang duguan Kong kamay sa gilid ng upuan kaya napapikit ako sa sakit. Ma's lalo syang dumugo. Hindi ko na ininda ang sakit at walang sabi-sabing kinuha ang pocket knife sa secret pocket ng coat ko. Ginamit ko yun para laslasin ang spaghetti top ko sa parts ng tiyan. Tinalian ko ang kamay ko para tumigil ang pagdugo. Buti na lang at daplis lang yung nakuha ko.