Stalwart High " The Famous Quiny Valle""

CHAPTER TWELVE

"Saan ka pupunta?"

Oh shit!

Napamura ako sa isip ko dahil doon. Muntikan na akong sumigaw dahil SA gulat. I really thought nahuli na ako ng isa sa mga tauhan Ni Nikko. Hinila ako ng taong to sa isang bakanteng kwarto.

"You! Bakit kailangan mong manggulat?"

" Easy Love. Kaysa naman sumigaw ako para kunin ang atensyon mo."

Napa-irap na Lang ako sa sinabi. Here we go again.

"Tigil-tigilan mo nga ako Mr. Adolfo. Wala tayo sa harap Ni Nikko. So better stop calling me like that."

" Eh sa gusto ko eh. May magagawa ka ba?"

Sinamaan ko na Lang siya ng tingin.

"Whatever!"

Nag smirk Lang siya kaya mas lalo akong nainis. The hell with this walking creature!

"We need to get out of here bago nila mapansin na wala na ako sa kulungan ko."

Tutungo na sana ako sa pinto nang hilain ako pabalik Ni Mr. Adolfo. Inambaan ko siya ng suntok kaya Naman agad siyang napabitaw at lumayo SA akin.

"Aissshh. Hard headed woman. Can you just please hear me out?"

"What?"

"Hindi ka pwedeng lumabas SA pinto na Yan. There are guards everywhere. Mahuhuli't mahuhuli parin nila tayo kung masyado kang atat lumabas."

"So anong gagawin natin dito? Matulog at managinip na sana mamatay na ang lahat ng guards sa lugar nato para paggising natin ay maaari na tayong lumabas. Ganon ba?"

Umiling- iling na lang siya at agad lumapit sa akin. Bago ako makapagreact ay nahawakan na niya ako sa beywang  at iniangat.

"Hey! What are you doing?" gulat kong tanong.
"Taking you to the easiest exit."

Dahil sa sinabi niya ay tumingala ako.
May butas pala Yung kisame. Di na ako nagtanong pa at kumapit sa gilid ng butas. Buong pwersa Kong inangat ang aking katawan at tuluyang pumasok doon.

"Paano ka?"

"Anong akala mo wala akong balak sumama?  Akala naman nito pinauna para iligtas siya. Siyempre Di ka marunong umakyat kaya tinulungan Kita."

"Ay ganun, nabubwisit ka? E kung i isara ko kaya tong butas na to, ano?"

"Hilahin mo ako paakyat."

"What?"

"I said ibaba mo yung kamay mo at hilahin mo ako paakyat. Kailangan pa bang ulit-ulitin?"

Bigla kaming nakarinig ng malakas na ingay ng alarm. Shit! Hinahanap na nila kami!

Agad kong inilahad ang kamay ko Kaya tumalon na si Mr. Adolfo para abutin Yun. Matapos Yun ay pilit ko siyang tinutulungan para mahila pataas. Pag ako talaga naputulan ng braso. Naku!

Agad naming ibinalik ang pagkakatakip ng kisame at gumapang. Nauna sA akin si Mr. Adolfo habang nakasunod ako sa kanya. Pagkatapos ng mahaba-habang gapangan ay tumigil siya habang may kinakalikot. Pagkaraan ng ilang sandali ay biglang lumiwanag ng konti. Tumalon na siya kasunod ako. Nasa may parking lot ata kami base sa mga kotseng nakaparada dito.

Hindi na nagsayang pa ng oras si Mr. Adolfo. Lumapit siya sa isang sports car na kulay itim at kinalikot ang lock nito. Bigla itong bumukas at hinila ako papasok ng walang pasabi.

Iniistart na Ni Mr. Adolfo ang sasakyan nang may nagpaputok SA direksyon namin. Nang umandar na ang sasakyan ay inihanda ko ang mga baril.

Dali-dali silang nagsipasukan ng kotse at sinusundan kami. Bale apat na kotse ang tutugis sa amin.

Paputok sila ng paputok habang iniiwas naman Ni Mr. Adolfo ang kotse. Medyo mapuno ang lugar na kinaroroonan nami kaya medyo nakahinga ako ng maluwag. Walng sibilyang madadamay.

Ikinasa ko ang baril ko at itinutok sa gulong ng naunang sasakyan. Kinalabit ko Yun at natamaan ito sa gulong Kaya pagewang gewang na iyon sa daan at nawalan ng control.

Humapas ito sa pangalawang sasakyan hanggang sa nagkabangaan na silang apat.

Akala ko okay na. Tapos na. Pero hindi pala.
Sapagkat ang kotseng sinasakyan namin ngayon ay dumiretso papasok SA mapunong bangin.

Naramdaman ko ang lakas ng impact ng pagkakahulog namin. Ngunit ang mas nararamdaman ko ngayon ay ang kaligtasan sa mga bisig Ni Mr. Adolfo.