Serena Alin ve Vasil Verona.
Serena karşı evlerine taşınan İtalyan çocuk ile arkadaş olmak ister ancak çocuk hastadır ve herkes öleceğinden emindir. Zamanla yakın arkadaş olan ikilinin ileride ilişkileri başka bir yere evrilir ancak Vasil hala hast...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Unutmam lazım hepsini
♪ ༘⋆
right where you left me, taylor swift
unutmam lazım, sedef sebüktekin
♪ ༘⋆
Günümüz, 2021
Hava soğuk. Bana sorarsanız en son ne zaman sıcaktı hatırlamıyorum bile. Hava sıcak da olsa, avuçlarım hep buz gibi. Elimdeki sıcak kahve avucumu yakarken, kahverengi kabanımın kolları yağmurdan dolayı ıslak, saçlarım sıkı bir atkuyruğu, yüzümde ise kimsenin görmesine izin vermediğim hüzünlü bir ifade var.
Çünkü bugün 22 kasım.
Kendim hakkında belki de en nefret ettiğim şey, nasıl da dramatik olduğum. Hiçbir şeyi dozunda yaşamıyorum ben. Acıyorsam, acıdan ölmeliyim ancak o acıyı bir şekilde yaşatmalıyım da. Mutluysam, o an benden mutlusu yokmuş gibi davranırım mesela. Dorukta yaşarım.
Dönem sonu ödevi Fransız bir müzisyenin eserlerinde ne anlatmak istediğini incelemek. Elimdeki kağıtlar fransızca notlar ve ifadelerle dolu. Sayfanın her bir yanında karalama, her bir köşesinde emek var ancak hiçbiri gerçekte ne hissettiğimi yansıtmıyor. O sayfalara göz yaşlarımı dökmek, nasıl da notalardan nefret ettiğimi anlatmak isterdim mesela
Ama yapamam, unutmam lazım çünkü hepsini. Çok iyi unuttum ben seni, bak aklımda bile değilsin.
Kalbim sadece. Orası benden ayrı işliyor.
Zemheri.
Sen gittiğinden beri sadece kara kış benim için. Notalardan da nefret ediyorum. Veda mektubun do diyezle başlıyor. Gördüğüm her piyano içimi kanatıyor. Acaba giderken beni çok sevdiğim klasik müzikten nefret ettireceğini biliyor muydun, yoksa tamamen doğaçlama mı gelişti aylardır üzerine çalıştığın ve kimseye gölgesini bile göstermediğin notalarını bana bırakmak?
"Şu suratını düzelt." Asena elindeki kağıtları yelpaze gibi yüzüme sallarken, hafifçe gülümsemişti. Parlak yeşil gözlerine çektiği siyah kalem, göz altını hafifçe siyaha boyamıştı.
"Bir şey yok suratımda." Avucumu kızartan kahveyi yavaşça masanın üzerine bırakırken, kampüsün kalabalıklaşan bahçesine göz gezdirdim. Birkaç kız benden tarafa çekimser fakat ilgili bakışlar atarken, "Geçen haftaki partide kusan kızlar," dedi Asena sırıtırken. "Ayrıca surat asıyorsun, düzelt şunu." Ne zaman sıkmaya başladığımı fark etmediğim çenem yavaşça gevşerken, kahvenin sıcaklığından arınan ellerim, aynı ısıyı yakalamak ister gibi kabanımın ceplerine girmişti. Geçen haftaki parti. Annem öldükten sonra, babam da artık eve çok geç saatlerde gelmeye başlamıştı. Tekrarlanan partilerde ve iç içe geçmiş insan bedenlerinde aramıştım kaybettiğim üç insan bedenin sıcaklığını.
