Pam pam paaaaam! pam pam paaaaam!
Ik pak mijn telefoon en kijk op het scherm, mijn moeder? sinds wanneer heeft mijn moeder tijd om me een keer te bellen, ze is altijd druk druk druk.
Uuh hallo?
Ja Roos met mij,
Ja, is er iets ofzow?
Ja, ik moet je wat zeggen.
Vertel
Je vader heeft een ongeluk gehad.
Wat?!
Je vader hee-
Ik hoorde je wel! maar, maar pap was toch weg? hij was toch in ergens in Ierland gaan wonen ofzow?
Ja, daar heeft hij een ongeluk gehad, een auto ongeluk, om precies te zijn.
Is, is hij dood?
Het spijt me, ja
M- maar hij zij dat hij terug zou komen!
Ik weet het Roos, maar het zij zo
Hoe kan jij nou niet verdrietig zijn?!
Het is al heel lang over tussen ons
Dus dan ben je niet verdrietig als hij DOOD is?!
Het spijt me
Zegt mijn moeder waarna de verbinding verbroken word.
"He? wat is er? je kijkt nogal geschokt!" zegt Niall als hij bij me komt staan.
"Uuh, m- mijn vader..is uh, dood denk ik." stamel ik
"Hoezo denk je dat?" vraagt Niall fronsend.
"Ik weet het oke?! mijn moeder belde net! hij heeft een ongeluk gehad!" zeg ik terwijl er een paar tranen over mijn wangen lopen.
Niall slaat zijn armen om me heen.
"Het komt wel goed." Sust hij me
"Hoe kan het goed komen? hij is dood." zeg ik snikkend tegen zijn borst aan.
"Ik weet het niet princes." zegt Niall zacht.
Ik lig al 3 uur te woelen in bed. ik kan gewoon niet slapen
En ik hou echt heel veel van hem, maar ik irriteer me echt ma-ten-loos aan Niall' zachte onregelmatige gesnurk. ik heb er zelfs even aan zitten denken om gewoon zijn neus dicht te houden, tot hij stopt met ademen.
Ik hoop dat dat komt omdat ik de afgelopen 2 dagen niet geslapen heb, anders moet ik maar eens naar zo'n mannetje waar je mee kan praten en pcigiatorder ofzow.
Ik sta op en loop naar de badkamer. op zoek naar wat slaappilletjes. Hier! mijn weg naar rust! here i come. ik pak een glas water en kiep 2 pilletjes in mijn keel. vermoeid strompel ik terug naar bed. Nu nog wachten tot die pilletjes gaan werken.
Langzaam open ik mijn ogen, ik ben nog steeds moe! Ik kijk naast me, niemand. Niall zal wel beneden zijn. zuchtend rol ik uit bed en kleed ik me aan. Of terwijl ik trek een shirt van Niall over mijn hoofd en fatsoeneer mijn haren. Ik strompel naar beneden en plof neer naast Niall op een keukenkruk.
"hey sleepy head." zegt Niall. "He." Zeg ik afwezig, "Roos, ik snap dat je van slag bent van dat met je vader, maar kop op het leven gaat door!" zegt Niall.
"Ik weet het, maar dat is het probleem, ik weet niet of ik wel verdrietig moet zijn, ik bedoel hij heeft mijn moeder alleen maar heel veel pijn gedaan, en ik heb hem de laatste 6 jaar niet meer gezien." zucht ik.
Niall knikt en trekt me bij hem op schoot.
Hij slaat zijn armen om me heen en legt zijn hoofd in mijn nek.
"Why is life soo complicaited?" mompel ik
"I don't know babe." zegt Niall.
Ik glimlach en draai me half om, zodat ik Niall kan aan kijken.
Ik druk even mijn lippen op die van hem en sta dan op.
"Wat wil je eten?" vraag ik. "Alles!" zegt Niall. Lachend pak ik wat spullen om wentelteefjes te maken.
"Gewone of bruine suiker?" vraag ik. "Wat jij wil princes." zegt Niall lief. Ik knik en pak de laatste spullen.
"Dankje!" zegt Niall als ik het bord voor zijn neus zet. "Alsje." glimlach ik.
Ik pak ook mijn bord en begin te smikkelen, ja smikkelen, yes that is me, get used to it.
