Eindelijk heb ik pauze.
Deze rotkinderen geven mij alleen hoofdpijn.
Beseffen ze dan niet dat ze dit jaar examens hebben. Maar goed , ik liep me lokaal in en at een broodje die ik van huis had meegenomen.
Ik hou niet zo van kantine eten.
Had het 1x gegeten en werd meteen misselijk.
Daarna hoorde ik dat iemand aankloptte. Waarom heb ik dan nooit normaal pauze dacht ik bij mezelf.
"Binnen "zei ik geirriteerd.
"Heey Isra" zei een bekende stem.
Ik draaide me om en ja daar zag ik Samad staan. Heb ik al gezegd dat hij heel heel heeeeeell sexy is? Nee? Dan zeg ik dat nu. Hij is verdomme sexy joh.
"Oh hey Samad ik verwachtte je niet" zei ik.
"Jaa ik was in de buurt dus ik dacht waarom zou ik Isra niet eens een bezoekje brengen" zei hij met een knipoog.
"Oh gezellig , neem plaatst" zei ik twijfelend.
Maar heb alweer spijt. Ik wilde film kijken in alle rust. "Hoe gaat het" zei Samad na een tijdje. "Goed , met jou?"Zei ik.
"Gaat goed , wanneer ben je klaar met werken? "vroeg Samad
"Ik denk rond 18:00 uur "antwoordde ik.
"Gaan we dan wat eten?'" Om eerlijk te zijn heb ik echt geen zin vandaag. Ben zo moe , heb niet eens 1 oogje dicht gedaan vandaag" zei ik. Naja ik loog gewoon fucking hard in zijn gezicht.
Ik wil niet met mannen afspreken. Ik mag niet met mannen afspreken. Ik ben bang dat hij mij pijn gaat doen. Niet geestelijk maar lichamelijk en tenslotte lijkt hij echt op mijn verkrachter die nog steeds niet is opgepakt.
Ik snap het nog steeds niet hoor. Ze leren hoe ze politie moeten zijn en toch kunnen ze mijn verkrachter niet oppakken. Ik heb zeker geluk dat ik niet zwanger ben geraakt.
Als ik zo denk zou dat eigelijk wel makkelijker zijn geweest om de dader te pakken want ja ze heeft nog steeds zijn bloed.
"Hey Isra leef je nog" zei Samad en maakte rare bewegingen met zijn handen.
"Zwaaien is tegenwoordig moeilijk"zei ik lachend.
Ik vond het zomaar grappig maar oke.
"Het is niet moeilijk nee maar je was ver met je gedachtes , gaat het wel"zei hij dit x bezorgd.
Oh damn dat is best wel mooi zijn bezorgde blik.
"Nee nee er is niks aan de hand"loog ik.
"Isra ik weet hoe mensen in elkaar zitten ben niet van gisteren. Je kan me gewoon vertrouwen"zei hij. Dit voelt zo goed. Zo vertrouwd. Maar aan de andere kant zo slecht.
Zo onvertrouwbaar. Maar toch komt hij vertrouwbaar over. Maar ja zout en suiker kan je ook niet vergelijken want het is allebij hetzelfde. Smaak is alleen anders.
"Ooit op een dag vertel ik je het. Maar nu vertrouw ik je niet zo erg. Vat het niet persoonlijk op. Ik ben altijd zo met mannen"zei ik.
"Hahaha oke ik snap het al" zei hij. "Maar ik ga want ik zie jou kinderen ongeduldig wachten"zei hij. "Isgoed doei' zei ik en zwaaide.
"Ik kom vanavond langs , ik verveel me toch" zei hij en knipoogte maar me. Ik ga bijna flauwvallen. Zelfs zijn knipogen zijn mooi.
"Oke doei"zei ik droog.
"HAHAHAH MEVROUW (..) IS VERLIEFD "zeiden de kinderen.
'MONDEN HOUDEN KLOTE KINDEREN. SINDS WANNEER BEN IK VERLIEFD" zei ik schreeuwend. Ze keken me allemaal geschrokken aan.
"Kijk me niet zo aan want ik stuur jullie gewoon weg. BOEKEN PAKKEN NU BLZ 44 "zei ik. Ja sorry hoor iemand moet het zeggen.
——————
Na een lange klote dag ging ik naar me auto.
Waarom ben ik niet de dochter van beyonce ofzo? Maargoed. Stappte me auto in en reed weg. Nadat ik in mijn straat was zocht ik een parkeerplek. Maar zoals altijd is het hier vol. Waarom ben ik hier komen wonen?
Ohja omdat dit de enigste mooie huis is.
Waarom heb ik zoveel commentaar ik moet echt stoppen. Ik reed om de hoek en zag dat er een parkeerplek over was. Ik parkeerde snel en liep naar huis. Ik had weer een voorgevoel dat ik werd achtervolgd maar ik zag niemand totdat iemand mij arm vast hield en tegen de muur gooide.
Ik wilde net schreeuwen maar hij deed zijn hand over mijn mond
"O wee als je schreeuwt. Ik maak je hier dood" zei hij.
Ik herken zijn stem. Ik krijg tranen in mijn ogen. Aub ik hoop echt niet dat hij het is.
Totdat ik zijn gezicht beter zie.
"Heb je mij gemist schatje?" Zei hij hees
