''Yemma , wie is dat?'' Vroeg een man. Hij komt me bekend voor maar ik weet niet.
''Ken je haar niet meer? Dat is Isra'' zei me oma.
''Nee! Dochter van Moussa. Mijn dochter kom eens hier'' zei hij en trok me in een knuffel. ''Je herkent me niet meer hé'' zei hij. Ik knikte. ''Ik ben je azizi Mohammed'' zei hij. ''Oh vader van Loubna'' zei ik. Hij knikte.
''Hoe is het met je? Wat ben je groot geworden!'' Zei hij.
''Hamdoulilah hoe is het met jou?'' Zei ik.
''Hamdoulilah. Ouarda kom eens. Kijk dit is Isra. Dochter van mijn broer.'' Zei hij tegen een vrouw die ik nooit heb gezien. ''Salam Ailaikom habiba. Ik ben Ouarda vrouw van je oom'' zei ze. ''Wailaikom Salam. Wat ben je een mooie vrouw Ma Sha Allah'' zei ik.
''Sokran , jij ook'' zei ze.
''Ewa je vader wilt niet komen?'' vroeg me oom. ''Die weet waarschijnlijk niet eens dat ik hier ben'' zei ik. ''Ga je gewoon zonder je vader zijn toestemming weg? Eyemma wat hij met jou gaat doen.'' Zei hij geschrokken.
''Ik woon op mijzelf en ik ben ook verloofd. Ik spreek me vader niet meer zoveel'' zei ik.
''Oh zo dus. Ewa ons zie je over paar maanden daar'' zei hij lachend.
-----------
Ondertussen is heel de familie gekomen. Niemand herkende me toen ze me zagen. Ze dachten dat ik de tweede vrouw van me oom word. Best grappig.
De nichten en neven waarmee ik altijd goed was doen zo afstandelijk tegen me like wat heb ik ze aangedaan. Misschien omdat ik lang niet meer naar Marokko ben gegaan. Ach ja fuck hun i got my grandmother.
''Isra , moet jij niet gaan helpen inplaatst van de heletijd zitten, wesh ben je een man.'' Zei 1 van mijn tantes. ''Kan ik net zo goed aan jou vragen aangezien jij een vrouw bent met 5 kinderen.'' Zei ik.
''Wat ben jij brutaal. Geen opvoeding gehad? Gaat alleen naar Marokko, heeft welloeh man. Wat een schande.'' Zei ze.
''Luister dan ik ben verloofd maar wollahme je mag komen. En als ik naar Marokko alleen wil gaan is dat dan jou probleem? Ik kan dat tenminste. De enigste schande ben jij hier , diegene die mij loopt te oordelen Astagfirullah.' 'Zei ik.
'Ey Khadjia maak ruzie met iemand van je eigen leeftijd. Ze heeft tenminste meer bereikt dan dat je jij en je dochter hebben gedaan .'' Zei me oom. Wat houd ik toch van hem. Gelijk keek haar dochter vies naar mij. Ik gaf haar een knipoog en deed een hairflip. Ik zag dat Defne me belde dus ik liep weg.
''Hey, ik bel je zo terug.'' Zei ik en hing op.
''3ana ik ga even iets halen. Wil je ook wat?'' Vroeg ik.
''Ah ja koop 3 bosjes na3na3 voor me.'' Zei ze. ''Saffi kom zo'' zei ik en liep weg.
Het is al 01:00 am. Iedereen is weggegaan. Had nog een discussie met Layla. Jezus christus marokkaanse meiden zijn nog erger dan wijve in Nederland. Wollah sinds ik hier ben gooie ze alleen maar kritiek. Overal hebben ze commentaar op mij. Maar goed God mag weten wat er afspeelt in hun hoofd.
Oppeens hoorde ik me telefoon afgaan. Zonder dat ik keek wie het is nam ik meteen op. ''Hallo?'' Zei ik.
''Hey'' zei een bekende stem. Samad.
''Oh hey'' zei ik weer.
''Hoe gaat het in Marokko?'' Zei hij.
''Goed'' zei ik. Ik had geen zin om met hem te praten. Sinds die ene dag sprak ik haast niet met hem.
''Waar zit je met je hoofd?'' Zei hij.
''Huh wat?'' vroeg ik.
''Slaap je?'' Vroeg hij. ''Nee ik zit gewoon op het dak'' zei ik.
''Oh oke. Ik kom je volgende week ophalen hé'' zei hij. Oke daar had ik totaal geen zin in.
Na een lange gesprek hing hij op. Nu denk je van ze mocht toch niet weggaan. Na een lange gekke discussie mocht.
Ik vraag me echt af waar het lot me naartoe gaat brengen. Met deze gedachtes viel ik in slaap.
