Part 8

2.3K 170 18
                                        

Als je emo bent luister dan deze lied. Hij is echt lit. Maar wel emo xoxoxo.

''Ik was een x onderweg naar een vriend en toen botste (botstte) ze tegen me aan'' zei hij.
Hij kan echt slecht liegen Ma Sha Allah.
''Mag ik nu je levensverhaal horen?'' Zei ik intressant.
''Waarom? Het is niet boeiend'' zei hij HEEL afwezig. Sowieso heeft hij een slechte jeugd gehad
''Wil je het echt horen?' Zei hij onzeker. ''Jaa graag' zei ik met een vleugje zekerheid.
"Oke Bismillah. Ik was jong. Goed leven gehad , mocht nooit klagen Elhamdoulilah. Ik had een moeder , heb een vader en 2 oudere broers. Mijn vader heeft mijn moeder nooit gemogen. Hij was verliefd op een andere meid ( ik weet al wie ^_^) maar werd uitgehuwelijkt aan mijn moeder. Ook visa verca. Maar ze deed haar best. Ze werd verkracht / mishandeld / bedreigd door hem.
Dus toen ze werd verkracht door hem kreeg ze me eerste broer. Vervolgens die andere junk en daarna ik. Ik en mijn broers keken elke dag toe hoe hij haar sloeg. Zelfs ik werd geslagen als ik ging tegenspreken. Gek he , dat zag hij als vader liefde. Maar goed op een dag we gingen maar marokko gewoon voor 3 dagen zei me vader. Alleen ik en de middelste broer gingen mee. De oudste moest 'werken'.
Dus we gingen naar marokko en we gingen naar de bergen. En weet je wat die kanker hoertje heeft gedaan. Hij heeft me moeder levend begraven voor onze ogen. Voor onze kanker verdomme ogen. En nu? Nu moet ik kanker met hem werken anders verbrand hij me levend'' zei hij.  Oke ik kreeg gewoon tranen. Hoe fucking harteloos kan je wel niet zijn. Ik pakte ze hand en wreef eraan.
''Hij zal een erge straf krijgen van Allah SWT'' zei ik. Wat echt waar is. Ik ken hem niet maar ik weet nu al dat het een slechte man is.
'Ik wil hem zograag vermoorden. Gewoon als ik die kans kreeg had ik het ook gedaan.'' Zei hij echt boos. Hij is echt gewoon kanker fucking sexy als hij boos is jezus mina.
''En waar zijn je andere broers'' zei ik.
'Eentje is verdwenen en de andere is gewoon hier' zei hij. ''Hoezo verdwenen'' vroeg ik verbaasd.  ''Hij kon het niet meer aan. Hij was echt mama's kindje. Die 2 waren gewoon beste vrienden.'' zei hij met tranen.
''Niet huilen , anders moet ik ook huilen'' zei ik.
''Nee ik ga niet huilen. Maar ik mis haar zo erg. Ik ben jaren niet meer naar marokko gegaan omdat het me laat denken aan die dag. Ik was fucking 14 toen ik dat moest zien. 14 jarige kinderen spelen buiten. Ze spreken af met hun vrienden(innen). Ze gaan met een glimlach naar school en ik? Ik was depressief. Ik huilde elke dag. Ik moest in de fucking drugs terwijl ik niet eens wist wat dat was.'' Zei hij boos.
Dit verhaal raakt me echt. En ik maar denken dat ik het moeilijker heb dan andere. Terwijl hij met zijn eigen blote ogen zag hoe zijn moeder levend werd begraven.
"Maarja , AlHamdoulilah dat ik nog op 2 benen kan staan. '' zei hij.
''Als je er ergens mee zit kan je het gewoon vertellen'' zei ik.
"Vica versa" zei hij met een knipoog.
Ik ging hem plotseling knuffelen want geloof me iedereen heeft een knuffel nodig en hij huilde het uit.

Isra & Samad (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu