Վարդի փշերը սուր են

Կասկածելի պահվածք

*Գիշերը*
Փով Մարկ
Այս օրվանից ես ինչ հասկացա? Շատ բան։ Ես հասկացա որ Մարս սիրահարվել է, սակայն չգիտեմ թե ինչու դրա համար ուրախ չեմ? Միայն թե չեմ հասկանում, թե Նարեն ինչու է դեմ? Այդ տղան՝Գուկը ինձ շատ կասկածելի թվաց։ Ինձ հետաքրքիր է թե իրականում ինչու է նա փոխել իր դպրոցը և թե ինչու է դրա մասին այդքան անվստահ ու կակազելով խոսում։ Դե Նարեն ու Սեհունը չեն փոխվել՝ նույն երկու գժուկներն են մնացել, երևում է, որ առանց ինձ շաաատ են ձանձրացել։ Բայց շատ եմ մտահոգվում Մարի իրավիճակից, նա կարծես աշխարհից կտրված լինի ու չունենա այնիպիսի մարդ ով իրեն կլսի, կհասկանա ու կսփոփի...
_____________________________
*Հաջորդ օրը, դպրոցում*
Զանգը հնչեց և ուսուցիչը ներս մտավ։
(Ուս)- Օօօ...Մարկ ուրախ եմ քեզ նորց տեսնել...-աչքերը 360° պտտացնելով ու հոգոց հանելով ասաց ուսուցիչը, երբ հիշեց թե ինչեր էր անում Մարկն իր գլխին մինչև արտասահաման մեկնելը։
____________________________
*Դասերի ավարտից հետո, դպրոցի առաջ*
(Գուկ)- Երեխեք, ինձ սպասեք...- գոռալով մոտեցավ Նարեին, Սեհունին, Մարին ու Մարկին Գուկը։
(Ուս)-Մարիետտա և Մարկ արագ մոտեցեք ինձ։ Հենց հիմա գնացեք գրախանութ և ինձ համար գունավոր թուղթ գնեք։ Դա շատ շտապ է...
(Մար և Մարկ)- Լավ
Այդտեղից Սեհունը, Գուկը և Նարեն առանձին շարունակեցին իրենց ճանապարհը, Սեհունը հաջողություն սասց երկուսին էլ ու գնաց տուն, իսկ Նարեն ականջակալները մցրեց ականջների մեջ ու առանց Գուկի վրա ուշադրություն դարձնելու գնաց։ Նարեն այնքան անուշադիր էր որ պատահմամբ գետնին գցեց դրամապանակը։
(Գուկ)- Նարե...Նարե...գոռալով Նարեի հետևից էր վազում Չոնգուկը,բայց Նարեն չեր լսում նրան։Այդ ժամանակ սկսեց անձրև տեղալ, և Նարեն սկսեց վազել իսկ Գուկը ստիպված եղավ Նարեի ետևից վազել մինչև նրանց տուն։
(Գուկ)- Նար...Նար...-Նարեի ականջից հանելով ականջակալը ասաց Գուկը,- դու դրամապանակդ էիր գցել։
(Նար)- Շնորակալություն, իսկ հիմա գնա...- ասաց Նարեն և դուռը փակեց Չոնգուկի երռսին,բայց միանգամից բաց արեց այն և հարցրեց-ուզում ես տուն արի? անձրևը կդադարի կգնաս։
Գուկը չհրաժարվեց։
_____________________________
*գրախանութի ճանապարհին*
Մարը և Մարկը դանդաղ քայլելով զրուցում էին չնայած որ անձրև էր տեղում։
(Մարկ)-Մ-Մար, ես մ-մի բան եմ ուզում ա-ասել...-կակազելով ասաց Մարկը
(Մար)-ասա,զզվանք😂
(Մարկ)-ինձ թվում է որ մի աղջիկ կա, որ ինձ դուր է գալիս
(Մար)-Իրոք? և?
(Մարկ)-ինչը և?
(Մար)-Ով է նա?
(Մարկ)- ես դեռ վստահ չեմ... Դու Չոնգուկից ասա, ինչ նորություն կա?
(Մար)-Այշշշ, գիտես որ այդպիսի հարցեր չեմ սիրում։
(Մարկ)- քեզ նա կասկածելի չի թվում?
(Մար)-Ինչ առումով?
(Մարկ)-բոլոր առումներով, նա ինձ շատ է հետաքրքրում
(Մար)- Լավ, փոխիր թեման...
___________________________
*աղջիկների տանը*
Մարիետտան շատ զարմացավ, երբ տեսավ, որ տան դուռը բաց է։ Ներս մտավ։
(Մար)-Իիիիինչ?!!!- գոչեց Մարը երբ տեսավ Նարեին ու Գուկին իրար հետ ծիծաղելով թեյ խմելուց,-նորից դու? Ինչքան կարելի է...-Մարիետտան դեռ երկար կբղավեր եթե Նարեն չկանգնեցներ նրան։
(Նար)-Հանգստացիր,Գուկն այստեղ է, քանի որ դրսում անձրև էր գալիս...
(Մար)- Դրսում վաղուց էլ անձրև չի գալիս դրա համար,-Մարիետտան շունչ քաշեց ու բղավելով շարունակեց,-ԴՈՒՐՍ ԿՈՐԻՐ ԱՅՍՏԵՂԻՑ։
Գուկը վերցրեց իր պայուսակը և արագ դուրս եկավ աղջիկներ տնից։
(Նար)-Մի քիչ քեզ մարդավարի պահիր...
(Մար)-ՓՈՒԱՀ, ով էլ ասի...
(Նար)-ես նրան ներս հրավիրեցի միայն նրա համար, որ նա ինձ տվեց դրամապանակս,-անվստահ ու ցածր ձայնով ասաց Նարեն առաց Մարի աչքերի մեջ նայելու։
(Մար)-Լավ,-խորը շունչ քաշելով ասաց Մարը։