Վարդի փշերը սուր են

Տեղ հասանք

*Առավոտ*
Փով Նար

-Նար,Նար,Նարեեեեեե,արթնացի՜ր տեղ հասանք։

-Մար,լավ էլի թող մի քիչ էլ,- ձգվելով ասացի ես։

-Մի քիչ չկա,բոլորը մեզ են սպասում ՆՈՐԻՑ։ Երեկ շուտ եկար?

-Ես..ես...իրոք չեմ հիշում։Եթե չեմ սխալվում,երեկ երեկոյան ես Գուկի սենյակում դորամա էի նայում,բայց ինչպես այստեղ հայտնվեցի? *Չոնգուկից պետք է հարցնեմ*(մտքում)

-Լավ,դա հետո կպարզենք,հիմա արագ հագնվիր-ասաց Մարը,ով մի քիչ վրդովվեց սակայն չեր ուզում ցույց տալ։

Ես արագ հագնվեցի և դուրս եկա սենայկից։Աստիճանների մոտ Մարը,Գուկը,Հունին,Մարկը և մյուսներն ինձ էին սպասում։Մարկը մոտեցավ ինձ ու ծիծաղելով ձեռքիցս քաշելով տարավ մինչև դուռը,որտեղով պետք է դուրս գայինք նավից։

-Մյուս անգամ քեզ նավի վրա ենք թողնելու,էղավ?

-Հերիք է հռհռաս,ամաչեցի։

-Բա ասում եմ,որ ամաչես,-շարունակեց հռհռալ Մարկը։

Մենք իջանք նավից։Ինչպիսի գեղեցկություն~Բոլորի,և այդ թվում իմ,բերանը բաց մնաց այս անբացատրելի հրաշալիքը տեսնելուն պես։Կանաչ բուսականությունը, ջինջ առվակը և լազուր երկինքը կարծես միախառնվել էին ու ստեղծել աշխահի ամենաչնաշխահիկ նկարը։Ես չէի ուզում աչքերս թարթել,որ նույնիսկ մի ակնթարթ չկորցնեմ,այլ շարունակեմ անվերջ հիանալ այս չքնաղ տեսարանով։Իզուր չէր,որ մի ամբողջ օր ճանապարհ ենք անցել։Բայց ես ստիպեցի ինձ մոտենալ Չոնգուկին ու հարցնել երեկվա կատարվածի մասին։

-Գուկ,երեկ ես ինչպես եմ հայտնվել իմ անկողնում?

-Ես եմ տարել,-շատ հանգիստ պատասխանեց Գուկը։

-Ի..Ի..ԻՆՉ?

-Ես եմ տարել,ձեռքերիս վրա,-նույն հանգստությամբ շարունակեց Չոնը,մինչ ես իմ տեղը չէի գտնում։

-Ի..Ի..ԻՆՉՊԵՍ???!!!

-Ձեռքերիս վրա։

-Լավ,շնորհակալություն,-մի կերպ ինձ հանգստացնելով ասացի ես։

Փով Մար

-Սեհ,էն խփնվածին տեսել ես?

-Նարեին?-ծիծաղելով հարցրեց Հունին,-ոնցոր Չոնգուկի հետ էր խոսում։

-Այշշշ։

-Ինչ եղավ?

-Հեչ։

Ես և Սեհունը մոտեցանք մյուսներին, որոնք սեղան էին գցում։Շուտով մեզ միացան Գուկը,Նարեն և Մարկը։Մենք վերջապես նախաճաշեցինք։Նախաճաշի սեղանի շուրջ այնքան ծիծաղեցինք,որ քիչ էր մնում ընկնեինք աթոռներից։Բացօդյա նախաճաշից հետո մենք ավտոբուսներով գնացինք հյուրանոց։