Chapter 20

17 0 0
                                    

Tinititigan ko ang guwapo niyang mukha na nakapikit, kahit madilim may konting sinag naman nang buwan ang nagsisilbing liwanag na pumapasok sa kubo namin. I traced my index to his nose, down to his lips and to his jawline. He had a perfect shape of face.

I move close to him para makita siya nang malapitan. I moved my hand to caressed his hair slowly, his little hair covering his forehead. I can see that he is sweating so much and I am too. I am tired but I'm not sleepy yet. So I am savouring the time to look at his handsome face. I gave him a look in his lips up to his nose and to his forehead.
I gave him a peck on his forehead. Gumalaw siya nang kaunti kaya matapos kung gawin iyon but I know he was asleep because I heard his little snoring and it's kinda cute. I let out a little chuckle. His snoring is not that loud but its kind of a cute. I know he must be really tired and . . . .I understand him.

While caressing his hair  I thought the convo we had  a while ago. "I'm sorry to ask you that question!" I apologetically says kahit hindi niya ako naririnig. I just want say sorry for being unsured a while ago about his feelings for me and for a minute I doubted him. I should trust him not with the things that keep on ruining thoughts. So from now on. "I'll only believe your words Lander." I continued. "I love you more than anything I have. I am choosing you. Now!".

*Riiiiiiiiiiiiiiiiiiing*
Nagising ako sa tunog nang  isang cellphone. Kanino ba kasi iyon? Bumangon ako at umupo muna sa kama. Nang mapa-igik ako sa sakit nang katawan. My whole body is hurting, especially down there. I feel sore. "Ouch! Ang sakit!" I wailed painfully.

I have still my blanket covered me kaya hindi makikitang nakahubad ako. Tiningnan ko ang aking tabi ngunit wala na si Lander doon. Nagising naba siya agad? Ang aga niyang nagising. We didn't even cud------ tsked. Di bale na nga.

Unti-unti kung ginagalaw ang aking mga paa pababa nang kama kaya bigla na namang kumirot ang aking ibaba pero pinipilit ko paring gumalaw. I don't even know ganito pala ito kasakit or masyado lang talagang malaki iyong kanya? Oh Damn it. Namumula ako sa hiya kagabi. Hay! That is my first time and I don't know kung ano ang dapat gawin but anyway I should stop thinking about it.

Hindi parin tumitigil ang tunog nang telepono kaya naglakad akong pa ika-ika patungong lamesa ngunit wala roon, ang nakikita ko lang ay isang painkiller at tubig with a note " Please Drink it! I didn't wake you up because I know you're tired." Does he know na mangyayari to?

Ininum ko ang gamot at tubig sa mesa at sinundan ang tunog nang telepono at nakita ko ang short ko sa may upuan na maliit na nakatupi kaya kinuha ko ito at tiningnan kung akin nga ba ang tumutunog.  Kalaunan naputol ang tawag kaya tiningnan ko kung sino iyon ngunjt numero lang ang lumabas.

8 Missed Calls.

Ibabalik ko na sana ito nang may tumawag ulit. Sino naman kaya ito nang ganito kaaga. Sinagot ko ang tawag. "Hell---!" Pasagot na sana ako nang pinutol niya. "Mistress! Its me Ari. I wanted to talk to you. I have an important thing to discuss with you." Seryosong sabi nang hapon.

"Okay! May sasabihin din akong importante sayo." Sagot ko.

"Okay Madam I'll text you the address kung saan tayo magkikita!"

"Okay!" I ended the call. Binaba ko ang telepono saka naglakad palabas nang kwarto kahit pa ika-ika akong naglakad
Kumuha ako nang ilang damit sa aparador para maligo.

Tinext sa akin ni Ari kung saan kami magkikita pero paglabas ko nang kwarto ko pero wala man lang ni isang tao sa bahay. Umalis ba silang lahat? Saan sila nagpunta? Nasaan ba si Lander?

"Lander? Hani?" I called them pero wala namang sumagot. Pumasok na kaya si Lander sa trabaho?

Umalis ako nang bahay kahit masakit parin ang katawan ko. Pagkarating ko sa tagpuan namin ni Ari, nakita ko siya kahit nasa malayo ako na may hinahalungkat na papeles na may seryosong mukha.

 Legendary Thieves 1: The Rebel HeiressTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon