Yalnızlıkla Oynayan Adam (Bitti)

Bugün Kıymet Bilmeyenlere Geçirelim

Evet başlık kadar net bir şey yapacağız dostlar.Bu sayfalar kıymet bilmeyenlere geçirdiğimiz yerler olacak.Ama kinci tutumumuzu burada bırakıp devam edeceğiz.Kin tutmak kötüdür çünkü,nefret bize yakışmaz (hadi hadi =) .

Geçen tramvayda gelirken bir çift gördüm.Ama muhtemelen onlar kendilerin çift olduklarını unutalı baya olmuştu.Aklımdan "siz ne yaşamadınız da bu hale geldiniz" diye derin düşüncelere daldım.Gerçekten çiftleri bu kadar yakın olmak durumunda kaldıkları toplu taşıma ortamında bile böylesi mesafeli tutan olaylar silsilesi ne olabilir diye düşündüm.

Hayal edin ki bir sevgiliniz var (bu bölüme kadar yalnız olanların gelebileceğini düşünüyordum ama sen ki sevgilin var ve biz hayal kurarken sen bize pis pis gülüp "benim zaten var ki" diyorsun.Çık git burdan.Biz bir şey deneyeceğiz.).İlk geçirmemi sevgilisi olan dostlarıma yaparken siz de hayallere dalmış olmalısınız.Şimdi bu sayfayı kapatın ve hayallerde yaşamaya devam edin.

Şaka tabi gelin buraya.İşimiz bitmedi.Hayal kurdunuz ,bir sevgiliniz var.Çok seviyorsunuz o da sizi seviyor(dur inşallah) ve birlikte içi tıklım tıklım dolu bir tramvaya bindiniz.Naparsınız?

Ulan bre kerkenez.Benim gördüğüm adam sevgilisine dönüp bakmıyordu ya.Sevgilisi de ona bakmıyordu tabi.Diyeceksiniz ki nerden anladın sevgili olduklarını.Tabi ki de kerkenezin sevgilisinin arada sırada belini tutarak tramvay içinde kalabalık akışına göre yerini değiştirmesi çabalarından.Sözde sahiplenici tutuşlarından.Ulan kız bir saattir telefonuna boş boş bakıyor insan bir ilgilenir değil mi? O kadar sinirlendim ki insanların birbirleriyle bu denli yoktan zaman geçirmesine buna ilişki demesine,akşam eve gidince sözde "aşkım"lı mesaj atmasına.Aşk dediğiniz olgu ölmüştür dostlar.Öleli de çok olmuştur bilginize.Toplumumuz materyal bir yapıya evriliyor ve bu evrim yolu hiç de doğru yola götürmüyor bizi.Dilerim Elon Musk Mars'a azıcık insanlıktan nasip alanları götürür de soyumuz orada temiz ürür .

2018'in ilk yazısında bu denli boş beleş öfkemizi attık , kerkenez abiye sövdük ama sonra bir durulduk.Şahsen ben üzüldüm de sonradan.Merhamet denilen soğuk el kalbime uzanıp "cıss" diye söndürdü ve empati kurdum.Ya kerkenez olan ablamızsa.Abimize trip atıyorsa o sırada.Abovv! Let the linç begin.

Biz ailemizden şöyle bir şey gördük.Kavga ettiklerinde ele güne belli etmezler birbirlerine gülümsemekten vazgeçmezler eve gelince ortalığı tarumar ederlerdi.Ulan kerkenez abla.O abiyi öyle öksüz gibi tramvay direğine sarılmaya mahkum eden sen bu hakkı nerde kimde buldun.Ayrıca telefonuna baktım boş ekrana bakıyordun kıvırma hiç.Seni kınıyorum.(oh rahatladım).

Sonra merhametin eli geldi gene buz gibi maşallah.Kalbime dokundu "cıss" etti.Ulan dedim,kerkenez olan benim.Çamurdan da olsa sevgilisi var kerkenez abinin sana noluyor baş kerkenez.Boynum büküldü.Boş sokaklarda yürüdüm sonra,parkta öpüşenlere bakıp "helal be aferin çocuklar" dedim alkışladım falan.(gerçi onların umrunda olacak durumda değillerdi).Nitekim kıskançlık yapmayın lan! (size de geçirdim ben kaçar).