Sessiz koridorun ardından gelen adım sesleri,boş odanın tahta parkelerinde kaygıyla yankılanıyordu.Sen! Bana eşlik eden yalnız yolcu.Sırlarıma ve köhne odama geldiğini şimdi farkediyorsun.Şaşırma.Ben yalnızlıkla oynayan adam.Burası seninle birlikte oturduğumuz köhne ,tahta parkeli oda.Oturduğun tekli kanepeye bir bak.Önüne vuran puslu gün ışığı yoldaşlık edecek sana.Sessizce izle olan biteni.Çünkü burada doğdu,yalnızlıkla oynayan adam.
Geç otur yoldaş.Bu kanepe senin.Kaygılarını kapıda bırak ve zihnini bana odakla.Eminim sen bu dünyanın sırlarına erişecek yegane kişilerden birisin.Yüreğinde yatan bir sır var.Kendini tanımıyordun belki şu zamana kadar.Belki tanımamaya devam edeceksin hayatının sonuna kadar.Ama ben ki senin dostun,sana yardım edeceğim.
Sana söylediğim şeyi yapıp ,yazdıysan hayallerini,ilk aşama tamam.Şimdi sana bu hayalleri gerçekleştirme yolunda engel olacak o canavarı yok etmeliyiz.İçindeki o karanlık,senin umutlarınla,hayallerinle,mutluluklarınla beslenen ve sana karamsarlık,acı,umutsuzluk bırakan bir canavar.Peki onu nasıl yeneceğiz? Bilmiyorum.Bu satırlar sana beni ehli biri gibi göstermiş olabilir.Ama ben kendiyle çelişen,sıradan bir adamım.Tek meziyetim kelimelerle oynayabilmek.İçimdeki karanlıktan bana bir hediye gibi.Sanki sırtıma sapladığı hançeri bana sunmuş,kanımı mürekkep yaptırmış gibi .Ben hançerimi kağıda savurur,kelimelere dökerim kanımı.Sana kendimi farklı tanıtmış olabilirim.Korkma ,gitme diye.Çünkü kim beni tanıdıysa gitti.Hep gitmezler mi zaten.
İyice yaslan o yalnız tekli kanepeye .Seninle yolculuğa çıkacağız.Umutsuzluğun verdiği acıları ,hayal kırıklıklarını yaşayacağız.Ve sonra soracağız.Değer miydi peki bunlara.Gel.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlıkla Oynayan Adam (Bitti)
Non-ficțiuneHey sen! Hoşgeldin. Öncelikle söylemem gerekir ki eğer yalnız değilsen ve yalnızlığın tanımını sözlükte yazandan ibaret sanıyorsan bu kitabı kapamanı ve o güzel hayatını yaşamaya devam etmeni öneririm.Bu arada kitabı yalnız olduğunu düşündüğün birin...
