ASENA

5. KAOS

Önceki bölümlerde:

(Özge'nin belirsiz ölümünün ardından büyük bir buhran içinde olan Defne, arkadaşına ait bir mektup buldu. Mektupta Özge, gizli düşmanlarından bahsediyordu ve Defne'den erkek kardeşi Ateş'i kurtarmasını istiyordu. Ateş'e ulaşmanın tek yolu birlikteki en güçlü askeri unsur olan asenalara katılmaktı. Defne asena olmak için girdiği sınavda Cihan'a karşı büyük bir mücadele verdi, Mari'nin elektrik yüklü eldiven hilesiyle de olsa sınavı geçmeyi başardı. Tutsak sevgilisini kurtarmak için Defne'den destek bulmaya çalışan bir kadın asker, Deepika, farkında bile olmadan büyük bir tehlikeye doğru sürükleniyordu.

Defne artık asenaydı ve iş gitgide ciddileşmeye başlıyordu.)

1

Debi o akşam için heyecanla süslendi. Saçlarını çeşitli yağlarla yağladı, güzel kokulu sabunlarla yıkadı. Gözlerini sürmeledi. En beğendiği küpelerini, kolyelerini, bileziklerini takındı. Savaş zamanında bunları yapabiliyor olması o kadar kolay değildi. Ne sabun bulmak kolaydı ne de mücevher bulmak. Yatakhanelerde hırsızlık konusu ciddi bir sorundu. Hele mücevher hırsızlığı. Hırsızlık, kadınlar arasındaki dayanışmayı çökertiyordu çünkü ortaya çıktığında arası açılan iki kadın bir daha kıyamet kopsa barışmıyordu. Birbirine küs iki insanın birbirinin menfaatine mücadele etmesi düşünülebilir miydi? Bu Debi'ye biraz komik geliyordu. "Kadınlar özgür olsun ama bu kadın olmasın!"

Akşam giyeceği kıyafeti çantasına tıkıştırıp görev üniformalarını giydi. Mücevherleri ile birlikte üniforması tuhaf, uyumsuz görünüyordu fakat kimsenin bunu sorun etmeyeceğine emindi. Debi'nin Defne Arkan hayranlığından dolayı bu kadar süslendiğini düşüneceklerdi çünkü o akşam nöbet sırası o ikisindeydi. Aslında bu hayranlık mevzusu yatakhanede çirkin dedikodulara sebep olmuyor değildi. Ne çirkin iftiralardı bunlar! Debi, kadınlar arasında bir söylenti yayıldıysa bunun önünü alamayacağını acı tecrübelerle biliyordu. Bu sebeple her şeyi duymamaya ya da duymuyormuş gibi davranmaya, hiçbir şey bilmemeye ya da bilmiyormuş gibi davranmaya karar vermişti. Neyse ki Defne de yatakhanedeki dedikodulara kulak asmıyordu. Her şey Aryan'la geçireceği o kısacık yarım saat için mükemmel bir kusursuzlukla işliyor, zaman dakika dakika Debi'yi Aryan'a götürüyordu.

Hazırlanıp dışarı çıktı. Koridor boyunca ilerledi. Bahçeye çıkmayı planlıyordu. Belki akşam olana kadar bahçede kalabilirdi, o an her şeyi akışına bırakmaya karar vermişti. Çünkü aklında akşamdan başka düşündüğü bir şey yoktu. Fazlasıyla gergin ve heyecanlıydı. Aynı anda korkuyordu. Aryan'ı sadece bir kez bütün halinde görebilmişti, o da asenaların kolları arasında sürüklenerek hücresine götürülürken. Sefil haldeydi. Fakat bu sefaletin içinde onu diğer tutsaklardan ayıran bir şey var gibiydi. Sanki diğerlerine göre daha nazik, daha kırılgan, daha hassastı. Bir kere elleri güzeldi. Uzun ince ve şekilli parmakları vardı. Debi'nin elleri silah tutmaktan nasırlaşmıştı, yumruk atmaktan yara bere içinde kalmıştı.

Kafasında bu düşüncelerle bahçeye çıktı. Kalabalıktı. Birliğin en çok bu yönünü sevmezdi o. Nereye baksa tıklım tıklım insanlar. Kendi başına kalabileceği bir yer bulamazdı. Birlik, kadınlar için bir sığınma yeri olduğu için bu doğaldı. Savaşan ya da savaşmayan tüm kadınları içine doldurmuştu. Bir sabah tanıştığın kişiye ertesi gün bu izdihamda rastlaman imkansızdı. Fakat tuhaf bir rastlantıyla Debi, Defne Arkan'ı köşede, bahçenin en kuytu yerinde bir bankta buluverdi. Defne, özellikle çalıların en bol olduğu bu köşeyi seçmiş olmalıydı.

Defne Arkan'ın henüz bir aydır içinde bulunduğu asena ordusu içinde ne kadar sıkıntı çektiğini biliyordu. Sınavı kazanış şekli şüpheli olduğu için asena kadınları ona şüpheci yaklaşıyor, soğuk davranıyorlardı. Pek fazla arkadaş bulamıyordu. Pek öyle bir niyeti yokmuş gibi görünüyordu zaten. Vaktinin çoğunda kitap okuyor ve asenaların olduğu yatakhaneyi geziniyordu. Hatta geceleri bile uyumayıp geziniyordu. Tuhaftı. Kadınlar ondan rahatsız oluyorlardı.