My Unexpected Fiancé...??? *On Hold*

Episode SEVEN... "Heart Ache and the Clash"

*JC*POV*

*Rooftop*

Pang apat  araw na ngayon  at talong araw nalang ang natitira.. nakahiram nako ng pera,  pero nasa 500 thousand palang to… si Papa hindi naman makahiram sa trabaho nya.. takot silang hindi na makabayad ang Papa ko.. naawa na nga ako kay Papa eh.. sinusubukan nyang magpakatatag kahit ganun ang iniisip sa kanya ng Iba.. kalat din sa school na ganun ang problema ko.. pero sahalip na maawa sila sakin.. natuwa pa sila.. ganun na ba talaga ang buhay, hindi patas?

“ANG SAMA NYONG LAHAT! BAKIT KAYO GANYAN!? GRABE KAYO.. ANG SAMA NYO!” tumulo naman luha ko.. pakiramdam ko kahit papano gumaan… maaga pa naman at wala pang gaanong studyante siguradong wala namang makakapansin sakin dito.. kaya tuloy lang hanggang sa gumaan..

“BAKIT KAYO GANYAN!? WALA NAMAN AKONG GINAGAWANG MAS….”

“HEY! Will you stop screaming? STUPID!…” kilala ko yung Boses na yun.. *Dug dug dug* nakatalikod kasi ako kaya hindi ko sya Makita… tas pag harap ko… nanlaki nalang bigla yung mata ko..feeling ko hindi ako makagalaw… hindi ako makapaniwala.. nasa harapan ko sya ngayon, pero nakatitig lang sya sakin na walang emosyon. mukhang kagigising nya lang..

“a-Ano kasi.. sorry, naistorbo ba kita? S-sorry talaga..” tas napayoko nalang ako..

“what is the sense of sorry, if you do it already? Stupid..” napaangat naman ang ulo ko…

“t-teka.. anong sabi mo? S-stupid? Sino a-ako?” hindi makapaniwalang sabi ko..tinitigan nanaman nya ko ng masama.. pero inferness ang GWAPO pa din nya.. grabe lang..

“yeah.. stupid! And stop staring me like that.. you look dumb Idiot..tss…” tas tumalikod na sya.. at nag salita ulit bago umalis..

“Next time, I don’t want to see you here.. this is my teretory and I don’t want any people came here, its such a suck…” tas umalis nalang sya, niwala manlang akong nasabi.. parang huminto ang tibok ng puso ko… tas naramdaman ko nalang na tumulo yung luha ko.. *sniff*

-----------------------------------------------------------------------------------*

*Tam*POV* Tammy Jung

… nag aalala ako kay JC.. ilang araw na rin ang nakalipas simula nung pag bantaan sila nang mga yun.. parang wala akong magawa para sa kanya.. tas hinahanap namin sya ngayon. maya maya pa ang klase, pero ang sabi ng mama nya maaga syang umalis.. haaaiiisst..

“saan naman kaya nag punta ang isang yun? tsk..” nag alala narin si Max..

“Max.. sa tingin mo ba magiging Ok lang si JC? Naaawa ako sa kanya.. alam kong nahihirapan sya nang husto.. masyado nyang sinasarili yung mga gantong bagay.. kung minsan hindi nya sinasabi na nasasaktan napala sya, at ang bigat na nang nararadaman nya..” tinapik namn nya ko sa balikat..

“kilala natin si JC… masyado syang feeling, lalo na sa mga gantong sitwasyon.. feeling nya kaya nya kahit hindi tayo kasama.. masyado nyang pinapakitang malakas sya.. pero ang totoo napahina nya..at ang dapat lang nating gawin.. alalayan sya.. yun lang at wala nang iba..” tas ngumiti sya.. minsan lang sya maging ganto sa isang usapan.. madalas ang tarayan nya kami at isnabin..*smile*

“tama ka.. sobrang tagal na din ng pinag samahan natin no? simula Grade 7..” yeah..you read it right? Sa isang private school kami nag aral na tatlo.. isang school na ang tema ay sa ibang bansa.. magakakaibigan na kami simula pa grade 7 at grumaduate kami nung senior high.. at hanggang ngayong college..kami parin ang magkakasama.. kaya nga Bestfriends kami forever.. kilalang kilala nanamin ang lahat ng ugali ng bawat isa..