My Unexpected Fiancé...??? *On Hold*

Episode FIVE... "is this what they called L-O-V-E...?"

*Max*POV* Maxine Goo

*tulaley padin* -JC

“Max, alugin mo nga yang si JC.. mukhang nababaliw na sya oh…” tinuro naman nya si JC na katabi ko lang.. *Grin* sabi ko na eh.. si JC pa ba? Mukha syang Engot na tulala..

“hoy JC!” *PAK* sinampal ko naman sya.. nagkukurap kurap naman mga mata nya.. lumingon namn sya sakin…

“ha? ano?” tas tingin ulit dun sa stage.. mukhang hindi lang to sasamba sa kanila mag papaalipin pa..

“Tam, wala nato.. nahibang na..” seryoso ko pang sabi..

“haaiisst… mukhang hindi nakayanan ni JC…”nakapout nya pang sabi.. alam naming pag nakita ni JC ang mga taong yan siguradong isa jan ang kakabaliwan nya.. mag dadadal nanaman yan at nakakairita yun.. kung saming tatlo si JC lang ang interesado sa ganyang tao, pero kami ni Tam, wala lang..

Inabot naman ng speaker yung microphone sa kanila..

“thank you Sir for introducing us.. thank you guys for welcoming us here in your school, and now ours.. *smile*” sabi pa nung Lexter.. tsk.. halatang nag papacute sya sa mga babae.. kilig na kilig naman sila.. mga uto uto.. tsk tsk.. binigay naman nya sa isa nyang katabi yung Sam..

“…same of Lex says.. I wish you guys will treat us as an Ordinary not a special one.. cause I know some of you was known us, as a Heir of biggest companies here in Philippines..so I hope no special treatment. we just want as ordinary one..thanks..” ngumiti lang sya saglit… nag titili naman yung mga babae…tas pinasa dun kay Ace… kilala sya bilang King… yun ang tawag sakanya ng lahat at hindi Ace, ayaw nyang tinatawag syang Ace nang Ibang Tao..

“… same… thanks..” hindi manlang sya ngumiti.. parang wala syang paki alam… pero kilig na kilig parin yung mga babae, pati nga din si JC eh… parang malalagutan ng hininga sa tabi ko..inabot naman nya yung Mic sa Speaker..

Parang nahiya naman yung speaker kaya pilit nalang syang ngumiti… after ilang minute natapos na din yung program para sa kanila.. hindi naman pala ganun ka importante.. tapos wala pang pasok.. tsk.. sayang ang oras..

Si JC.. natapos nat lahat lahat ang program at na andito kami sa cafeteria parang syang baliw na nakatulala parin sa kawalan.. yung pwesto ng table namin halos katabi lang entrance kaya kita sya agad ng mga taong dumadaan..

“Hoy! Nagmumukha kang Engot sa ginagawa mo, alam mo yun?” napatigil naman sya sa pag papantasya..

“ano? Grabe ka palibhasa hindi ka nagkakagusto sa lalake eh.. alam mo.. konti nalang iisipin ko nang TIBOOM ka! Hmp!..” inirapan naman nya ko..

“hoy! Para sabihin ko sayo.. hindi ako Tomboy! Naiintindihan mo? Para sakin baliwala lang yung mga yun.. eh ano kung sikat sila? At ambassador pa ng university natin… so? Malulutas ba nun pangungurakot ng gobyerno? maiibabalik ba ni Napoles yung mga ninakaw nya? Saka makakapag asawa na ba presidente natin, ha!? ano sabihin mo…” nakahalukipkip pang sabi ko..

“abat! Grabe ka.. tarayan ba ko.. OO na! walang mag babago sa sinabi mo.. pero anong magagawa ko.. pakiramdam ko kasi kanina.. parang alam nyo yun…kasi.. ano kasi..” para syang retarded na hindi matae..

“Hoy! Kung natatae ka.. dun ka sa Cr. dun ka magkalat!” pambabara ko pa..

“CHE! Tumahimik ka nga…” napahinto naman sya sa pag sasalita, parang nag iisip pa sya panu nya sasabihin yung nararamdam nya..