My Unexpected Fiancé...??? *On Hold*

Episode Eleven... "The Decision"

------------------------------------------------------------------------------------* ito po siguro yung isa sa pinaka mahabang part ng story…tiis tiis lang po sa pagbabasa ah.. pagkatapos nito… I will TRY to write more unexpected kilig scenes… sa mga susunod na chapters… ENJOY!

-----------------------------------------------------------------------------*

*pang anim na araw*

…inabot naku nang gabi kahapon sa pakikipag usap kay lolo.. halos hindi ko sya matawag na lolo, pero kalaunan masarap din pala syang kakwentuhan? Ipinahatid nya ko sa isang kotseng puti.. tas may escort pang tatlong black na Car na ang.. tarush! Hindi na ko pumayag na mag dinner sa kanila.. uweng uwe na kasi ako eh.. hindi binanggit ni lolo kung ano ang pangalan nung Apo nya.. hindi ko rin naman binabanggit ang tungkol sa gusto nyang mangyari kaya napag kwentuhan lang namin ang tungkol sa kanila ng lolo at lola ko.. nakausap ko rin sila Papa pag uwe ko.. pinag tapat nga sakin ni Papa na marami pa syang pinag kakautangan bukod sa 3 milyon.. at talagang lubog na kami.. hindi ko na rin alam kong panu na? ano ba dapat kong maging desisyon..

*Tok*Tok*

Hmm? Ang aga naman ata ng bisita..

“JC.. buksan mo yung pinto..”-Mama.. nag luluto kasi sya sa kusina..tumayo naman ako at pinag buksan nang pinto si..

“aleng siling..bakit po?” nakapagtataka naman..

“hindi mo ba ko papasukin?” mataray na sabi nya.. tumabi naman ako at deredetso syang pumasok..

“Clarrisa.. lumabas ka.. mag-usap tayo..” tawag nya pa kay mama at lumapit narin ako sa kanya..

“aleng siling, ano po bang kelangan nyo?”tanong ko pa.. pero tinarayan nya lang ako ng tingin.. lumabas naman si Mama..

“O.. aleng siling ano pong kelangan nyo?” umupo naman si Mama pati narin si Aleng siling.. kaya naman nakiusosyo narin ako..

“nabalitaan kong marami pala kayong pinag kakautangan.. nabalitaan ko narin na may mga taong nag punta dito nung nakaraan at talagang ginulo pa itong Bahay ko!” tama kayo nang pag kakabasa.. bahay nya to at nangungupahan lang kami dito..

“pag pasensyahan nyo nalang po kami.. wag po kayong mag alala magiging maayos din po ang lahat..” nahihiyang sabi pa ni Mama..

“dapat lang! dahil kong mauulit pa yun.. maari ko na kayong palayasin.. nga pala.. ilang buwan narin na hindi kayo nakakabayad, pero pinagbibigyan ko lang kayo dahil naaawa ako sainyo.. balita ko rin na last day nyo na bukas para makabayad sa mga taong yun.. ano na? mag babayad ba kayo sa kanila? Eh panu naman yung akin? Baka pati itong bahay ko eh.. mapahamak.. nakakahiya naman sakin..” taas kilay na sabi nya..

“wag po kayong magalala.. makakabayad din po kami sa inyo.. at sa kanila. Gagawan po namin ng paraan para hindi naman nakakahiya sa inyo..”-Ako, tumayo na ko sa kinauupuan ko.. sobra sya kung mag salita..

“at may gana kapang mag malaki? Bakit? Dahil pinag aaral ka nang magulang mo sa isang sikat na eskwelahan? Ha! siguradong hindi rin magtatagal hihinto Ka rin sa school na yun..” naikuyom ko namn ang kamay ko sa sobrang inis..

“kaya wag kanang mag malaki.. at saka kung wala naman talaga kayong pambayad sa mga taong yun.. mag balot balot na kayo.. at lumayas sa bahay ko.. dahil siguradong pag katapos nang araw bukas.. hindi rin kayo makakabayad at mapagiisipan nyo nalang na umalis na walang pasabi, kaya naman .. mas ok na ako na mismo ang mag palayas sa inyo…”- Bruhilda..