MY EX-BOYFRIEND WANTS ME BACK

CHAPTER 4

"Anong ginagawa mo dito?!!" inis kong sabi pagkatapos kung makarecover sa shock nung malaman kung siya pala ang pinagkakaguluhan ng mga babae kanina.

"Dylan,anung ginagawa mo dito?" narinig ko ring tanong ni Zoe.

Teka,kilala ni Zoe ang mayabang na to? Dylan? Tama ba ang pagkakarinig ko? Dylan ba kamo ang pangalan nya? Leche,ba't sila magkakilala?

"Magkakilala kayo? Pano nangyari yun?" gulat na gulat kung sabi.

"Ha?.. Ahh oo. Magpinsan kami. Bakit? Marlee, kilala mo rin ba siya?"

"MAGPINSAN!! Zoe, seryoso ka?!"

"Oo nga. Teka nga, naguguluhan ako sayo Marlee. Ba't ganyan ka kung makareact? Kilala mo ba si Dylan? Ha?"

Sh*t na malagkit. Magpinsan ang dalawang to? How in the world did that happen? Malamang mali lang ang pagkakarinig o di kaya nag-iimagine lang ako o baka hallucination lang to. Hindi to totoo. Impossibleng maging pinsan ni Zoe yung Dylan na yun. Mataray at maldita si Zoe pero hindi siya kasing sama ng lalaking yun. This is so not happening.

"Hoy. Marlee okay ka lang? Ba't nanigas ka na dyan?" tanong ni Zoe.

Dun lang ulit ako natauhan. Tiningnan ko saglit si Zoe,na takang taka sa kinikilos ko, at binaling ko ulit ang atensyon ko sa lalaki sa harap ko.  Hindi ko napansin na nakatayo na pala siya, at nakangisi ng nakakaloka.

Nagsimula ng maglakad yung lalaki..si Dylan..papalapit sakin. Dahan-dahan. Napa-atras ako. He's walking towards me but I'm backing away.

Bumilis bigla ang tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung bakit pero bigla akong kinabahan. Ano ba kasi ang ginagawa ng lalaking yan dito? Isa lang naman ang naiisip kong dahilan kung bakit siya nandito ngayon. Oh no! Oh God!

I looked at him again, but all I can see was nothing but a calm expression, no hint of any hatred or anger. So peaceful. Kung hindi mo siya kilala, aakalain mong isang angel from above ang naglalakad papalapit sayo. But I won't be fool by this. I know that behind those angelic face of his, is a demon, waiting to be unleashed.

Demon stopped right in front of me, stared down at me and smirked - a dangerous smirk. Then out of nowhere, he wrapped his arms around my waist and pulled me towards him.

I was taken aback by his action. I looked at him, with a surprised expression and a mouth hanging wide open. He just shook his head playfully. He's definitely enjoying this.

Biglang tumamik ang paligid. Napatingin ako sa kaliwa ko at napansing mas madami na ang mga estudyante kumpara kanina. Lahat sila nakatingin at nakatuon ang atensyon saming dalawa ni Dylan. Pati si Zoe nagulat rin sa pangyayari.

"Look at me Marlee" the demon said, with an emphasis on the word "Marlee". And for some unknown reason, I found myself obeying. Slowly but surely, I turned and focused my gaze on him-on his tantalizing brown eyes.

Ang lapit na ng mga mukha namin sa isa't isa. Our noses almost touched, at konting konti na lang talaga mahahalikan ko na sya. I can even feel his breathe - warm and fresh - as he spoke to me.

"Who do you think you are? Anong karapatan mong pahiyain ako ha?" he said, his voice calm but deadly.

'Marlee magsalita ka nga dyan. Ba't natatanga ka na? Wala kang kinakatakutan diba? Magsalita ka!!'

I was stunned. Di ako makapagsalita. Hindi ko alam kung ginawa sakin nung lalaking to at napipipi't naduduwag ako ngayon. Gusto ko syang itulak papalayo pero hindi ko magawa. Nanghihina ako.Yung mga braso nya na lang talaga na nakapulupot sa bewang ko ang tanging dahilan kung bakit nagagawa ko pang tumayo ngayon, dahil kung hindi, kanina pa ako nagcollapse dito sa sobrang pangangatog ng mga tuhod ko.

"Ano! Ba't di ka makapagsalita ngayon? Akala ko ba matapang ka? Nagtatapang-tapangan ka lang pala. Kung akala mo makakaligtas ka na sa ginawa mo sakin, pwes nagkakamali ka. Wala akong pakialam kung kaibigan mo ang pinsan ko." Lumapit sya sa tenga ko at may binulong. " Remember this, I'll make sure you'll regret the day you mess up with me, honey. Hintayin mo lang, I'll have my revenge back."

Mahina nyang sinabi sakin yun, pero yung intensity ng mga salitang yun, sh*t damang-dama ko. Sapol. Kinikilabutan ako.

He finally removed his arms around my waist and stared at me. He's smiling sweetly but at the same time, his also giving me a cold stare. We just stood there for a few more seconds, oblivious to our surrondings, to the crowds whose taking so much interest on us.

Really, what was so interesting with this situation huh? NOTHING!! Siguro sa kanila meron pero sa akin, lintek, WALA!!

"Grabe. Bagay na bagay silang dalawa. Handsome and pretty."

"Swerte naman ni Marlee,napansin na agad sya ni hottie."

"Tindi talaga nya."

"At ang intimate pa ng first meeting nila. Wow."

"Perfect couple."

"Nakakainggit naman si Marlee."

Para siguro sa kanila nakakakilig ang moment na to. A hot guy wrapping an arm around a sexy gorgeous lady,and whispering to her was romantic, wasn't it? A big NO! It was a nightmare! Kung alam lang nila ang mga pinagsasabi ng lokong to, tingnan na lang natin kung kikiligin pa sila.

I always want the spotlight. I even get everyone's attention. The center of attraction was always ME.  But for the first time in my life, I don't want attention. This feeling sucks. Dammit!

Yung kaninang kabang nararamdaman ko biglang naglaho, at mas nangibabaw ang galit at inis. Biglang nawala yung panghihina ng mga tuhod.Galit na galit ako kay Dylan sa ginagawa niya sa akin at higit sa lahat mga taong nakapalibot samin ngayon. Leche!! Kelan ba sila titigil.  

"SHUT UP!! SHUT UP!!" sigaw ko sa kanilang lahat. "Pwede bang tigilan nyo ako!! Just mind your own businesses, people. Hindi yung pagtitsismisan nyo ang buhay ng ibang tao.Mukha kayong mga tanga. Nakakahiya kayo!! I don't care if you find my life interesting enough to be the source of your gossips..just shut the hell up!!! UNDERSTAND?!!"

" At naiinggit kayo sakin dahil nakuha ko agad ang atensyon ng lalaking to? The hell I care!!! Gusto nyo sya?? Go!! Inyong- inyo na ang mayabang na lalaking to. I don't give a damn sh*t on that. "

"And you ugly bastard!!!" humarap na ako kay Dylan, namumula na ako sa galit. "Akala mo ba natatakot ako sayo? Diyan ka nagkakamali. You want revenge? Fine. I'll patiently wait for it. Siguraduhin mo lang matatakot ako sa gagawin mong paghihiganti. Just so know, walang akong kinakatakutan. Kahit sino o ano pa man yan."

"At kayo?!!" Hinarap ko ulit ang mga tsismoso't tsismosa. "Ano pang tinitingin- tinign nyo diyan ha? Magsilayas ng kayo sa harapan ko!! Mga walang kwenta!!" at nagsiunahan na sila sa pagtakbo papalayo sakin.

Nang kaming tatlo na lang nina Zoe at Dylan ang natira, tingnan ko ulit si Dylan. Halatang nagulat siya sa sudden outburst ko. Pero hindi pa rin nawawala sa mga labi nya ang nakakaloka nyang ngiti.

Hanggang kelan ba ako bubwisitin ng mayabang na to. Konting konting konti na lang talaga malilintikan na siya sa akin.  At talagang hinanap niya pa ako para sa sinasabi nyang paghihiganti. Pwes di ko siya uurungan. He want his revenge? Fine. Pagbibigyan ko siya. Maghiganti siya hanggat gusto nyo basta sinisigurado ko sa kanyang hinding hindi magtatagumpay. 

I'll give him a game. A game he'll never forget. Isang larong alam kong sa simula pa lang panalo na ako. After all, I'm Marlee Janell Cruz and I always win. I always get what I want. And I want him..I want to see him lose.

****

Hi guys.

Anong masasabi nyo sa away nina Marlee at Dylan?

Will they be forever enemies? Hate at first sight ba talaga sila sa isa't isa?

Hope you like this chapter. Please vote and comment.