Haine's POV
Nandito na ako sa kwarto ko sa bahay namin ng mga bessies ko. Bwisit na lalaking iyon. Imbes na magkaroon kami ng magandang gabi ng mga magulang ko nasira ng dahil sa kanya. Ampu. Hinding-hindi ko na dapat siya makita pa. Kumukulo ang dugo ko sa tuwing naiisip ko ang mga pangyayari kanina. Arghh.
"Bat tampururot ang mukha mo diyan?" si Eleina kaibigan ko.
"May nangyari ba sa dinner niyo nila Tito at Tita?" si Miki kaibigan ko din.
Nandito sila sa loob ng kwarto ko para maki-chismis sa nangyari kanina. Pagdating ko kasi sa bahay napansin nila yung harapan ng kotse ko na sira na dahil sa kagagawan ng lalaking yun. Kaya ikukwento ko na lang sa kanila ang nangyari sa dinner namin nila Daddy at para hindi na din sila mangulit pa.
...flashback...
"Mommy! Daddy! How are you? I miss you so much. I'm sorry I'm late something bad happened to me while driving my way here." sabi ko sa mga parents ko pagkakita ko pa lang sa kanila na nakaupo sa may bandang gitna ng Restaurant.
"Explain to us why you are late Dear. We are trying to contact you a while ago but we can't even reached your phone." medyo pagalit na sabi ni Daddy. Paktay. Dapat kasi pinabayaan ko na lang yung nangyari kanina. Di pa naman umuubra ang pagsisinungaling ko kay Daddy kaya no choice, I need to tell them the truth. Haizt.
"Car accident." mahinang sagot ko sabay upo sa harapan nila. Di man lang muna ako hinintay makaupo ni Daddy bago tanongin kung bakit na late ako ng dating.
"Car accident? Dear are you okay? Are you hurt anywhere?" may pag-aalalang tanong ni Mommy.
"Yes Mommy, car accident. I bumped into someones car because he's not watching the traffic lights. I'm fine and I'm not hurt anywhere." sabi ko na lang sa kanya para hindi na siya mag-alala pa.
"What's the name of the owner of the car? Did he apologize to you because of what he have done?" may pagka-iritang tanong ni Daddy. Paktay. Yung mukha ni Daddy nakakatakot na. Ayaw niya pa naman na napapahamak ako kaya tutol na tutol siya dati na tumira ako mag-isa dito sa Pilipinas.
"I didn't asked for his name because I don't think that we will meet each other again. And I don't have a plan on meeting that jerk again. Ever. He didn't even say sorry to me. The nerves of that guy." sabi ko kay Daddy. Naiirita ako sa tuwing naaalala ko yung lalaking iyon.
"You should've at least got his name or number. Is he handsome?" sabi ni Mommy.
"Mom"
"Hon"
sabay namin na wika ni Daddy. Si Mommy kumerengkeng ng wala sa oras.
"Why? I'm just asking if his handsome? So?" painosente na sabi ni Mommy. Inirapan ko na nga lang siya.
"Fine. He's handsome but his a JERK." sagot ko na lang kay Mommy. Di niya ako titigilan kung hindi ko sasagutin ang tanong niya. Tiningnan ko naman ang reaksyon niya at ang lapad ng ngiti.
"Hihihi. Something happened between the two of you except for that incedent." manghuhula ba si Mommy?
"Mom. What are you talking? It's like you are there and you know everything."
"Just my instincts Dear. Hihihi" kinikilabutan ako kay Mommy.
"You're going home now." bigla sabi ni Daddy na ikinagulat namin ni Mommy.
"Daddy, I just arrived here and you're telling me to go home now? I'm hungry right now can you just let me eat for a while before I go home?" sabi ko.
BINABASA MO ANG
Mischievous Fate
FanfictionMasakit magmahal ng taong hindi ka mahal. © All Rights Reserved 2014 .