There is Always Magic

Part 11~ Εγώ φταίω~

Δεν είναι δυνατόν ... Δεν υπάρχει περίπτωση! 

-Τζές;;

Κατάφερα να αρθρώσω με ασταθές τόνο και γυρίζοντας την ίδια στιγμή ολόκληρο το σώμα μου προς τα πίσω.

Ήρθα αντιμέτωπη με ένα όχι-και-τόσο-διαφορετικό απο ότι το θυμόμουν κορίτσι, αλλα παρόλαυτα την παρατηρούσα αρκετή ώρα. Όχι και το πρώτο μπόι, με δυο-τρία παραπανίσια κιλά και γνώριμο κατάχλομο δέρμα . Mεγάλα αμυγδαλωτά καστανά μάτια και κόκκινα χείλη. Πολλοί ίσως την χαρακτήριζαν γλυκούλα με αυτήν την περιγραφή, μα εγώ θα την περιέγραφα ώς ανεξάρτητη και ισχυρογνώμων , μάλλον επειδή την ήξερα καλύτερα αλλά δεν  νομίζω. 

Μαύρα , ίσια και μακρυά έως την μέση μαλλιά, με την μπροστινή ,αριστερή πλευρά του κρανίου της ξυρισμένη. Μερικές πράσινες τούφες ξεπετάγονταν από δω κι απο 'κει και είχε ένα σκουλαρίκι στην μύτη της.

 Φόραγε ένα από τα συνηθισμένα σκισμένα και ξεβαμμένα τζιν της μαζί με τα χιλιοφορεμένα μπορντό σταράκια -που ήταν τα αγαπημένα της- σετάροντάς το με ένα σκουρόχρωμο t-shirt. 

Φαινόταν κι εκείνη να με επεξεργαζόταν παραξενεμένη (Χαχα δεν θα μάθετε τι την παραξένεψε για αρκετά κεφάλαια). Ξαφνικά άρχισε να περπατά προς το μέρος μου με γρήγορο βηματισμό και αφού έφτασε μπροστά μου με έβαλε στην αγκαλιά της. 

Για λίγα δευτερόλεπτα έμεινα ακίνητη. Δεν περίμενα τέτοια αντίδραση δεδομένου ότι η Τζες ήταν πάντα πολύ συγκρατημένη τόσο με εμένα όσο και με τους υπόλοιπους...Τελικά τύλιξα τα χέρια μου γύρω της και εκείνη ενστικτωδώς έσφιξε το κράτημα της.

Ένιωθα ότι την χρειαζόταν αυτή την αγκαλιά.

 Ότι με χρειαζόταν.

Σαν κάποιος ή κάτι να είχε επηρεάσει την φίλη μου και να την είχε διαλύσει, σαν να είχε περάσει ένας μεγάλος τυφώνας αφήνοντας πίσω του μόνο συντρίμμια. 

Και είχα δίκιο...

 Το είδα ακόμα κι αν προσπάθησε να το κρύψει. 

Γιατί όταν σπάσαμε την  αγκαλιά, το κορίτσι βράχος, η Τζες που τα κατάφερνε μόνη της, Η Τζες που δεν χρειαζόταν κανέναν, είχε βουρκώσει επικίνδυνα.

Και θεέ μου είχα αρχίσει να ανησυχώ. Ελπίζω μόνο να μην είναι αυτό που νομίζω...

Έδιωξε γρήγορα τα δάκρυα βλεφαρίζοντας βιαστικά και προσπάθησε να χαμογελάσει. Πρώτο λάθος...  Δεν χαμογελά χωρίς λόγο και όταν χαμογελά δεν χαμογελά τόσο... τόσο περίεργα.