byunbaek: Karanlık bir odada yalnızım Jongdae.
byunbaek: Karanlık odamızda yalnızım*
byunbaek: Bundan yaklaşık olarak bir buçuk sene önce birbirimizi bırakmamaya yeminli olarak çıktığımız odada, senin kulağına güzel şeyler fısıldarken tamamen bana teslim olduğun beyaz çarşaflı yatağın üzerinde oturuyorum ve unuttuğum şeyleri hatırlamaya çalışıyorum.
byunbaek: Senden sonrası yok Jongdae, belki de ondandır hiçbir şey hatırlamama sebebim.
byunbaek: Sanki miladım sendin ve sen gittiğinde kıyamet çanları çalıp öncelikle ruhumu alıp daha sonrasında öldürdüğüm hislerimi uyandırıp bana bir ceza biçiyordu Tanrı.
byunbaek: Biliyorum Jongdae, bana çok kızgınsın.
byunbaek: Defalarca bunu yazdığım için bana daha çok kızacaksın üstelik biliyorum fakat bana olan kırgınlığının bir şekilde sonlanabilmesini dilerdim.
byunbaek: Şimdi neredesin bilmiyorum ve tüm bu yaptıklarımın sonucunu taşımak bana fazla ağır geliyor.
byunbaek: Birazdan banyodan çıkacak ve bir bebekmiş gibi kucağıma yerleşecek, buruşmuş ellerini gösterdikten sonra, 'Bu kırışıklıklar yüzümü de süslediğinde yine sevecek misin beni?' diye soracaksın değil mi?
byunbaek: Bekliyorum.
byunbaek: Sonra annenin sesi duyulacak koridordan.
byunbaek: Sen hızla kucağımdan kalkacak, buruşmuş parmak uçlarınla yanaklarımı avuçlayacak ve küçük bir öpücük konduracaksın dudaklarıma aceleyle ve endişeyle.
byunbaek: Daha sonra beni odana girdiğim birinci kattaki dairenizin penceresinden geri yollayacaksın.
byunbaek: Jongdae, hatırlıyor musun bu düşün gerçek olduğu o perşembe gecesini?
byunbaek: Bu anımızı tekrar tazelemeye gelmeyecek kadar kırgın olsan bile bana, bari gözyaşlarımı beraberinde getiren anılarımızla ıslattığım bu odada hayalinin gezinmesine izin ver, yalvarırım.
byunbaek: Eğer hayalini bile yaşatmama izin vermiyorsan,
byunbaek: Tüm evreni arayacağım, seni yeniden bulana dek.
—
—bdt.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
i'll search the universe :: baekchen
أدب الهواة[𝙗𝙤𝙮 ×𝙗𝙤𝙮] ❀ [𝘣𝘢𝘦𝘬𝘩𝘺𝘶𝘯 ×𝘫𝘰𝘯𝘨𝘥𝘢𝘦] byunbaek: Tüm evreni arayacağım seni yeniden bulana dek. -tamamlandı.