I want, touch u | Jeon Jungkook

dreizehn

Merhaba ponçiklerim...

Tekrar bir müzik koyacağım. İsteyen dinleyerek okuyabilir.

Bu müzikleri benim yazarken dinlediğim müziklerin arasından seçiyorum.

Umarım beğeniyorsunuzdur.

İyi okumalar!

☾☾☾

Bembeyaz bir yerdeyim. Burası neresi? Ve neden bu kadar beyaz? Gözlerim kamaşıyor.

Ortam değişiyor ve o beyazlık bir anda bol yeşillik bulunan bir bahçeye dönüşüyor. Mide bulandırıcı bir parlaklığı var.

"Min!"

Küçük bir çocuk bana bağırarak koşuyor. Küçücük bedeni yaklaştıkça büyüyor. Elimi havaya kaldırıyorum ve fazla ışığı kapatarak çocuğa bakıyorum. Bu Kookie.

"Min! Buradayım."

Seni görebiliyorum Kookie.

Bana yaklaştıkça yaklaşıyor aramızda santimetreler kaldığında duruyor. "Seni buldum." diyor.

"Kookie, seni çok özledim." Gözümden istemsizce bir yaş süzülüyor.

"Ben de seni Min-ah. Seni çok aradım."

"Bunca zaman neredeydin Kookie." Elimin tersiyle akan yaşı siliyorum ve karşımda duran minik adama gülümsemeye çalışıyorum.

"Üzgünüm Min. Daha erken gelmeliydim. Ama yapamadım."

Ona sarılmak için yaklaşıyorum fakat benden kaçıyor. "Neden benden kaçıyorsun."

Cevap vermiyor ve gülümsüyor. Gülümsediğinde gözleri minicik kalıyor. O tavşan dişleri ortaya çıktığında anlıyorum. O gerçekten benim Kookie'm...

"Şimdi gitmeliyim Min."

"Nereye gidiyorsun. Gitme Kookie. Beni tekrar bırakma." Karşısında küçülüp kalıyorum. Dizlerimin üstüne düşüyorum.

"Gitmeliyim Min. Beni çağıyorlar."

"Gitme..."

Arkasını dönüyor. İleride küçük bir kız çocuğu beliriyor. O küçük kız benim küçüklüğüm. Saçlarını iki yana bağlamış. Beyaz bir elbise giymiş.

Küçük kız "Kookie hadi gel." diyor ve elini uzatıyor.

Kookie ile küçüklüğüm el ele tutuşuyor. Ve benden koşarak uzaklaşıyorlar. Gözlerimden yaşlar süzülüyor ve göz yaşlarım dizlerime düşüyor. Kafamı öne eğiyorum. Ortam bir anda kararıyor. Simsiyah bir yerdeyim. Yapayalnız kalıyorum. -tekrar-

Gözyaşlarımı silmiyorum. Gözyaşlarımın bir bir düşüşünü izliyorum.

-o-

"Svannah hanım! Uyanın."

Gözlerimi açtığım da kafamda Kwang belirmişti. "Svannah hanım iyi misiniz?"

"Ah, efendim Kwang."

"Ağlıyordunuz."

Bir anda aklıma gördüğüm rüya gelmişti. Yalnızlığım... karanlık ve ben.