"Sa wakas, I'm finiiiiiiish !" sigaw ko habang nag-iinat ng mga braso.
It's already past midnight pero ngayon ko pa lang natapos yung scrapbook project ko.
Madali lang naman sana kaso kailangan ko pang lagyan ng description yung mga pictures kaya inabot ako ng dis-oras ng gabi.
Tapos nakita kong umilaw yung cellphone ko. May message ako sa ganitong oras?
Well, hindi ko na pala ginagamit ang vibration mode nakakasama raw kasi yun, masyadong marami ang nae-emit na radiation.
From: Rielle
Hello ? Gising ka pa ?
Ni-replyan ko na.
To: Rielle
Oo, why
Agad din naman siyang nag-reply.
From: Rielle
Not yet done with the scrapbook, hassle !
Napa-smile naman ako dun. Pati pala siya nagpupuyat sa scrapbook. Ka-klase ko pala siya if I haven't mentioned it sa nakaraang chapters.
To: Rielle
Haha! kakatapos ko rin lang. You need help?
Pagka-send ko nun ay agad naman tumawag sa akin si Rielle.
*Press answer key*
"Hello Rielle."
"Hi Seantal, ahmm... sorry if I called late, I badly need your help kasi." ang husky ng voice niya sa phone.
"It's okaaay.. Hehe,"
"Can you help me tomorrow? First thing in the morning."
"Sige, walang problema."
"Thanks! Ikaw na ang angel ko haha ."
BINABASA MO ANG
MY HANKY MAN
RomanceNaniniwala ka ba na ang taong magbibigay sayo ng panyo ay siya ring magpapa-iyak sayo? Pano naman kung iyakin talaga ako at ang mga ibinibigay niyang panyo ang pamunas sa luha ko? May sense pa kaya ang paniniwalang yun?
