Still waiting for you (First Love)

Chapter 17~ We're Locked :(

It's already 7:00pm

Hindi pa naman late kaya ok lang..

Pumasok na kami sa elevator , sa may east side ng hospital.

Pauwi na ko... this time, ihahatid niya nanaman ako dahil sa request ni Venice.. >.<

Pero...

"P*tek naman oh!"

Haist... kung sinu-swerte nga naman :( Na-stock kami sa elevator na to :((

Tapos kaming dalawa lang..

Bakit ba tuwing kasama ko tong lalake na to, lagi akong minamalas?? >.<

At palala ng palala yung sitwasyon?

Buti nalang friday ngayon, at walang pasok bukas..... yun nalang yung tanging pinasasalamatan ko.

Kung may pasok pa bukas, hindi ko na alam ang gagawin ko.. :(

Sinisipa na ni Jake yung pintuan, sa sobrang inis...

"T@ngin@ naman oh!"

"TULONG!! Na-locked kami!! TULONG! Tulungan nyo kami..." -ako

Humingi narin ako ng saklolo para makalabas kami...

Paulit ulit kong sinabi yun... Pinag papalo ko pa yung pinto.

Pero wala eh... wala parin. :'(

"......TULONG...." Hangga't sa mapagod ako.

Luckily, may nakarinig na samin...

"Sir, nasira po kase yung makina... pero nagpatawag na po kami ng mekaniko."

"P**YETA NAMAN OH!! Kung kelan ba naman.. Sabihin inyo sa mekaniko na yan, bilis bilisan niya!!"

"Opo Sir..."

Naramdaman ko yung galit ni Jake at yung pag so-sorry ng tao sa labas...

"Jake.... tama na... maghintay nalang tayo."

"BILISAN NIYONG AYUS-AYUSIN TO. Baka kung anu pang magawa ko sainyo pag nagtagal kayo. P*t@!"

Hindi mo maalis ang galit kay Jake dahil sa nangyari samin ngayon... Haist :(

"Oi, pakisabi na lang sa kapatid ko na nasa room 803, yung kalagayan namin ngayon. At wag na siyang mag-alala."

Buti nalang at medyo kumalma si Jake ... pero ako naman ang nangingiyak-ngiyak sa sitwasyon na to :(

"Sige po."

At umalis na nga yung taong kausap namin..

"Panu na yan?" Napapaiyak na ko... Feel ko naring nanginginig ako eh...

"Bakit? Natatakot ka??"

"Oo...."

"Yun lang naman pala eh... wag kang mag-alala, nandito naman ako."

Niyakap niya ko ng mahigpit at kinomfort...

"Sige ka, pag umiyak ka pa jan, magmumukhang zombie ka bukas. Mamamaga yung mata mo."

Sabi niya... sabay tawa. >.< Hmp!

"Yung parang sa plants vs zombies? Magiging kamukha mo na yun!"

Epal! Mas maganda pa ko dun nu! HAHA!:)

Tapos, kumalas ako sa pagkakayakap nya.

"SIRA!" Mabatukan nga.. Haha!:) Pero atleast, napakalma niya ko sa pinagsasabi niya. :P

"Totoo naman eh."

"Eh ikaw nga, mukha ka ng ANGRY BIRDS sa pinag gagawa mo kanina eh xP Pinagsisisipa mo pa yung pinto... Eh wala ka namang magagawa sa bakal nu. Hindi ka sasantuhin niyan."

Asaran time. XD HAHA! :)

"Ang panget naman ng agry birds na yun. Mas gwapo pa ko dun no."

Hayss.. ang kapal talag nito XD Pero napaapatawa niya ko sa mga pinagsasabi niya:)

"Ayy, lalabas na nga pala si Venice bukas." Bigla niya nalang sinabi yun.

"Alam ko.."

Syempre, sinabi niya skain kanina eh.. :)

Pero anung gusto niyang palabasin ? -.- Hmmm....

C/T : [Change topic]

"So pinatawad mo sa ginawa kong pang i-indian sainyo?"

Tanong ko sakanya.

"Ok na sakin yun.." Buti naman :)

"Basta wag mo nalang uulitin.. pinaghihintay mo ko eh.... este si Venice."

Pahabol niya... pero mahina niya lang sinabi yun, kaya di ko na pinansin.

"Arigatou" [thank you] -ako

"Nihongo dekinno?" [you speak japanese?]

"Sou dayo. Jake mo nihongo hanaseru deshou?" [Yes I can. You can speak japanese too, right?]

"Ou."

"Ralph kara kiita.." [I heard it from Ralph] -ako

"Naruhodo" [Oh.. I see.]

"Mou, neru ne? Oyasumi." [I'll go to sleep. Good Night]

"Oyasumi.."[Good Night]

Jake's POV

Nakatulog na siya.. pinatong ko sakanya yung varsity jacket ko..

Baka magkasakit pa siya... ako pa sisihin. Joke! Ayoko lang naman mangyari yun sakanya...

Kung alam mo lang Tria... Kung alam mo lang talaga....

Hindi ko pa pwedeng sabihin ngayon... hihintayin ko muna yung tamang panahon para malaman mo.

Kore tte douiu kimochi nandarou? - [bahala na po kayo umintindi kung anu yan :) Hihi!:'>]

Tinabihan ko nalang siya sa pagtulog..

Niyakap ko pa siya. Ngayon ko lang to magagawa.... kaya sana wag kang magagalit sakin, Tria.. Please?

Ngayon lang to....

Sana mapagbigyan mo ako...