Tevafuk

~ 1 ~

Her şeyin sırrı Sabırdır.

***

Nefret ediyorum. Sabahları erken kalkmaktan nefret ediyorum. Arkadaşlarım, sabah koca gülümsemeyle kalkıp telefonlarına baktıklarında, sevgililerinden gelen o uzun günaydın mesajıyla uyanırken, ben zar zor açmak zorunda kaldığım gözlerimle, değil telefonda bir mesaj, telefonumun alarmını bile kapatamıyorum.

"Kızım geç kalacaksın bak, hala uyanmadın mı?"

"Tamam anne. Uyandım."

Kaderimi bu benim? Senelerdir yaşadığım bu monoton hayatım ne zaman değişecek?
Ben söyleyeyimi hiç bir zaman!
Belki hayatım başka bir şehir de veya hatta başka bir ülke de akıp gidiyor ve ben burada boşa geçen ömrümün nasıl akıp gittiğine şahit oluyordum.

Aslında her şeyin çok iyi farkında olmama rağmen bir şeyi her zaman unutuyordum. Sabır imanın, yarısıdır. Sabır kurtuluşun anahtarıdır. Ne yazık ki bunu idrak etmekte zorlanıyordum, her seferinde şükür etmem gereken hayatıma isyan ediyordum.

Ben en iyisi size kendimi tanıtayım. Ben Ravza, 25 yaşındayım. Bir kaç ay önce okulumu bitirdim, bir ilk öğretim de minik çocukların öğretmeniyim. Şu hayatta karar verdiğim az doğrulardan biri öğretmen olmaktı. Neden mi ? Çünkü dengesiz ve kararsızım. Hemde öyle böyle değil, baya bir kararsızım. Belki de bu yüzden hayatımda bu kadar zorlanıyorum. Dengesiz hayatımda daha çok karmaşıklara şahit olcaksınız. Kimine göre çoktan evde kalmış, kimine göre daha hayatımı yaşamalıyım. Çoğuna göre çocuğum bile olması gerekirdi şimdiye kadar. Ama bana sorarsanız, ikiside aslında. Zaten ömrümün sonuna kadar herifin tekiyle yaşacağım için bekarken biraz gezsem eğlensem fena olmazdı. Ama bir yandan da aslında kim istemez ki sevmek sevilmek, en çokta sevilmek. Geçenler de yeni evlenen arkadaşımın kocası, kızı güllerle renkli renkli balonlarla uyandırmış kahvaltısını da hazırlayıp yatağına getirmiş. Ben ise uyanır uyanmaz her sabah 6:40 gelen otobüsü kaçırmamak için koşuştura koşuştura kahvaltı edemeden evden çıkıyorum.

Insan o saate kalkıp mus mutlu olur mu ? Olmaz demeyin. Oluyor. En yakın arkadaşım Nilay. Seneye düğününü yapacağım canım arkadaşımın. Nilay benden 2 yaş küçük olmasına rağmen nişanlı. Bu işler yaşa bakmıyor, herkezin nasibi farklı işte. Nilaya göre kendisi dünyanın en ponçik insanıyla bana göre öküzün tekiyle nişanlı. Arkasından konuştuğumu sanıyorsanız eğer, yanılıyorsunuz, çünkü bunu yüzünede söylüyorum. Garip bir şekilde sevmesemde Keremi çok iyi anlaşıyorduk. Ben ona öküz o bana gıcık dese de bizimde anlaşabilme şeklimiz buydu.

Keremin babasının avukat olması ve ülkenin en başarılı hukuk bürolarından birinin sahibi olması, Keremin avukatlık okumasına neden olmuş. Ama ne siz sorun ne ben anlatayım insan da hiç mi avukat potansiyeli olmaz?

Arkadaşları spor salonlarından çıkmayan tipler, Kerem de en az 6 gün spor salonunda. Hatta bir ara hobi olarak spor salonunda çalıştı. Sen oku avukat ol sonra git spor salonunda çalış. Nilay'la da kendileri de zaten spor salonunda tanışıp geçen ay nişanlandılar.
Kıskanıyormuş gibi gelebilirim ama gram kıskanmıyorum.
Spor hocası bir sevgili istermiyim ben hiç ya? Kıskancım ben kıskanç! Benim herifime kimse öyle ağzı sulana sulana bakamaz. Bir de isteklerin var Allah sen Ravza tabii ki evde kalırsın diyorsunuz bana dimi? Ama öyle değil, vallahi değil, imanlı, akıllı,hayat dolu ve kimsenin ilgisini cekmeyecek biri olsa fena olmaz hani. Çok mu şey istiyorum?

Hep merak ederdik kızlarla küçüklükten beri ilerde kocalarımız nasıl olur diye hayaller kurardık gerçi onlar hepsi buldu birilerini.

Bir ben kaldım.

Neyse ki geldik de bende bu her zaman kurduğum hayallerime bir ara verdim.
Hayal kurarken bile insan yorulur mu? Yorulur, gerçekleşmeyeceğine inanıyorsa yoruluyor işte.

"Ravzaaaa, bugün hava çok güzel değil mi ya? Resmen yaz geldi."

Evet Nilay, kış geldiği gibi yaz da geliyor ve bu hep tekrarlanıyor anormal bir şeymiş gibi anlatıyorsun.
Ravza ya senin kadar negativ düşünen bir insan tanımadım biraz olsa şükret, şu hayata neden geldin sen? İsyan etmek içinmi?

"Galiba haklısın, bu aralar o kadar düşünceliyim ki şükretmeyi unutuyorum.

Nasıl kışdan sonra yaz, yağmurdan sonra güneş açıyorsa, bizim dertlerimizin de sonu vardır.
Her karanlık gecenin bir sabahı yok mudur?

"Ravza ya bak ne diceğim sana, bu yorgunluğunun sebebi çocuklar dersler olamaz ki. Sen de sevmek sevilmek istiyorsun, ne dersin Keremin yakışıklı arkadaşlarından biriyle tanışmayı kab... ", nilayın lafını bitirmesine müsade etmeden çıkıştım. Hayatta o kendini beğenmiş Keremin kendi gibi olan arkadaşlarıyla tanışmam, desemde hiç aklıma gelmeyecek bir süprizle karşılaştım.

Tabiiki de Keremin arkadaşlarından biriyle tanışmayı kabul etmedim. Bu süpriz bana sabretmemin karşılığında kabul olmuş duâm gibi geldi.