BOŞLUK-KARALIK-

BOŞLUK-1-

Ölüyorum

Hayır aptal ölmüyorsun.

Sen kimsin?

Ben senim.

Derken

Ne olmuştu bana ben kimim neden bir sesle konuşuyorum ben korkuyorum ölmek istiyorum.

Aptal gözlerini aç

Hayır açmayacağım korkuyorum ya bir şey olursa.

Sana gözlerini aç dedim!

Yavaşça gözlerimi açmayı denedim ama çok ışık olduğu için açamadım tekrar denedim bu sefer açmıştım ama kimse yoktu birden odanın kapısı açılmıştı. Kafamı kapıya doğru çevirdiğimde doktor içeri girmiş ve bana iyi olup olmadığımı sordu.

-siz kimsiniz?

Doktor şaşırmış şekilde bana bakıyordu kapının oraya gidip birilerini çağırdı ve tekrar yanıma geldi.

-bunlar kim peki?

-tanımıyorum!

İçeri girenler de şaşırmıştı doktor tekrar konuşmaya başlayınca onu dinledim.

-peki en son nerdeydin?

-ben hiç bir şey hatırlamıyorum ben kimim? Neden burdayım? Ne oldu bana?

Doktor daha fazla şaşırmış gibiydi. Ama söylediğim her şey doğruydu ben kim olduğumu bilmiyordum.

-sanırım hafıza kaybı yaşıyor.

Yanımdaki kadın birden bağırdı.

-NE!

-anne ne bağırıyorsun.

-of eren bi sus oğlum.

Ne oluyordu bur da.

-YETER! BİRİ BANA AÇIKLAMA YAPABİLİRMİ?

Sıkılmıştım artık anlamadığım şekilde konuşuyorlardı. ben kimdim? annem kimdi? babam kimdi? Kardeşim varmıydı?

-tamam kızma hocayı çağırıp geliyorum.

Neydi bu şimdi oyunmu oynuyorlar benle sinirlenmeye başlamıştım artık. Deminki doktor yanında yaşlı bir adamla gelmişti anladığım kadarıyla o da doktordu.

-hocam uyandığı zaman hiç bir şey hatırlamadığını söyledi. Kim olduğunu bilmiyor.

-anladım hafızasını tamamen kayıp etmiş ama geçici olduğunu düşünüyorum kaza sırasında kafasına ağır bir darbe almış. Küçük hanım uyandığına göre testleri yapın.

-peki hocam.

Yaşlı adam odadan çıkınca kadın yanıma gelmişti. Ağlıyordu ama neden ne olmuştu? Niye ağlıyordu? Elimi uzatıp göz yaşlarını sildim kadında anlımdan öptü.

-şey ben özür dilerim gerçekten sizi hatırlamayı çok isterdim ama hatırlamıyorum kusura bakmayın ben gerçekten çok üzgünüm.

-önemli değil kızım sen uyandın ya o bana yeter.

-size bir şey sora bilir miyim?

-tabi ne istersen sor.

-ön çelikle ben kimim? Annem kim? Kardeşim varmı? Babam kim? Kaç yaşındayım?

Kadının yüzüne baktığımda acıma duygusunu gör muştum ama neden acıyordu bana mı acıyordu ne olmuştu.

-ön çelikle ben senin teyzenim adım elif. Sen Deniz Keskinsin annen e gelecek olursak ve babana onlar 1 yıl önce trafik kazasında öldü sende bizimle kalmaya karar verdin.

Duyduğum şey beni parçalamıştı şimdi benim annem ve babam yok muydu ölmüşlermiydi inanamıyorum inanmak istemiyorum. Şuan tekrar uyumak ve asla uyanmak istemiyorum duymak istemiyorum. Ağlamaya başlamıştım elif teyzede ağlıyordu doktor içeri girince şaşırmış ve ne olduğunu sormuştu. Elif teyze anlatınca sinirlenmiş ve elif teyzeye bağırmıştı o elif teyzeye bağırırken ben hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Ve bir süre sonra sesler bulanık gelmeye başlamıştı gözlerim yavaşça kapanırken söylediğim tek şey ANNE olmuştu.